Βικιπαίδεια

Μαργαρίτα Τυδώρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{πληροφορίες προσώπου}}
[[Αρχείο:Margaret_Tudor_-_Daniel_Mytens_-_1620-38.jpg|thumb|200px|Mαργαρίτα Τυδώρ]]
 
Η '''Μαργαρίτα Τυδώρ''' (''Margaret Tudor'', [[28 Νοεμβρίου]] [[1489]] - [[18 Οκτωβρίου]] [[1541]]) ήταν βασίλισσα της Σκωτίας ([[1503]] - [[1513]]) ως σύζυγος του [[Ιάκωβος Δ' της Σκωτίας|Ιακώβου Δ' της Σκωτίας]] και βασιλομήτωρ ως μητέρα του [[Ιάκωβος Ε' της Σκωτίας|Ιακώβου Ε' της Σκωτίας]]. H Μαργαρίτα Τυδώρ ήταν μεγαλύτερη κόρη του [[Ερρίκος Ζ' της Αγγλίας|Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας]] και της [[Ελισάβετ της Υόρκης]], εγγονή της [[Μαργαρίτα Μπωφόρ|Μαργαρίτας Μπωφόρ]], του [[Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας]] και της [[Ελισάβετ Γούντβιλ]]. Είχε πολλές εγκυμοσύνες αλλά τα περισσότερα από τα παιδιά της πέθαναν πάνω στην γέννα ή σε βρεφική ηλικία, μετά τον θάνατο του Ιακώβου Δ΄ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ο κόμη του Άνγκους. Με τον πρώτο και με τον δεύτερο γάμο της αντίστοιχα έγινε γιαγιά της [[Μαρία Α΄ της Σκωτίας|Μαρίας Α΄ της Σκωτίας]] και του δεύτερου συζύγου της λόρδου του Ντάρνλει. Ο γάμος της Μαργαρίτας Τυδώρ με τον Ιάκωβο Δ΄ της Σκωτίας ήταν προμήνυμα για την ένωση των δυο στεμμάτων που θα πραγματοποιηθεί με τον δισέγγονο της [[Ιάκωβος Α΄ και ΣΤ΄ της Αγγλίας και της Σκωτίας|Ιάκωβο Α΄ της Αγγλίας.]]
 
Γραμμή 9 ⟶ 8 :
Η Μαργαρίτα βαπτίστηκε στην εκκλησία της Αγίας Μαργαρίτας του Ουέστμινστερ, πήρε το όνομα της γιαγιάς της από μητέρα Μαργαρίτας Μπωφόρ.<ref>Marshall, Rosalind Kay (2003). Scottish Queens, 1034-1714. Tuckwell.</ref> Οι κόρες ήταν σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για τους βασιλείς εκείνη την εποχή αφού με τους γάμους τους δημιουργούσαν ισχυρές συμμαχίες, πριν η Μαργαρίτα φτάσει 6 ετών ο πατέρας της σκέφτηκε να την παντρέψει με τον Ιάκωβο Δ΄. Ο βασικός στόχος ήταν να σταματήσει το στέμμα της Σκωτίας να υποστηρίζει τον διεκδικητή του Αγγλικού θρόνου Πέρκιν Γουάρμπεκ, επιπλέον ο Ερρίκος Ζ΄ το έβλεπε σαν πρώτο βήμα να ενωθούν τα στέμματα των δυο χωρών με τον γιο του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας]]. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1497 ο απεσταλμένος του Ιακώβου Δ΄, ο Ισπανός Πέντρο Ντι Αγιάλα (1475 - 1513) έκανε μακρόχρονη συνθήκη με την Αγγλία και ο γάμος πήρε σοβαρές πιθανότητες, ο Ιάκωβος Δ΄ αν και σε μεγάλη ηλικία ήταν ακόμα ανύπαντρος.<ref>Ashley, Mike (1999). The mammoth book of British kings and queens. London: Robinson Publishers. p. 567.</ref> Ο Ιταλός ιστορικός Πολύδωρος Βεργκίλ (1470 - 1555) γράφει ότι μερικοί από το βασιλικό συμβούλιο της Αγγλίας αντέδρασαν στην απόφαση με τον φόβο ότι ο [[Οίκος των Στιούαρτ]] θα ανέβει στον θρόνο της Αγγλίας, ο πανέξυπνος Ερρίκος Ζ΄ τους απάντησε :
 
