Κωνσταντίνος Β. Σκουτέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλία (Στρασβούργο), στην Αγγλία (Οξφόρδη) και στην Γερμανία (Βόννη και Τυβίγγη). Ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1969), Διδάκτωρ στο Τμήμα Θρησκευτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου (1969) και Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Oradea<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/University_of_Oradea (University of Oradea - Wikipedia)</ref> και Cluj Napoka<ref>[http://www.ubbcluj.ro/en/facultati/teologie_ortodoxa www.ubbcluj.ro] (Babes-Bolyai University, Faculty of Orthodox Theology - Official web page) </ref> <ref>http://cbs.ot.ubbcluj.ro/events/program.simpozion%202006.pdf (Bestowment of the honorary doctorate to Professor Constantine Scouteris Announcement/Ceremony)</ref>(Ρουμανία) και της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας (Ρωσία).<ref>[http://www.mpda.ru/ www.mpda.ru] (Moscow Theological Academy - Official web page)</ref>
 
Εξελέγη Υφηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1973,<ref>[http://en.theol.uoa.gr/ en.theol.uoa.gr] (National and Kapodistrian University of Athens, Faculty of Theology - Official web page)</ref>, Έκτακτος Καθηγητής το 1980 και Τακτικός Καθηγητής της Ιστορίας Δογμάτων και της Συμβολικής του Τμήματος Θεολογίας Αθηνών το 1985.
 
Μέχρι τη αφυπηρέτησή του δίδασκε τα μαθήματα: α) Ιστορία Δογμάτων, β) Συμβολική και Ιστορία Οικουμενικής Κινήσεως, γ) Ιστορία Θεολογικής Ορολογίας και δ) Χριστιανικές Ομολογίες.
 
Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας (1989-1991 και 1995-1997)<ref>http://www.theol.uoa.gr/fileadmin/theol.uoa.gr/uploads/PDF/Odigos_Spoudon_2010-11.pdf (Οδηγός Σπουδών Θεολογικής Σχολής 2010-11 - Ομότιμοι Καθηγητές & Διατελέσαντες Πρόεδροι του Τμήματος Θεολογίας)</ref> και Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής Αθηνών (2000-2004).<ref>[http://deantheol.uoa.gr/kosmhteia/diatelesantes-kosmitores.html kosmhteia] (Θεολογική Σχολή, Κοσμητεία - Διατελέσαντες Κοσμήτορες)</ref>. Κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρείας του, αναγορεύθηκαν επίτιμοι διδάκτορες της Θεολογικής Σχολής οι: Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Βαρθολομαίος Αρχοντώνης (νυν Οικουμενικός Πατριάρχης), Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κυρός Ιάκωβος Κουκουζέλης, Μητροπολίτης Ελβετίας κυρός Δαμασκηνός Παπανδρέου, Μητροπολίτης Κορίνθου κυρός Παντελεήμων Καρανικόλας, Μητροπολίτης Κοζάνης κυρός Διονύσιος Ψαριανός και Μητροπολίτης Μεσσηνίας κυρός Χρυσόστομος Θέμελης.
 
Δίδαξε ως επισκέπτης Καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης (1984-1985) ενώ από το 1986 και για 20 χρόνια δίδαξε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Balamand του Λιβάνου.<ref>[http://theology.balamand.edu.lb/ theology.balamand.edu.lb] (University of Balamand, St. John of Damascus Institute of Theology - Official web page)</ref>. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Οικουμενικού Ινστιτούτου του Bossey της Γενεύης (1991-1998), μέλος του ΔΣ του Πατριαρχικού Κέντρου της Γενεύης, μέλος του Ακαδημαϊκού Συμβουλίου και Καθηγητής του Ινστιτούτου Ορθόδοξης Θεολογίας Μεταπτυχιακών Σπουδών της Γενεύης. Ήταν επισκέπτης ερευνητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (Θεολογική Σχολή), ενώ μετείχε σε πολλές επιτροπές για την εκλογή Καθηγητών και την εξέταση διδακτορικών διατριβών σε Πανεπιστήμια τόσο του εξωτερικού (Βοστώνης, Κέϊμπριτζ, Μονάχου, Παρισίων (College de France), Στρασβούργου, Βουκουρεστίου, Οράντεα, Κραϊόβα, Κωνστάντσα, Κλουζ-Ναπόκα, Άλμπα Γιούλια και Τυργκόβιστε, Θεολογική Ακαδημία Μόσχας, Ανθρωπιστικών Σπουδών Αγ. Τύχωνος Μόσχας, Πανεπιστήμιο Γιαροσλάβ) όσο και του εσωτερικού.
 
Από το 1974 ήταν εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Διεθνή Επιτροπή για τον Διάλογο Αγγλικανών και Ορθοδόξων και χρημάτισε μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσων της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής.<ref>[http://www.bioethics.org.gr/03_frame.html www.bioethics.org.gr] (Επιτροπή Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδος - Επίσημη Ιστοσελίδα)</ref>. Ήταν μέλος πολλών διεθνών ακαδημαϊκών ενώσεων, ενώ το 2001 εξελέγη μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Θρησκευτικών Σπουδών<ref>http://www.lesacademies.net/fr/a-i-s-r/nos-membres/les-membres-decedes/aisr-membres-dcd (AISR - International Academy for Religious Sciences, Official web page - List of deceased members)</ref>. Σε πολλά διεθνή διορθόδοξα και διαχριστιανικά συνέδρια συμμετείχε ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων καθώς και της Εκκλησίας της Ελλάδος.
 
Το 2006 και με πρόσκληση στις ΗΠΑ από το Ίδρυμα Υποτροφιών "Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης" ως διακεκριμένος ακαδημαϊκός, έδωσε διαλέξεις στα Πανεπιστήμια Berkeley (Καλιφόρνιας), Νοτίου Φλώριδας, Αγ. Τύχωνος (Πενσυλβάνια) και Τιμίου Σταυρού (Μασαχουσέτης)<ref>http://www.onassis.org/enim_deltio/32_06/special.php (Ενημερωτικό Δελτίου Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης για το Πρόγραμμα Επισκεπτών Καθηγητών 2006)</ref>.
 
Είχε λάβει τιμητικές διακρίσεις από τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Εχρίσθη «Άρχων Πρωτονοτάριος» του Οικουμενικού Πατριαρχείου<ref>http://www.ec-patr.gr/gr/offik/List.htm (Ονομαστικός Κατάλογος των Αρχόντων Οφφικιάλων της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας) </ref> και διετέλεσε Πρόεδρος της Αδελφότητος των Οφφικιάλων «Παναγία η Παμμακάριστος».<ref>[http://www.pammakaristos.com/frontend/index.php www.pammakaristos.com]
 
http://www.pammakaristos.com/frontend/articles.php?cid=76 (Διατελέσαντες Πρόεδροι του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητος)</ref>.
 
Το ήθος της ακαδημαϊκής διαδρομής του συνοψίζεται, κατά τους οικείους του και τους ανά τον κόσμο συναδέλφους και μαθητές του, στους λόγους του κατά την τελευταία συμμετοχή του στη συνεδρίαση του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, πριν αφυπηρετήσει, ότι δηλ. "πάντοτε και όπου και αν βρισκόμουν προσπαθούσα και αγωνιζόμουν για τη Θεολογία και για την τιμή του Τμήματος και της Σχολής μας", η δε εκκλησιαστική συνείδησή του στην αναφορά του ότι "το έργο του θεολόγου είναι πρωτίστως έργο διακόνου προς δόξαν Θεού και της Εκκλησίας Του".