Ιστορία της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ο Χριστιανισμός στην Κύπρο: Εμμονές σε ξεπερασμένες αντιλήψεις που ανήκουν σε άλλο λήμμα. |
επαναφορά τεκμηριωμένου υλικου |
||
Γραμμή 2:
Η '''ιστορία της Κύπρου''', ξεκινά με τη δημιουργία του νησιού πριν από 90 εκατομμύρια χρόνια, με την σύγκρουση της Ευρασιατικής και Αφρικάνικης Τεκτονικής πλάκας.<ref name=":5">{{Cite web|url=http://www.moa.gov.cy/moa/gsd/gsd.nsf/dmlTectonic_gr/dmlTectonic_gr?OpenDocument|title=Τεκτονική Εξέλιξη|last=Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος , Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref><ref name=":7">{{Cite web|url=http://www.gsekkes.com/B%20GRADE%20-%20Matterial%20Taught/Second%20Quarter%20-%20Cyprus%20Geography/Chapter%202%20-%20Genesis%20of%20Cyprus.htm|title=Γεωγραφία της Κύπρου|last=Σεκκές|first=Γιώργος|date=|website=George Sekkes: Geographical Site for Researching Assistance|publisher=|accessdate=}}</ref> Από την λίθινη εποχή, το νησί κατοικείται από Ανθρώπους οι οποίοι ήρθαν από τις ακτές της Μικράς Ασίας. Την εποχή του Χαλκού η Κύπρος γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη εξ αιτίας της παραγωγής [[χαλκός|χαλκού]] από τα ορυχεία της. Κατά την ίδια περίοδο, πέρα από τους Ετεοκύπριους, τους αυτόχθονες δηλαδή Κύπριους, εγκαθίστανται στο νησί οι πρώτοι [[Έλληνες]] καθώς και οι [[Φοίνικες]]. Κατακτήθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. από τους Ασσύριους, για να ακολουθήσουν οι Αιγύπτιοι και αργότερα οι Πέρσες. Μετά την κατάκτηση της από τον Μέγα Αλέξανδρο, θα ακολουθήσει η [[Ελληνιστική περίοδος]], όπου η Κύπρος θα εξελληνιστεί πλήρως. Κατά τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκή περίοδο]] η Κύπρος θα εκχριστιανιστεί. Με τον διαχωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η Κύπρος θα υπαχθεί στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]]. Κατά τη διάρκεια αυτή που θα διαρκέσει σχεδόν χίλια χρόνια θα δεχτεί επιδρομές από Σαρακηνούς. Ο [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος]] θα κατακτήσει την Κύπρο το 1191 και θα την μεταβιβάσει σε ξένους βασιλιάδες, τους Ναΐτες, αργότερα στους [[Οίκος των Λουζινιάν|Λουζινιανούς]] που θα την πουλήσουν αργότερα στους [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Ενετούς]]. Η περίοδος αυτή ήταν δυσβάστακτη για τον λαό της Κύπρου. Τo 1570 μ.Χ. οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανοί]] θα κατακτήσουν την Κύπρο προκαλώντας αρκετές σφαγές. Στα τέλη του 19ου αιώνα θα μεταβιβάσουν την Κύπρο στην [[Βρετανική Αυτοκρατορία]] και στα μέσα του 20ου, η Κύπρος θα ανακηρυχθεί ανεξάρτητο Κράτος. Η νέα περίοδος όμως δεν ήτανε χωρίς προβλήματα, αφού οι διακοινοτικές ταραχές ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους θα κορυφωθούν το 1974 με το [[Πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο|πραξικόπημα]] και την [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|Τούρκικη Εισβολή]]. Έκτοτε, οι [[Συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος|συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού]] συνεχίζονται.