''"Γιατί Όχι; Αυτή η Ένωση δείχνει πολύ περισσότερο δείχνει να κάνει την Σκωτία έδαφος της Αγγλίας παρά την Αγγλία έδαφος της Σκωτίας, η χώρα μας είναι πολύ μεγαλύτερη και δοξασμένη και μια τέτοια ένωση θα την ωφελήσει όπως οι προγονοί μας που έκαναν την [[Νορμανδία]] δικό τους έδαφος"''.<ref>Vergil, Polydore, Historia Anglia, Book 26 Chapter 41, (Latin), translation University of Birmingham Philogical Museum website</ref>
 
==Πρώτος γάμος με τον Ιάκωβο Δ΄==
 
Η ''Συνθήκη του Περπετουάλ'' που κλείστηκε ανάμεσα στην Σκωτία και στην Αγγλία στις 24 Ιανουαρίου 1502 εγγυήθηκε την ειρήνη για 70 χρόνια, ο σημαντικότερος από τους όρουςόρος ήταν ο γάμος του Ιακώβου Δ΄ με την Μαργαρίτα Τυδώρ. Ο γάμος ολοκληρώθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1503 με προξενιό στα ανάκτορα του Ρίτσμοντ, ο Πάτρικ κόμης του Μπόθγουελ με ένα χρυσό ένδυμα μπήκε τελετουργικά στο δωμάτιο της βασίλισσας υπό την συνοδεία του αρχιεπισκόπου της Γλασκώβης και του Άντριου Φόρμάν (1465 - 1521). Ο Έραλδος Τζων Γιάνγκ σημειώνει ότι ''"μεγαλοπρεπείς κονταρομαχίες ακολούθησαν την τελετή"'' με υψηλά βραβεία, συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα.<ref>Leland (1770, pp. 258–264)</ref>
Η νέα βασίλισσα είχε στην κατοχή της μια μεγάλη ντουλάπα από ρούχα και οι κουρτίνες των κρεβατιών από Ιταλικά υφάσματα είχαν κεντημένα τριαντάφυλλα του Λάνκαστερ, τα υφάσματα έγιναν από την συνοδό της Λαίδη Κάθριν Γκόρντον, την χήρα του Πέρκιν Γουάρμπεκ.<ref>Bain (1888, pp. 419–425)</ref> Ο Ιάκωβος Δ΄ κατοχύρωσε τον Μάιο του 1503 την περιουσία της συζύγου του στην Σκωτία όπως το ''κάστρο του Μέθβεν'', το ''κάστρο του Στέρλινγκ'', το ''κάστρο του Ντάουν'', τα ''ανάκτορα του Λινλιθγκόου'' και το ''κάστρο του Νιούαρκ'' με τα έσοδα από τις κομητείες και τα εδάφη.<ref>Bain (1888, pp. 342–345), nos. 1707–1718.</ref>
Το 1503 ηH Μαργαρίτα έφτασε στην Σκωτία με ένα μεγάλο ταξίδι στα βόρεια στις 27 Ιουνίου 1503, με τον πατέρα της ταξίδευσε από τα ανάκτορα του Ρίτσμοντ για το Κόλλιεστον, μια πλάκα στην [[Γιορκ]] μνημονεύει το σημείο που η Μαργαρίτα μπήκε στις πύλες της πόλης. Η Μαργαρίτα διέσχισε στις 1 Αυγούστου 1503 τα σύνορα στο Μπέργουικ-απόν-Τουίντ και συναντήθηκε με την αυλή της Σκωτίας στο Λάμπερτον, ο Ιάκωβος έφτασε στα ανάκτορα του Ντάλκειθ για να την συναντήσει. Ο Ιάκωβος Δ΄ πήγε ξανά στις 4 Αυγούστου να την παρηγορήσει όταν μια πυρκαγιά σκότωσε τα αγαπημένα της άλογα και έκαψε τα εργαλεία ιππασίας της μαζί με ένα ύφασμα αξίας 127 λιρών.<ref>Accounts of the Lord High Treasurer, vol. 2 (1900), 214–215.</ref>
 
