Ύβρις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ύβρις''' ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των [[Αρχαίοι Έλληνες|αρχαίων Ελλήνων]]. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική<ref>ἄνασσα, τοῖς ἄλλοισιν Ἀργείων πέλας ἵστω, καθ᾽ ἡμᾶς δ᾽ οὔποτ᾽ ἐκρήξει μάχη. Σοφοκλής, Αίας, 774-775</ref>, αλλά κυρίως πολιτική<ref>οὒ τοῦ κρατοῦντος ἡ πόλις νομίζεται; Σοφοκλής, Αντιγόνη, 738</ref>, στρατιωτική<ref>εἰ δέ κε μὴ δώωσιν ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι ἢ τεὸν ἢ Αἴαντος ἰὼν γέρας, ἢ Ὀδυσῆος ἄξω ἑλών·· ὃ δέ κεν κεχολώσεται ὅν κεν ἵκωμαι.Ομήρου Ιλιάς, Oxford University Press, Α 137-139</ref> και οικονομική<ref>Ηρόδοτος, Ιστοριών α΄(Κλειώ), 30, 34.1</ref>), συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους [[Νόμος|νόμους]] της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον μέχριάγραφο του παρόντος γραμμένοθεϊκό νόμο -που επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση-, θεωρούνταν ότι διέπραττε {{πολυτονικό|«ὕβριν»}}</span>, δηλ. παρουσίαζε συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς<ref>ὅστις ἀνθρώπου φύσιν βλαστὼν ἔπειτα μὴ κατ᾽ ἄνθρωπον φρονῇ. Σοφοκλής, Αίας, 760-761</ref>, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους.