Μαργαρίτα Τυδώρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 33:
Στις αρχές Οκτωβρίου η Μαργαρίτα γέννησε το παιδί της Λαίδη Μαργαρίτα Ντάγκλας την μελλοντική κόμισσα του Λέννοξ και μητέρα του Ερρίκου Στιούαρτ, λόρδου του Ντάρνλει του ξαδέλφου και δεύτερου συζύγου της Μαρίας Α΄ της Σκωτίας, ενώ βρισκόταν στα βόρεια της Αγγλίας έμαθε τον θάνατο του μικρότερου γιου της Αλεξάνδρου. Ο Ντάκρε προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη για τον θάνατο του Αλεξάνδρου στον δούκα του Άλμπανι αλλά η Μαργαρίτα το αρνήθηκε και του απάντησε ότι άν ο Άλμπανι ήθελε πραγματικά τον θρόνο ο στόχος του θα έπρεπε να ήταν ο μεγαλύτερος δηλαδή ο Ιάκωβος. Η Μαργαρίτα από τότε προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τον Άλμπανι όταν το κατόρθωσε επέστρεψε στην Σκωτία, όταν ο Ερρίκος Η΄ έμαθε ότι ο κόμης του Άνγκους δεν θα συνοδεύσει την σύζυγο του στην Αγγλία απάντησε ειρωνικά ''"έγινε σαν Σκωτσέζος"''.<ref>Perry (2000, p. 135)</ref> Ο κόμης του Άνγκους είχε όμως όλα τα πλούτη και την περιουσία του στην Σκωτία, η εγκατάλειψη της χώρας του θα ήταν προδοσία όπως είχε συμβεί τον προηγούμενο αιώνα με τον ευγενή Ιάκωβο Ντάγκλας, 9ο κόμη του Ντάγκλας που δραπέτευσε στην Αγγλία και πέθανε σαν άστεγος μισθοφόρος.
==Κρίση στις σχέσεις της με τον κόμη του Άνγκους==
Η Μαργαρίτα έγινε δεκτή από τον αδελφό της και έμεινε στην ''"Σκότλαντ Γιάρντ"'' την κατοικία των αρχαίων βασιλέων της Σκωτίας στο Λονδίνο, σε έναν χρόνο επέστρεψε στην Σκωτία (1517) μετά από μια ειρηνική συνθήκη που δεν την γνώριζαν ο Άλμπανι, ο Ερρίκος και ο καρδινάλιος Τόμας Ουόλσεϊ (1473 - 1530). Ο Άλμπανι απουσίαζε προσωρινά στην Γαλλία για να ανανεώσει την ''"Παλαιά Συμμαχία"'' και να τακτοποιήσει τον γάμο του μικρού Ιακώβου Ε΄. Η Μαργαρίτα έγινε δεκτή στα σύνορα από τον αναπληρωτή του Σιέρ ντε λα Μπαστί και τον σύζυγο της, η ειρήνη έσπασε επειδή η Μαργαρίτα δεν ήταν έμπιστη και δεν της επιτρεπόταν να έχει συνεχή επικοινωνία με τον γιο της. Ο γάμος της με τον κόμη του Άνγκους πέρασε στην συνέχεια κρίση όταν έμαθε ότι την περίοδο της απουσίας της είχε αποκτήσει ερωμένη την Τζέιν Στιούαρτ, η οργή της έγινε μεγαλύτερη όταν έμαθε ότι χρησιμοποιούσε με την ερωμένη του τα δικά της λεφτά. Η Μαργαρίτα έγραψε σε επιστολή στον αδελφό της Ερρίκο Η΄ την απόφαση της να χωρίσει :
''"Είμαι πολύ ενοχλημένη με τον λόρδο του Άνγκους από την ημέρα που επέστρεψα στην Σκωτία κάθε μέρα όλο και περισσότερο τόσο που δεν είμαστε μαζί τον τελευταίο μισό χρόνο, είμαι αποφασισμένη στο όνομα του θεού και την τιμή μου να χωρίσω μαζί του επειδή δεν δείχνει να με αγαπά"''.<ref>Porter, Linda (1 July 2014). Tudors Versus Stewarts: The Fatal Inheritance of Mary, Queen of Scots. St. Martin's Press. pp. 219</ref>
Το ζήτημα για τον Ορθόδοξης πίστης Ερρίκο ήταν πολύ δύσκολο, στην αρχή αντιτάχθηκε στο διαζύγιο υπενθυμίζοντας στην Μαργαρίτα και την δική του οικογενειακή κατάσταση, ο Άνγκους ήταν επίσης χρήσιμος σύμμαχος για τον Ερρίκο Η΄ απέναντι στον δούκα του Άλμπανι και την φίλο-Γαλλική ομάδα. Η Μαργαρίτα αμετακίνητη στην απόφαση της προσέγγισε τον δούκα του Άλμπανι και τον κάλεσε μαζί με άλλους ευγενείς να επιστρέψει από την Γαλλία, ο Άλμπανι που δεν βιαζόταν να επιστρέψει πρότεινε να δοθεί η αντιβασιλεία στην ίδια. Τα επόμενα τρία χρόνια ο σύζυγος της βρέθηκε σε σύγκρουση με τον Ιάκωβο Χάμιλτον, 1ο κόμη του Άρραν η Μαργαρίτα άλλαζε συνέχεια την υποστήριξη της ανάμεσα τους. Ο δούκας του Άλμπανι έφτασε στην Σκωτία τον Νοέμβριο του 1521 και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από την Μαργαρίτα, σύντομα θα διαδοθούν φήμες ότι είχαν ερωτικές σχέσεις αλλά στην πραγματικότητα ήταν μονάχα πολιτικά συμφέροντα. Ο Άνγκους εξορίστηκε και η αντιβασιλεία προσπάθησε να αποκαταστήσει την σταθερότητα στην χώρα ύστερα από τρία χρόνια εμφύλιων συγκρούσεων, ο δούκας του Άλμπανι ήταν χρήσιμος στην Μαργαρίτα επειδή είχε συνδέσεις με την Ρώμη και μπορούσε να βοηθήσει να εκδοθεί γρήγορα το διαζύγιο της. Ο Άνγκους και οι οπαδοί του άρχισαν να διαδίδουν φήμες για ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους σε τέτοιο βαθμό που ο λόρδος Ντάκρε όπως γράφει στον καρδινάλιο Τόμας Ουόλσεϊ (1473 - 1530) προβλέπει την δολοφονία του μικρού Ιακώβου και τον άνοδο στον θρόνο του δούκα του Άλμπανι και της Μαργαρίτας. Η σχέση τους ωστόσο ήταν μονάχα πολιτικά συμφέροντα, δεν έχει αποδειχτεί πουθενά ότι είχαν ερωτικές σχέσεις.
==Το πραξικόπημα της Μαργαρίτας==
Η Μαργαρίτα παρέμενε Αγγλίδα στα έθιμα και την συμπεριφορά της γι'αυτό αναζητούσε από την νέα της πατρίδα να σεβαστεί τις συνήθειες από την γενέτειρα της. Η συμμαχία με τον δούκα του Άλμπανι ήταν απαραίτητη μετά τους καταστροφικούς πολέμους στα σύνορα την δεκαετία του 1250 αλλά σύντομα εξαφανίστηκε από την πολιτική σκηνή γι'αυτό η Μαργαρίτα αναγκάστηκε να οργανώσει το δικό της κίνημα. Την εποχή που ο δούκας του Άλμπανι βρισκόταν στην Γαλλία η αντιβασιλεία διώχτηκε από την εξουσία με πραξικόπημα (1254), η Μαργαρίτα με την βοήθεια του Άρραν και των Χάμιλτον έφερε τον μικρό Ιάκωβο από το Στέρλινγκ στο Εδιμβούργο.<ref>Ashley, Mike (1999). The mammoth book of British kings and queens. London: Robinson Publishers. p. 567</ref> Η κίνηση της Μαργαρίτας έγινε άκρως δημοφιλής, τον Αύγουστο το κοινοβούλιο ανακοίνωσε ότι η αντιβασιλεία τελείωσε και ο Ιάκωβος Ε΄ ήταν βασιλιάς της Σκωτίας με πλήρη εξουσία, ο Μπήτον αντέδρασε και η Μαργαρίτα τον συνέλαβε και τον φυλάκισε, το Κοινοβούλιο ανακοίνωσε τον Νοέμβριο ότι η Μαργαρίτα είναι σύμβουλος του βασιλιά.
Η συμμαχία της Μαργαρίτας με τον Άρραν την αποξένωσε σταδιακά με τους υπόλοιπους ευγενείς, η θέση της έγινε δύσκολη όταν ο αδελφός της επέτρεψε στον Άνγκους να επιστρέψει στην Σκωτία με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ελέγξει κανέναν. Η Μαργαρίτα προχώρησε σε νέα συμμαχία με τον Ερρίκο Στιούαρτ τον νεώτερο αδελφό του λόρδου του Αβοντάλ, προήχθη σε υψηλά αξιώματα εξοργίζοντας τον κόμη του Λέννοξ που προχώρησε με την σειρά του σε συμμαχία με τον σε διάσταση σύζυγο της. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου το Κοινοβούλιο επικύρωσε τα αξιώματα της Μαργαρίτας και ο εμφύλιος που είχε με τον σύζυγο της κατέληξε σε μια δολοφονική φάρσα. Όταν ο Άνγκους έφτασε στην Σκωτία η Μαργαρίτα συγκάλεσε το Κοινοβούλιο και στην συνέχεια διέταξε να τοποθετηθούν κανόνια στο κάστρο και το αβαείο του Χόλυρουντ και να αρχίσουν να τον πυροβολούν.
Οι δυο Άγγλοι απεσταλμένοι Τόμας Μάγκνους (1464 - 1550) και Ρογήρος Ράντκλιφ της ζήτησαν να σεβαστεί τον νόμιμο σύζυγο της και εκείνη τους απάντησε αγέρωχα ''"Πηγαίνετε στην πατρίδα σας και μην ασχολείστε με τα θέματα της Σκωτίας"''.<ref>Perry (2000, p. 167)</ref> Η Μαργαρίτα μετά από πολλές πιέσεις συμφώνησε να παραβρεθεί ο κόμης του Άνγκους τον Φεβρουάριο του 1525 στην αντιπολίτευση του βασιλικού συμβουλίου. Τα επόμενα τρία χρόνια η Μαργαρίτα ανέλαβε αποκλειστικά την ανατροφή του μικρού Ιακώβου, την περίοδο αυτή ο Ιάκωβος Ε΄ διδάχθηκε το μίσος απέναντι στην οικογένεια Ντάγκλας και στους Άγγλους.
==Διαζύγιο και τρίτος γάμος==
Η Μαργαρίτα από τότε έβαλε μοναδικό στόχο την έκδοση του διαζυγίου της, ήταν έτοιμη να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα ακόμα και τους θρύλους ότι ο πρώτος της σύζυγος Ιάκωβος Δ΄ δεν σκοτώθηκε στην ''μάχη του Φλόντεν''. Ο δούκας του Άλμπανι συνέχισε τις σκληρές του προσπάθειες να πείσει τον πάπα να εκδώσει το διαζύγιο, τον Μάρτιο του 1527 ο [[Πάπας Κλήμης Ζ΄]] αποφάσισε να το δεχτεί αλλά λόγω των πολιτικών αναταραχών στην Ευρώπη η Μαργαρίτα το έμαθε τον Δεκέμβριο. Η Μαργαρίτα προχώρησε στις 3 Μαρτίου 1528 σε τρίτο γάμο με τον Ερρίκο Στιούαρτ αγνοώντας τις προειδοποιήσεις και τις απειλές του αδελφού της.<ref>Stone, Jean Mary (1905). Studies from Court and Cloister: Being Essays, Historical and Literary, Dealing Mainly with Subjects Relating to the XVIth and XVIIth Centuries. Sands. pp. 29–.</ref> Ο Ερρίκος Η΄ σε λίγα χρόνια εξοργίστηκε με τον πάπα όταν έκανε και ο ίδιος αίτηση διαζυγίου και δεν δέχτηκε το δικό του ''"ντροπιαστικό αίτημα"'' όπως έκανε με την αδελφή του.
Ο γιος της Ιάκωβος Ε΄ ελεύθερος από την κηδεμονία του Άνγκους ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1528 την προσωπική του βασιλεία, η μητέρα του και ο τρίτος σύζυγος της ήταν οι κύριοι σύμβουλοι του. Ο Ιάκωβος ίδρυσε την ''κομητεία των Στιούαρτ του Μέθβεν'' προς τιμή της αγαπημένης του μητέρας.<ref>Leslie Carroll (2 September 2014). Inglorious Royal Marriages: A Demi-Millennium of Unholy Mismatrimony. Penguin Publishing Group. pp. 45–.</ref> Την ίδια εποχή κυκλοφόρησαν πολλές φήμες ότι η Μαργαρίτα ήθελε να παντρέψει τον γιο της με την ανιψιά της [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας]], στην συνέχεια η Μαργαρίτα συνέβαλε σημαντικά στην σύναψη ειρήνης με την Αγγλία τον Μάιο του 1534.
Ο ρόλος της Μαργαρίτας κατόπιν ήταν να φέρει ειρήνη ανάμεσα στην Σκωτία και την Αγγλία αποστολή πολύ δύσκολη, ο γιος της Ιάκωβος ήταν πολύ ύποπτος με τον θείο του Ερρίκο Η΄ λόγω της επίμονης υποστήριξης του στον κόμη του Άνγκους. Στις αρχές του 1536 η μητέρα του έπεισε τον ίδιο να συναντηθεί με τον αδελφό της, έγραψε κατόπιν ενθουσιασμένη επιστολή στον [[Τόμας Κρόμγουελ]] κύριο σύμβουλο του Ερρίκου Η΄ ''"η απόφαση ανήκει σε μας και σε κανέναν άλλον"''.<ref>Wood, Mar. Anne Everett, ed. (1846). Letters of royal, and illustrious ladies of Great Britain, from the commencement of the twelfeth century to the close of the reign of queen Mary</ref> Η συνάντηση δεν έφερε τελικά κανένα αποτέλεσμα αφού ο Ιάκωβος δήλωσε ότι δεν έχει στόχο να γίνει υποχείριο της μητέρας του, η Μαργαρίτα απογοητευμένη είπε στον Άγγλο απεσταλμένο Ουίλιαμ Χάουαρντ ''"έχω κουραστεί πολύ από την Σκωτία"''.<ref>State Papers: King Henry the Eighth ; Part IV. - continued. Murray. 1836. p. 48.</ref> Η απογοήτευση της έγινε έντονη λόγω προδοσίας κρατικών υπαλλήλων που είχαν μείνει πιστοί στον αδελφό της.
Η Μαργαρίτα απογοητεύτηκε σταδιακά και με τον τρίτο της σύζυγο κόμη του Μέθβεν ο οποίος ήταν πιο προκλητικός από τον κόμη του Άνγκους στο πάθος του για γυναίκες και στην σπατάλη των χρημάτων της, το μόνο παιδί που είχαν κάνει επίσης μια κόρη πέθανε σε βρεφική ηλικία.<ref>http://www.scottsboropower.com/~piercedc/lord.html</ref><ref>https://englishhistory.net/tudor/genealogy-chart-family-tree/</ref> Αποφάσισε να ξεκινήσει τις διαδικασίες για νέο διαζύγιο αλλά φοβήθηκε έντονα ότι ο γιος της είχε δωροδοκηθεί από τον κόμη του Μέθβεν. Η ζωή της έγινε τραγική και έπαθε κατάθλιψη, κάποια στιγμή αποφάσισε να περάσει τα σύνορα αλλά το μετάνιωσε και επέστρεψε στο Εδιμβούργο, έγραψε γράμμα στον αδελφό της με παράπονα ότι ήθελε την οικονομική της ανεξαρτησία χωρίς εξαρτήσεις από τον γιο της Ιάκωβο.<ref>Perry (2000, p. 220)</ref> Τον Ιούνιο του 1538 η Μαργαρίτα δέχτηκε την νύφη της [[Μαρία του Γκιζ]], οι δυο γυναίκες είχαν καλές σχέσεις μεταξύ τους, η Μαρία διέδιδε ότι η πεθερά της που είχε συμφιλιωθεί με τον κόμη του Μέθβεν σε πολλές εμφανίσεις της στο βασιλικό συμβούλιο έλεγε ''"η νέα βασίλισσα είναι παπική, η παλιά δεν ήταν λιγότερο"''.<ref>Strickland (1855, p. 240)</ref>
==Θάνατος==
Η Μαργαρίτα πέθανε στις 18 Οκτωβρίου 1541 στο ''κάστρο του Μέθβεν'' στην ακτή του Περθ. Ο Χένρυ Ρέι αναφέρει ότι έπαθε εγκεφαλικό την Παρασκευή και πέθανε την επόμενη Τρίτη, όταν είδε ότι δεν αναρρώνει αποφάσισε να κάνει την τελευταία της ευχή. Η επιθυμία της ήταν να συμφιλιωθεί ο γιος της με τον κόμη του Άνγκους και να δώσει την κληρονομιά στην κόρη της Μαργαρίτα Ντάγκλας, ο Ιάκωβος Ε΄ έφτασε μετά τον θάνατο της και διέταξε τον Όλιβερ Σινκλέρ και τον Τζον Τένεντ να συσκευάσουν τα πράγματα της.<ref>State Papers Henry VIII, vol. 5 part 2 cont., (1836), 193–4, Ray to Privy Council.</ref> Τάφηκε στο Καρτεσιανό Τσάρτρχαουζ του Περθ που κατεδαφίστηκε στην Μεταρρύθμιση (1559). Ο [[Οίκος των Τυδώρ]] τελείωσε άδοξα με την άτεκνη [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας]] και η γραμμή διαδοχής στον θρόνο της Αγγλίας πέρασε στους απογόνους της Μαργαρίτας. Ο δισέγγονος της [[Ιάκωβος Α΄ και ΣΤ΄ της Αγγλίας και της Σκωτίας]] έγινε βασιλιάς ως ''Ιάκωβος Α΄ της Αγγλίας'', ένωσε τα στέμματα των δυο βασιλείων προσφέροντας στην Μαργαρίτα έναν μεταθανάτιο θρίαμβο.
==Παραπομπές==
Γραμμή 45 ⟶ 72 :
*Perry, Maria (2000). The Sisters of Henry VIII: The Tumultuous Lives of Margaret of Scotland and Mary of France. Perseus Books Group. ISBN 978-0-306-80989-7.
*Strickland, Agnes (1855). Lives of the queens of Scotland and English princesses connected with the regal succession of Great Britain. Harper & brothers. pp. 151–.
*Tasioulas, Jacqueline (1 July 2010). The Makars. Canongate Books. pp. 4–.
*Chapman, Hester (1969). The Thistle and the Rose: The Sisters of Henry VIII. Coward, McCann & Geoghegan, Incorporated.
*Fradenburg, Louise O., "Troubled Times: Margaret Tudor and the Historians", in Sally Mapstone; Juliette Wood (1 January 1998). The Rose and the Thistle: Essays on the Culture of Late Medieval and Renaissance Scotland. Tuckwell.
| |||