Με τον πρώτο σύζυγο της Ιάκωβο Δ΄ της Σκωτίας απέκτησε :<ref>Lundy, Darryl. "p. 10143 § 101421"</ref>
Γραμμή 26 ⟶ 25 :
==Αντιβασιλεία==
 
Η ειρήνη του 1502 δεν επιβίωσε μετά τον θάνατο του πατέρα της (1509), ο αδελφός της Ερρίκος Η΄ γνωστός για την έλλειψη διπλωματικής πολιτικής ξεκίνησε πόλεμο με την Γαλλία την ιστορική σύμμαχο της Σκωτίας. Ο Ιάκωβος Δ΄ πιστός στην ''"Παλαιά Συμμαχία"'' με τους Γάλλους επιτέθηκε στην Αγγλία αλλά γνώρισε συντριπτική ήττα στην ''μάχη του Φλόντεν'' που σκοτώθηκε και ο ίδιος, η Μαργαρίτα που ήταν αντίθετη στον πόλεμο ανέλαβε την αντιβασιλεία για λογαριασμό του ανήλικου γιου τους Ιακώβου Ε΄. Το Κοινοβούλιο στο Στέρλινγκ επιβεβαίωσε την αντιβασιλεία της Μαργαρίτας αλλά η θέση της ήταν πολύ δύσκολη, μια γυναίκα δεν ήταν ποτέ επιθυμητή στην Σκωτία για την εξουσία, η Μαργαρίτα επιπλέον είχε το μεγάλο μειονέκτημα να προέρχεται από βασιλική οικογένεια εχθρικής χώρας. Η αριστοκρατία με εχθρικές διαθέσεις αποφάσισε να αντικαταστήσει την Μαργαρίτα στην αντιβασιλεία και στην κηδεμονία του Ιακώβου Ε΄ με τον ανιψιό του συζύγου της [[Τζων Στιούαρτ, δούκας του Άλμπανι|Τζων Στιούαρτ, δούκα του Άλμπανι]] που ήταν τρίτος στηνσε σειρά διαδοχής. Ο δούκας του Άλμπανι που είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Γαλλία ήταν για τους Σκωτσέζους προστάτης της ''"Παλαιάς Συμμαχίας"'' σε αντίθεση με την Αγγλικής καταγωγής Μαργαρίτα. Η Μαργαρίτα όμως με τις τεράστιες διπλωματικές της ικανότητες κατάφερε να συμφιλιώσει τις δυο αντιμαχόμενες ομάδες, τον Ιούλιο του 1514 ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για να κλείσει ειρήνη ανάμεσα στην Σκωτία καιμε την Αγγλία που ολοκληρώθηκαν σε έναν μήνα. Στις σκληρές προσπάθειες που έκανε όμως να αναζητήσει συμμάχους η Μαργαρίτα έκανε το μοιραίο βήμα να παρασυρθεί από τον προσωπικό μαγνητισμό του [[Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ος κόμης του Άνγκους|Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ου κόμη του Άνγκους]] τον οποίο ο ίδιος ο θείος του κληρικός και ποιητής Γκάβιν Ντάγκλας έλεγε ''"τρελό και ανόητο νέο"''.<ref>Strickland (1855, p. 166)</ref>
 
==Δεύτερος γάμος με τον κόμη του Άνγκους==
 
Η Μαργαρίτα και ο Ντάγκλας παντρεύτηκαν στις 6 Αυγούστου 1514 στην ενοριακή εκκλησία του Κίνουλ κοντά στο [[Περθ]], ο γάμος αναβίωσε ξανά στην Σκωτία την αντι - Αγγλική συμμαχία με τον Ιάκωβο Μπήτον αρχιεπίσκοπο της Γλασκώβης, με τους όρους της διαθήκης του Ιακώβου Δ΄ η Μαργαρίτα έπρεπε να συμφωνήσει στον διορισμό του δούκα του Άλμπανι στην αντιβασιλεία. Το βασιλικό συμβούλιο εν άγνοια της Μαργαρίτας και των συμβούλων της αποφάσισε να της πάρει την κηδεμονία και να μεταφέρει τους μικρούς πρίγκιπες στο ''κάστρο του Στέρλινγκ'', ο νεαρός δούκας του Άλμπανι έφτασε στην Σκωτία τον Μάιο του 1515 και έγινε αντιβασιλιάς τον Ιούλιο. Η πρώτη του δουλειά ήταν να πάρει στην συνοδεία του τους δυο μικρούς πρίγκιπες, η Μαργαρίτα μετά από λίγες αντιδράσεις στην αρχή το δέχτηκε και αποσύρθηκε στο Εδιμβούργο περιμένοντας το παιδί της με τον Άνγκους. Ο Ερρίκος Η΄ εξοργισμένος ζήτησε από την αδελφή του να πάρει τα παιδιά της και να έρθει μαζί του στην αυλή της ΑγγλίαςΑγγλία, η ίδια το αρνήθηκε επειδή μια τέτοια κίνηση θα είχε στερήσει από τον γιο της τον θρόνο της Σκωτίας. Η Μαργαρίτα ωστόσο την εποχή που οι γιοι της ήταν στα χέρια του θείου τους αποφάσισε να δραπετεύσει στην αυλή του αδελφού της για την προσωπική της ασφάλεια αφού ήταν έγγυος και περίμενε παιδί με τον Άνγκους. Σαν χήρα βασιλιά έπρεπε να πάρει άδεια από το βασιλικό συμβούλιο για να ταξιδεύσει στο εξωτερικό, το συμβούλιο της έδωσε άδεια να πάει στο Λινλιθγκόου, από εκεί δραπέτευσε για την Αγγλία, έγινε δεκτή από τον λόρδο Ντάκρε φύλακα του Μαρς και από κει μεταφέρθηκε στο κάστρο του Αρμπότλ στην Νορθουμβρία.
 
Στις αρχές Οκτωβρίου η Μαργαρίτα γέννησε το παιδί της Λαίδη Μαργαρίτα Ντάγκλας την μελλοντική κόμισσα του Λέννοξ και μητέρα του Ερρίκου Στιούαρτ, λόρδου του Ντάρνλει του ξαδέλφου και δεύτερου συζύγου της Μαρίας Α΄ της Σκωτίας, ενώ βρισκόταν στα βόρεια της Αγγλίας έμαθε τον θάνατο του μικρότερου γιου της Αλεξάνδρου. Ο Ντάκρε προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη για τον θάνατο του Αλεξάνδρου στον δούκα του Άλμπανι αλλά η Μαργαρίτα το αρνήθηκε και του απάντησε ότι άν ο Άλμπανι ήθελε πραγματικά τον θρόνο ο στόχος του θα έπρεπε να ήταν ο μεγαλύτερος δηλαδή ο Ιάκωβος. Η Μαργαρίτα από τότε προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τον Άλμπανι όταν το κατόρθωσε επέστρεψε στην Σκωτία, όταν ο Ερρίκος Η΄ έμαθε ότι ο κόμης του Άνγκους δεν θα συνοδεύσει την σύζυγο του στην Αγγλία απάντησε ειρωνικά ''"έγινε σαν Σκωτσέζος"''.<ref>Perry (2000, p. 135)</ref> Ο κόμης του Άνγκους είχε όμως όλα τα πλούτη και την περιουσία του στην Σκωτία, η εγκατάλειψη της χώρας του θα ήταν προδοσία όπως είχε συμβεί τον προηγούμενο αιώνα με τον ευγενή Ιάκωβο Ντάγκλας, 9ο κόμη του Ντάγκλας που δραπέτευσε στην Αγγλία και πέθανε σαν άστεγος μισθοφόρος.
 
==Κρίση στις σχέσεις της με τον κόμη του Άνγκους==
Γραμμή 40 ⟶ 39 :
''"Είμαι πολύ ενοχλημένη με τον λόρδο του Άνγκους από την ημέρα που επέστρεψα στην Σκωτία κάθε μέρα όλο και περισσότερο τόσο που δεν είμαστε μαζί τον τελευταίο μισό χρόνο, είμαι αποφασισμένη στο όνομα του θεού και την τιμή μου να χωρίσω μαζί του επειδή δεν δείχνει να με αγαπά"''.<ref>Porter, Linda (1 July 2014). Tudors Versus Stewarts: The Fatal Inheritance of Mary, Queen of Scots. St. Martin's Press. pp. 219</ref>
 
Το ζήτημα για τον Ορθόδοξης πίστης Ερρίκο ήταν πολύ δύσκολο, στην αρχή αντιτάχθηκε στο διαζύγιο υπενθυμίζοντας στην Μαργαρίτα και την δική του οικογενειακή κατάσταση, ο Άνγκους ήταν επίσης χρήσιμος σύμμαχος για τον Ερρίκο Η΄ απέναντι στον δούκα του Άλμπανι και την φίλο-Γαλλική ομάδα. Η Μαργαρίτα αμετακίνητη στην απόφαση της προσέγγισε τον δούκα του Άλμπανι και τον κάλεσε μαζί με άλλους ευγενείς να επιστρέψει από την Γαλλία, ο Άλμπανι που δεν βιαζόταν να επιστρέψει πρότεινε να δοθεί η αντιβασιλεία στην ίδια. Τα επόμενα τρία χρόνια ο σύζυγος της βρέθηκε σε σύγκρουση με τον Ιάκωβο Χάμιλτον, 1ο κόμη του Άρραν και η Μαργαρίτα άλλαζε συνέχεια την υποστήριξη της ανάμεσα τους. Ο δούκας του Άλμπανι έφτασε στην Σκωτία τον Νοέμβριο του 1521 και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από την Μαργαρίτα, σύντομα θα διαδοθούν φήμες ότι είχαν ερωτικές σχέσεις αλλά στην πραγματικότητα ήταν μονάχα πολιτικά συμφέροντα. Ο Άνγκους εξορίστηκε και η αντιβασιλεία προσπάθησε να αποκαταστήσει την σταθερότητα στην χώρα ύστερα από τρία χρόνια εμφύλιων συγκρούσεων, ο δούκας του Άλμπανι ήταν χρήσιμος στην Μαργαρίτα επειδή είχε συνδέσεις με την Ρώμη και μπορούσε να βοηθήσει να εκδοθεί γρήγορα το διαζύγιο της. Ο Άνγκους και οι οπαδοί του άρχισαν να διαδίδουν φήμες για ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους σε τέτοιο βαθμό που ο λόρδος Ντάκρε όπως γράφει στον καρδινάλιο Τόμας Ουόλσεϊ (1473 - 1530) προβλέπει την δολοφονία του μικρού Ιακώβου και τον άνοδο στον θρόνο του δούκα του Άλμπανι και της Μαργαρίτας. Η σχέση τους ωστόσο ήταν μονάχα πολιτικά συμφέροντα, δεν έχει αποδειχτεί πουθενά ότι είχαν ερωτικές σχέσεις.
 
==Το πραξικόπημα της Μαργαρίτας==
Γραμμή 46 ⟶ 45 :
Η Μαργαρίτα παρέμενε Αγγλίδα στα έθιμα και την συμπεριφορά της γι'αυτό αναζητούσε από την νέα της πατρίδα να σεβαστεί τις συνήθειες από την γενέτειρα της. Η συμμαχία με τον δούκα του Άλμπανι ήταν απαραίτητη μετά τους καταστροφικούς πολέμους στα σύνορα την δεκαετία του 1250 αλλά σύντομα εξαφανίστηκε από την πολιτική σκηνή γι'αυτό η Μαργαρίτα αναγκάστηκε να οργανώσει το δικό της κίνημα. Την εποχή που ο δούκας του Άλμπανι βρισκόταν στην Γαλλία η αντιβασιλεία διώχτηκε από την εξουσία με πραξικόπημα (1254), η Μαργαρίτα με την βοήθεια του Άρραν και των Χάμιλτον έφερε τον μικρό Ιάκωβο από το Στέρλινγκ στο Εδιμβούργο.<ref>Ashley, Mike (1999). The mammoth book of British kings and queens. London: Robinson Publishers. p. 567</ref> Η κίνηση της Μαργαρίτας έγινε άκρως δημοφιλής, τον Αύγουστο το κοινοβούλιο ανακοίνωσε ότι η αντιβασιλεία τελείωσε και ο Ιάκωβος Ε΄ ήταν βασιλιάς της Σκωτίας με πλήρη εξουσία, ο Μπήτον αντέδρασε και η Μαργαρίτα τον συνέλαβε και τον φυλάκισε, το Κοινοβούλιο ανακοίνωσε τον Νοέμβριο ότι η Μαργαρίτα είναι σύμβουλος του βασιλιά.
 
Η συμμαχία της Μαργαρίτας με τον Άρραν την αποξένωσε σταδιακά με τους υπόλοιπους ευγενείς, η θέση της έγινε δύσκολη όταν ο αδελφός της επέτρεψε στον Άνγκους να επιστρέψει στην Σκωτία με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ελέγξει κανέναν. Η Μαργαρίτα προχώρησε σε νέα συμμαχία με τον Ερρίκο Στιούαρτ τον νεώτερο αδελφό του λόρδου του Αβοντάλ, προήχθη σε υψηλά αξιώματα εξοργίζοντας τον κόμη του Λέννοξ που προχώρησε με την σειρά του σε συμμαχία με τον σε διάσταση σύζυγο της. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου το Κοινοβούλιο επικύρωσε τα αξιώματα της Μαργαρίτας και ο εμφύλιος που είχε με τον σύζυγο της κατέληξε σε μια δολοφονική φάρσα. Όταν ο Άνγκους έφτασε στην Σκωτία η Μαργαρίτα συγκάλεσε το Κοινοβούλιο και στην συνέχεια διέταξε να τοποθετηθούν κανόνια στο κάστρο και το αβαείο του Χόλυρουντ και να αρχίσουν να τον πυροβολούν.
Οι δυο Άγγλοι απεσταλμένοι Τόμας Μάγκνους (1464 - 1550) και Ρογήρος Ράντκλιφ της ζήτησαν να σεβαστεί τον νόμιμο σύζυγο της και εκείνη τους απάντησε αγέρωχα ''"Πηγαίνετε στην πατρίδα σας και μην ασχολείστε με τα θέματα της Σκωτίας"''.<ref>Perry (2000, p. 167)</ref> Η Μαργαρίτα μετά από πολλές πιέσεις συμφώνησε να παραβρεθεί ο κόμης του Άνγκους τον Φεβρουάριο του 1525 στην αντιπολίτευση του βασιλικού συμβουλίου. Τα επόμενα τρία χρόνια η Μαργαρίτα ανέλαβε αποκλειστικά την ανατροφή του μικρού Ιακώβου, την περίοδο αυτή ο Ιάκωβος Ε΄ διδάχθηκε το μίσος απέναντι στην οικογένεια Ντάγκλας και στους Άγγλους.
 
==Διαζύγιο και τρίτος γάμος==
 
Η Μαργαρίτα από τότε έβαλε μοναδικό στόχο την έκδοση του διαζυγίου της, ήταν έτοιμη να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα ακόμα και τους θρύλους ότι ο πρώτος της σύζυγος Ιάκωβος Δ΄ δεν σκοτώθηκε στην ''μάχη του Φλόντεν''. Ο δούκας του Άλμπανι συνέχισε τις σκληρές του προσπάθειες να πείσει τον πάπα να εκδώσει το διαζύγιο, τον Μάρτιο του 1527 ο [[Πάπας Κλήμης Ζ΄]] αποφάσισε να το δεχτεί αλλά λόγω των πολιτικών αναταραχών στην Ευρώπη η Μαργαρίτα το έμαθε τον Δεκέμβριο. Η Μαργαρίτα προχώρησε στις 3 Μαρτίου 1528 σε τρίτο γάμο με τον Ερρίκο Στιούαρτ αγνοώντας τις προειδοποιήσεις και τις απειλές του αδελφού της.<ref>Stone, Jean Mary (1905). Studies from Court and Cloister: Being Essays, Historical and Literary, Dealing Mainly with Subjects Relating to the XVIth and XVIIth Centuries. Sands. pp. 29–.</ref> Ο Ερρίκος Η΄ σε λίγα χρόνια εξοργίστηκε με τον πάπα όταν έκανε και ο ίδιος αίτηση διαζυγίου και δεν δέχτηκε το δικό του ''"ντροπιαστικό αίτημα"'' όπως έκανε με την αδελφή του.
Ο γιος της Ιάκωβος Ε΄ ελεύθερος από την κηδεμονία του Άνγκους ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1528 την προσωπική του βασιλεία, η μητέρα του και ο τρίτος σύζυγος της ήταν οι κύριοι σύμβουλοι του. Ο Ιάκωβος ίδρυσε την ''κομητεία των Στιούαρτ του Μέθβεν'' προς τιμή της αγαπημένης του μητέρας.<ref>Leslie Carroll (2 September 2014). Inglorious Royal Marriages: A Demi-Millennium of Unholy Mismatrimony. Penguin Publishing Group. pp. 45–.</ref> Την ίδια εποχή κυκλοφόρησαν πολλές φήμες ότι η Μαργαρίτα ήθελε να παντρέψει τον γιο της με την ανιψιά της [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας]], στην συνέχεια η Μαργαρίτα συνέβαλε σημαντικά στην σύναψη ειρήνης με την Αγγλία τον Μάιο του 1534.
 
Ο ρόλος της Μαργαρίτας κατόπιν ήταν να φέρει ειρήνη ανάμεσα στην Σκωτία και την Αγγλία αποστολή πολύ δύσκολη, ο γιος της Ιάκωβος ήταν πολύ ύποπτος με τον θείο του Ερρίκο Η΄ λόγω της επίμονης υποστήριξης του στον κόμη του Άνγκους. Στις αρχές του 1536 η μητέρα του έπεισε τον ίδιο να συναντηθεί με τον αδελφό της, έγραψε κατόπιν ενθουσιασμένη επιστολή στον [[Τόμας Κρόμγουελ]] κύριο σύμβουλο του Ερρίκου Η΄ ''"η απόφαση ανήκει σε μας και σε κανέναν άλλον"''.<ref>Wood, Mar. Anne Everett, ed. (1846). Letters of royal, and illustrious ladies of Great Britain, from the commencement of the twelfeth century to the close of the reign of queen Mary</ref> Η συνάντηση δεν έφερε τελικά κανένα αποτέλεσμααποτελέσματα αφού ο Ιάκωβος δήλωσε ότι δεν έχει στόχο να γίνει υποχείριο της μητέρας του, η Μαργαρίτα απογοητευμένη είπε στον Άγγλο απεσταλμένο Ουίλιαμ Χάουαρντ ''"έχω κουραστεί πολύ από την Σκωτία"''.<ref>State Papers: King Henry the Eighth ; Part IV. - continued. Murray. 1836. p. 48.</ref> Η απογοήτευση της έγινε έντονη λόγω προδοσίας κρατικών υπαλλήλων που είχαν μείνει πιστοί στον αδελφό της.
Η Μαργαρίτα απογοητεύτηκε σταδιακά και με τον τρίτο της σύζυγο κόμη του Μέθβεν ο οποίος ήταν πιο προκλητικός από τον κόμη του Άνγκους στο πάθος του για γυναίκες και στην σπατάλη των χρημάτων της, το μόνο παιδί που είχαν κάνει επίσης μια κόρη πέθανε σε βρεφική ηλικία.<ref>http://www.scottsboropower.com/~piercedc/lord.html</ref><ref>https://englishhistory.net/tudor/genealogy-chart-family-tree/</ref> Αποφάσισε να ξεκινήσει τις διαδικασίες για νέο διαζύγιο αλλά φοβήθηκε έντονα ότι ο γιος της είχε δωροδοκηθεί από τον κόμη του Μέθβεν. Η ζωή της έγινε τραγική και έπαθε κατάθλιψη, κάποια στιγμή αποφάσισε να περάσει τα σύνορα αλλά το μετάνιωσε και επέστρεψε στο Εδιμβούργο, έγραψε γράμμα στον αδελφό της με παράπονα ότι ήθελε την οικονομική της ανεξαρτησία χωρίς εξαρτήσεις από τον γιο της Ιάκωβο.<ref>Perry (2000, p. 220)</ref> Τον Ιούνιο του 1538 η Μαργαρίτα δέχτηκε την νύφη της [[Μαρία του Γκιζ]], οι δυο γυναίκες είχαν καλές σχέσεις μεταξύ τους, η Μαρία διέδιδε ότι η πεθερά της που είχε συμφιλιωθεί με τον κόμη του Μέθβεν σε πολλές εμφανίσεις της στο βασιλικό συμβούλιο έλεγε ''"η νέα βασίλισσα είναι παπική, η παλιά δεν ήταν λιγότερο"''.<ref>Strickland (1855, p. 240)</ref>
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαργαρίτα_Τυδώρ"