== Γεωλογική Ιστορία της Κύπρου και η εξάπλωση του Ανθρώπου ==
Η γεωλογική γένεση της Κύπρου συντελέστηκε μέσα από μια σειρά τεκτονικών επεισοδίων. Πριν 90 εκατομμύρια χρόνια, και ενώ η περιοχή καλυπτόταν από την [[Τηθύς (γεωλογία)|θάλασσα Τύθυς]], η αφρικανική [[Τεκτονικές πλάκες|τεκτονική πλάκα]] συγκρούστηκε με την Ευρασιατική. Η Αφρικάνικη καταβυθίστηκε κάτω από την πλάκα της Ευρασίας με αποτέλεσμα την θέρμανση της και την ανάδυση των ελαφρότερων πετρωμάτων προς τον φλοιό, το οποίοι με την σειρά του, οδήγησε στη δημιουργία του [[Τρόοδος|Τροόδους]] κατά την [[Κρητιδική περίοδος|κρητιδική περίοδο]].<ref name=":5" /><ref name=":7" /> Καθώς η σύγκρουση των τεκτονικών πλακών (αφρικάνικης και ευρασιατικής) συνεχιζόταν, άκρη της ευρασιατικής, δημιουργούσε πτυχώσεις, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της οροσειράς του [[Πενταδάκτυλος|Πενταδάκτυλου]].<ref name=":7" /> Το νερό ανάμεσα στα δυο νησάκια που είχαν σχηματιστεί (τρόοδος-πενταδάκτυλος), δηλαδή στην περιοχή της σημερινής [[Μεσαορία|πεδιάδας της Μεσαορίας]], προκάλεσε [[σερπετινίωση]] (διάβρωση των πετρωμάτων), γεγονός το οποίο οδήγησε στην ανύψωση της οροσειράς του Τρόοδους.<ref name=":7" /> Έτσι δημιουργήθηκε η Κύπρος, και που ακόμα συνεχίζει να κινείται και να αναδύεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.<ref name=":7" />
=== Η εξάπλωση του Ανθρώπου ===
To [[Γένος (βιολογία)|γένος]] [[Homo]] αποτελεί εξέλιξη του κοινού κορμού χιμπαντζή-ανθρώπου, το οποίο δημιουργήθηκε περίπου 10 εως 2 εκατομμύρια χρόνια πριν. Έδωσε αρκετά παρακλάδια, ενα εξ αυτών, το μόνο που διατηρείται μέχρι σήμερα, ο σύγχρονος άνθρωπος homo sapiens sapiens. H εξέλιξη του H. sapiens sapiens συνέβη πριν 1,8 με 2 εκατομμύρια χρόνια πριν.<ref>[http://www.anth.ucsb.edu/projects/human/# Human evolution: the fossil evidence in 3D], by Philip L. Walker and Edward H. Hagen, Dept. of Anthropology, University of California, Santa Barbara. Retrieved April 5, 2005.</ref>
Με την ακριβή καταγωγή του σύγχρονου ανθρώπου, ασχολείται ο κλάδος της [[Παλαιοανθρωπολογία|παλαιοανθρωπολογίας]]. Υπάρχουν δυο βασικές θεωρίες για την εμφάνιση του homo sapiens sapien: η θεωρία της Αφρικάνικης καταγωγής και η θεωρία των πολλαπλών περιοχών. Από το 2010, γενετική ανάλυση απολιθωμάτων, έδειξε πως η εξέλιξη του Ανθρώπου έγινε κυρίως στην Αφρική, αλλά με λίγη πρόσμιξη από άλλα είδη Ανθρώπων. <ref name="NAT-20170607a">{{cite journal|url=http://www.nature.com/news/oldest-homo-sapiens-fossil-claim-rewrites-our-species-history-1.22114|title=Oldest Homo sapiens fossil claim rewrites our species' history|last=Callaway|first=Ewan|date=7 June 2017|journal=[[Nature (journal)]]|accessdate=11 June 2017|doi=10.1038/nature.2017.22114}}</ref><ref>{{cite journal|title=A Geographically Explicit Genetic Model of Worldwide Human-Settlement History|journal=The American Journal of Human Genetics|issue=2|doi=10.1086/505436|year=2006|volume=79|pages=230–237|pmc=1559480|pmid=16826514|quote=Currently available genetic and archaeological evidence is generally interpreted as supportive of a recent single origin of modern humans in East Africa. However, this is where '''the near consensus''' on human settlement history ends, and considerable uncertainty clouds any more detailed aspect of human colonization history.|display-authors=etal|last1=Liu|first1=Hua}}</ref><ref>{{cite journal|url=http://www.sciencemag.org/cgi/content/summary/sci;308/5724/921g|title=Out of Africa Revisited|date=2005-05-13|journal=Science|accessdate=2009-11-23|issue=5724|doi=10.1126/science.308.5724.921g|volume=308|page=921g}}</ref><ref>{{cite journal|url=http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/328/5979/710|title=A Draft Sequence of the Neandertal Genome|last=Green|last2=Krause|first2=J|journal=Science|issue=5979|doi=10.1126/science.1188021|year=2010|volume=328|pages=710–22|bibcode=2010Sci...328..710G|pmc=5100745|pmid=20448178|ref=harv|last3=Briggs|first3=AW|last4=Maricic|first4=T|last5=Stenzel|first5=U|last6=Kircher|first6=M|last7=Patterson|first7=N|last8=Li|first8=H|last9=Zhai|first9=W|display-authors=etal|first1=RE|last10=Fritz|first10=M. H. Y.|last11=Hansen|first11=N. F.|last12=Durand|first12=E. Y.|last13=Malaspinas|first13=A. S.|last14=Jensen|first14=J. D.|last15=Marques-Bonet|first15=T.|last16=Alkan|first16=C.|last17=Prufer|first17=K.|last18=Meyer|first18=M.|last19=Burbano|first19=H. A.|last20=Good|first20=J. M.|last21=Schultz|first21=R.|last22=Aximu-Petri|first22=A.|last23=Butthof|first23=A.|last24=Hober|first24=B.|last25=Hoffner|first25=B.|last26=Siegemund|first26=M.|last27=Weihmann|first27=A.|last28=Nusbaum|first28=C.|last29=Lander|first29=E. S.|last30=Russ|first30=C.}}</ref>
Ενώ τα πρώτα είδη Ανθρώπου είχαν εξαπλωθεί στην Ευρώπη και Ασία, ο H. Sapiens Sapiens έφυγε από την αφρική περίπου 100 000 χρόνια πριν από την σύγχρονη εποχή. Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, περάσανε από την Αφρική στην [[Αραβία|Αραβική Χερσόνησο]] μέσω του [[Μπαμπ ελ Μαντέμπ|Μπαμπ ελ Μαντεμπ]]. Από εκεί, αφού αυξήθηκε ο πληθυσμός τους, μια ομάδα περί το 50 000 πΧ κατευθύνθηκε προς την Νότια Ασία και αργότερα Αυστραλία, ενώ μια άλλη, το 43 000 πΧ κατευθύνθηκε προς την Ευρώπη, όπου συνάντησε τους Νεάντερταλ τους οποίους και οδήγησε στην εξαφάνιση- πάντως έγιναν προσμίξεις DNA ανάμεσα στους Νεάντερταλ και τους H. Sapiens. <ref>{{cite web|url=http://www.sciencenews.org/view/generic/id/69197/title/Hints_of_earlier_human_exit_from_Africa|title=Hints Of Earlier Human Exit From Africa|publisher=Science News|doi=10.1126/science.1199113|accessdate=2011-05-01}}</ref> <ref name="Bowler">{{cite journal|url=http://www.nature.com/nature/journal/v421/n6925/abs/nature01383.html|title=New ages for human occupation and climatic change at Lake Mungo, Australia|journal=Nature|issue=6925|doi=10.1038/nature01383|year=2003|volume=421|pages=837–840|bibcode=2003Natur.421..837B|pmid=12594511|display-authors=etal|last1=Bowler|first1=James M.}}</ref> <ref>{{cite news|url=https://www.nytimes.com/2011/11/03/science/fossil-teeth-put-humans-in-europe-earlier-than-thought.html?scp=1&sq=kents%20cavern&st=cse|title=Fossil Teeth Put Humans in Europe Earlier Than Thought|date=2011-11-02|work=The New York Times}}</ref><ref>http://news.nationalgeographic.com/news/2014/08/140820-neanderthal-dating-bones-archaeology-science/</ref>
== Προϊστορία της Κύπρου ==
Γραμμή 208 ⟶ 215 :
