Μεσαίωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Αναίρεση έκδοσης 7034938 από τον 2A02:214D:800A:5A00:180B:6E69:5E00:40FF (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Les Très Riches Heures du duc de Berry Janvier.jpg|thumb|240px|[[Αδελφοί Λίμπουρχ]]: Σελίδα από το ημερολόγιο του «Πολύ πλούσιου βιβλίου Ωρών του Δούκα του Μπερί», το διασημότερο και καλύτερα σωζόμενο δείγμα της γοτθικής παραγωγής εικονογραφημένων χειρογράφων (περ. 1415).]]
'''Μεσαίωνας''' ονομάζεται η χρονική περίοδος της [[Ευρώπη|Ευρωπαϊκής]] [[ιστορία]]ς, από τον 5<sup>ο</sup> μέχρι το 15<sup>ο</sup> αιώνα μ.Χ.. Ξεκίνησε με την κατάλυση του [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους]] ([[476|476 μ.Χ.]]) ή κατ' άλλους με το θάνατο του [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανού Α΄]] ([[565|565 μ.Χ.]]), του αυτοκράτορα υπό τον οποίο αναβίωσε η παλαιά ισχύς και έκταση της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Ο Μεσαίωνας είναι η μεσαία από τις τρεις παραδοσιακές διαιρέσεις της [[Δυτική Ιστορία|Δυτικής Ιστορίας]]: [[Κλασική αρχαιότητα|Αρχαία]], Μεσαιωνική και [[Νεότερη Εποχή|Νεότερη]]. Ο Μεσαίωνας
Η μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού, η σμίκρυνση των μεγάλων αστικών κέντρων, οι επιδρομές και η μετακίνηση φύλων, οι οποίες ήδη είχαν ξεκινήσει από την Ύστερη Αρχαιότητα, συνεχίστηκαν στη διάρκεια του Πρώιμου Μεσαίωνα. Οι [[βάρβαροι]] επιδρομείς, κυρίως [[Γερμανικά φύλα]], δημιούργησαν νέα βασίλεια σε ό,τι απέμεινε από το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος. Κατά τον 7<sup>ο</sup> αιώνα μ.Χ., η [[Βόρεια Αφρική]] και η [[Μέση Ανατολή]], κάποτε κομμάτια του [[Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους]] βρέθηκαν υπό τον έλεγχο του [[Χαλιφάτο]]υ, μιας [[Ισλάμ|Ισλαμικής Αυτοκρατορίας]], μετά την ολοκλήρωση των κατακτήσεων του [[Μωάμεθ]] και των διαδόχων του. Παρόλο που έλαβαν χώρα σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές και πολιτικές δομές, η ρήξη με την Αρχαιότητα δεν υπήρξε ολοκληρωτική. Η ακόμη εκτενής [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] επιβίωσε στην Ανατολή και παρέμεινε αξιοσημείωτη δύναμη. Το [[Νομοθεσία|νομικό της σύστημα]], ο [[Ιουστινιάνειος Κώδικας]], ανακαλύφθηκε εκ νέου στη Βόρεια Ιταλία το 1070 και κέρδισε μεγάλο θαυμασμό τους επόμενους αιώνες. Στη Δύση, τα περισσότερα βασίλεια απορρόφησαν τους λίγους διασωθέντες [[Ρωμαϊκό δίκαιο|ρωμαϊκούς θεσμούς]]. Τα [[Μοναστήρι (θρησκεία)|μοναστήρια]] δημιουργήθηκαν ενώ συνεχίζονταν οι εκστρατείες [[Χριστιανισμός|εκχριστιανισμού]] της [[Παγανισμός|παγανιστικής]] Ευρώπης. Οι [[Φράγκοι]], υπό την [[Δυναστεία των Καρολιδών|Καρολίγγεια Δυναστεία]], ίδρυσαν για σύντομο διάστημα, από τα τέλη του 8<sup>ου</sup> αιώνα μέχρι τις αρχές του 9<sup>ου</sup> αιώνα, μια Αυτοκρατορία που κάλυπτε το μεγαλύτερο τμήμα της Δυτικής Ευρώπης. Η τελευταία τελικά υπέκυψε στις πιέσεις [[Εμφύλιος πόλεμος|εμφύλιων συγκρούσεων]] σε συνδυασμό με κατά το μάλλον ή ήττον πρόσκαιρες εισβολές από το εξωτερικό ([[Βίκινγκς]] από το Βορρά, [[Μαγυάροι]] από την Ανατολή και [[Σαρακηνοί]] από το Νότο) που την αποδυνάμωσαν και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις δημιουργίας νέων αυτοχθόνων κρατικών σχηματισμών.
| |||