Το 311 μΧ, ο αυτοκράτορας [[Γαλέριος|Αύγουστος Γαλέριος]], θα εκδόσει το πρώτο διάταγμα υπέρ του Χριστιανισμού, το οποίο θα επισημοποιήσει περαιτέρω ο [[Κωνσταντίνος Α΄|Κωνσταντίνος Α']] ή αλλιώς Μέγας Κωνσταντίνος, με το [[διάταγμα των Μεδιολάνων]].<ref>{{Cite web|url=https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%84#cite_note-8|title=Κωνσταντίνος Α'|last=|first=|date=|website=el.wikipedia.org|publisher=|accessdate=1/7/2017}}</ref> Ενώ με τον Μέγα Κωνσταντίνο η λατρεία ορισμένων θεοτήτων των εθνικών θρησκειών απαγορεύτηκε, όπως πχ της Αστάρτης, στην Κύπρο τουλάχιστον ο Χριστιανισμός ευνοήθηκε, αφού μετά τους μεγάλους σεισμούς του 332 μ.Χ. και του 342 μ.Χ, χρηματοδότητησε μονο την ανοικοδόμηση της Σαλαμίνας, η οποία ήτανε πιο Χριστιανική σε σχέση με την ειδωλολατρική Πάφο<ref>Αθανάσιος Παπαγεωργίου, «Η Κύπρος κατά τους Βυζαντινούς χρόνους»,Κύπρος : Ιστορία, προβλήματα και αγώνες του λαού της, (επιμέλεια Γιώργος Τενεκίδης, Γιάννος Κρανιδιώτης), εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2000, σελ.33-34</ref>
Ο επόμενος αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο [[Θεοδόσιος Α΄|Θεοδόσιος τον Α']], θα ξεκινήσει τις διώξεις κατά των ειδωλολατρών σε όλη την Αυτοκρατορία, οδηγώντας στην επικράτηση του Χριστιανισμού. Στις [[27 Φεβρουαρίου]] του [[380]] αναγνώρισε τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] ως την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας δηλώνοντας ''«επιθυμούμε όλα τα διάφορα υπήκοα έθνη [...] να ακολουθούν τη Θρησκεία που παραδόθηκε στους Ρωμαίους από τον άγιο απόστολο Πέτρο»'' και στις [[8 Νοεμβρίου]] του [[392]] έθεσε εκτός νόμου τις αρχαίες θρησκείες.<ref>''[[Θεοδοσιανός Κώδιξ]]'' 16.1.2. Διαθέσιμο το απόσπασμα στα λατινικά [http://ancientrome.ru/ius/library/codex/theod/liber16.htm#1 εδώ], στον ιστότοπο [http://ancientrome.ru/ ancientrome.ru].</ref><ref>Παναγιώτης Δρακόπουλος, ''Μεσαίωνας - Ελληνικός και Δυτικός (Φιλοσοφία και προφητεία)'', εκδ. Παρουσία, Αθήνα 2002. Διαθέσιμο απόσπασμα [http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/drakopoulos_secular.html εδώ], στον ιστότοπο [http://www.myriobiblos.gr myriobiblos.gr].</ref> Στις [[2 Μαΐου]] του [[381]] εξέδωσε το λεγόμενο «έδικτο κατά των αποστατών»<ref>''Θεοδοσιανός Κώδιξ'' 16.7.1. Διαθέσιμο το απόσπασμα στα λατινικά [http://ancientrome.ru/ius/library/codex/theod/liber16.htm#7 εδώ], στον ιστότοπο [http://ancientrome.ru/ ancientrome.ru].</ref> με το οποίο τιμωρούσε με πλήρη στέρηση δικαιωμάτων δικαιοπραξίας όλους τους πρώην χριστιανούς που επέστρεφαν στην Εθνική Θρησκεία. Στις [[21 Δεκεμβρίου]] του [[382]] απαγόρευσε με ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας των ενόχων Εθνικών (που χαρακτηρίζονται ''«παράφρονες»'' και ''«ιερόσυλοι»''), κάθε μορφή [[Θυσία|θυσίας]], μαντικής, ψαλμωδιών προς τιμή των Θεών ή τις απλές επισκέψεις σε αρχαίους Ναούς.<ref>''Θεοδοσιανός Κώδιξ'' 16.10.7. Διαθέσιμο το απόσπασμα στα λατινικά [http://ancientrome.ru/ius/library/codex/theod/liber16.htm#10 εδώ], στον ιστότοπο [http://ancientrome.ru/ ancientrome.ru].</ref> Το [[384]] διέταξε την κατεδάφιση ή το σφράγισμα ειδωλολατρικών Ιερών<ref>«Εάν κάποια αγάλματα βρίσκονται ακόμη μέσα στους Ναούς και τα Ιερά και έχουν δεχθεί ή δέχονται ακόμη τη λατρεία των ειδωλολατρών, όπου κι αν συμβαίνει αυτό, θα ξεριζωθούν εκ θεμελίων, αναγνωρίζοντας ότι αυτό έχει διαταχθεί κατ' επανάληψη και πολύ συχνά. Τα ίδια τα κτίρια των Ναών που βρίσκονται μέσα σε πόλεις ή κωμοπόλεις, ή έξω από αυτές, θα παραδοθούν σε δημόσια χρήση και θα καταστραφούν οι ανά τόπους βωμοί». (''Θεοδοσιανός Κώδιξ'' 16.10.19. Διαθέσιμο το απόσπασμα στα λατινικά [http://ancientrome.ru/ius/library/codex/theod/liber16.htm#10 εδώ], στον ιστότοπο [http://ancientrome.ru/ ancientrome.ru].) «Απαγορεύουμε σε εκείνους που έχουν μιαρές ειδωλολατρικές πεποιθήσεις να προσφέρουν τις καταραμένες τους θυσίες και να ασκούν όλες τις άλλες καταδικαστέες πρακτικές τους. Διατάσσουμε δε όλα τα Ιερά και οι Ναοί τους που στέκουν ακόμη, να καταστραφούν με πρωτοβουλία των τοπικών διοικητών και να εξαγνισθούν τα απομεινάρια τους με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής θρησκείας. Όλοι ας γνωρίζουν ότι αν παραβάτης του παρόντος νόμου παραπεμφθεί με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον δικαστού, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου». (''Θεοδοσιανός Κώδιξ'' 16.10.25. Διαθέσιμο το απόσπασμα στα λατινικά [http://ancientrome.ru/ius/library/codex/theod/liber16.htm#10 εδώ], στον ιστότοπο [http://ancientrome.ru/ ancientrome.ru].)</ref><ref>Σύμφωνα με τις παραπομπές του Κυρ. Σιμόπουλου και άλλων ερευνητών, συγκεκριμένο διάταγμα για κατεδάφιση Ελληνικών ναών (με μικρή σχετικά εφαρμογή στην πράξη και αυτού ακόμη) εξεδόθη από τον Αρκάδιο και μετά, όχι από τον Μέγα Θεοδόσιο.</ref> και υπέγραψε νέα απαγόρευση των θυσιών, ενώ στις [[24 Φεβρουαρίου]] του [[391]] ανανέωσε την πλήρη απαγόρευση των θυσιών, των επισκέψεων σε ειδωλολατρικούς ναούς: ''«Κανείς δεν θα μολυνθεί με θυσίες και σφάγια, κανείς δεν θα πλησιάσει ή θα εισέλθει σε Ναούς, ούτε θα σηκώσει τα μάτια σε εικόνες φτιαγμένες από ανθρώπινο χέρι, διαφορετικά θα είναι ένοχος μπροστά στους ανθρώπινους και τους θεϊκούς νόμους»''.<ref>''Θεοδοσιανός Κώδιξ'' 16.10.10. Διαθέσιμο το απόσπασμα στα λατινικά [http://ancientrome.ru/ius/library/codex/theod/liber16.htm#10 εδώ], στον ιστότοπο [http://ancientrome.ru/ ancientrome.ru].</ref> Σταμάτησαν να δίνονται επιχορηγήσεις προς τα παγανιστικά ιερατεία, ενώ αυξήθηκε η οχλοκρατική βια εναντίον των παγανιστικών ναών και ομοιωμάτων με την υποκίνηση των [[Μοναχισμός|μοναχών]].<ref>«Στο επίπεδο του λαού, οι πιο άσπονδοι εχθροί του παγανισμού ήταν οι μοναχοί. [...] Οι μοναχοί είχαν ενεργή συμμετοχή στις διαμάχες σχετικά με τα ορθά χριστιανικά δόγματα. [...] Οι μοναχοί δεν έδειχναν κανένα έλεος στους παγανιστές. Όταν οι όχλοι κατέστρεφαν παγανιστικούς ναούς, οι μοναχοί ήταν συνήθως στον πυρήνα τους». (James Allan Evans, The Emperor Justinian and the Byzantine Empire, Greenwood Press, 2005, σελ. xxvii, xxviii)</ref> Μέχρι τον 4ο αιώνα, ο Χριστιανισμός γίνεται η επίσημη θρησκεία του κράτους και μέχρι το τέλους του, οποιαδήποτε δημόσια εκδήλωση που αφορά άλλη θρησκεία και θεό, θα είναι παράνομη.<ref name=":4" /><ref>{{Cite web|url=http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/religion/why/legitimization.html|title=Legitimization Under Constantine|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=1/7/2017}}</ref>
== Βυζάντινή Εποχή ==
| |||