Κυβέρνηση της Καταλονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sylas (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Sylas (συζήτηση | συνεισφορές)
Hostory
Γραμμή 1:
:''Να μην συγχέεται με την [[Κυβέρνηση της Βαλένθια]].''
{{Πληροφορίες κυβερνητικού φορέα
<nowiki>|</nowiki> όνομα_φορέα = Ζενεραλιτάτ της Καταλονίας
<nowiki>|</nowiki> λογότυπο = Logotipo de la Generalitat de Catalunya.svg
<nowiki>|</nowiki> πλάτος_λογότυπου = 230px
<nowiki>|</nowiki> σύσταση = {{!}}σχηματίστηκε = 1192 (πρώτη αρχή)<br/>1932 (πρώτα [[Καθεστώς Αυτονομίας]])<br>1979 (σύγχρονη Generalitat)
|διαλυμένο = 11 September 1714 ([[Nueva Planta Decrees]])<br>1 April 1939 (τέλος του[[ισπανικός εμφύλιος πόλεμος
]])
Γραμμή 25:
| προϊστάμενος_όνομα =
| ιστοσελίδα = [http://www.gencat.cat/ gencat.cat]
<nowiki>}}
}}
Η </nowiki>'''Κυβέρνηση της Καταλονίας''' ([[καταλανικά]]: ''Generalitat de Catalunya'', {{προφορά|ʒənəɾəɫiˈtat də kətəˈɫuɲə}}, μεταγραφή: '''Ζενεραλιτάτ της Καταλονίας''') είναι ο θεσμός βάσει του οποίου οργανώνεται πολιτικά η αυτοδιοίκηση της Αυτοδιοικούμενης Περιφέριας της Καταλονίας. Αποτελείται από το Κοινοβούλιο της Καταλονίας, το Εκτελεστικό Συμβούλιο (κατεξοχήν κυβέρνηση), την Προεδρία και λοιπούς θεσμούς όπως τον Συνήγορο του Πολίτη, το Ελεγκτικό Συνέδριο και το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο ενώ ελέγχει οργανισμούς όπως τον [[Καταλανικός Οργανισμός Οπτικοακουστικών Μέσων|Καταλανικό Οργανισμό Οπτικοακουστικών Μέσων]]. Ως θεσμός έχει βαθιές ιστορικές ρίζες στην μεσαιωνική Καταλονία ενώ η σημερινή της έδρα είναι στο [[Μέγαρο της Κυβέρνησης της Καταλονίας]] στη [[Βαρκελώνη]].
 
==Ιστορία==
Ο θεσμός της ''Κυβέρνησης της Καταλονίας'' είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης του μεσαιωνικού θεσμού των ''Corts Reials'', του κοινοβουλίου που από την εποχή του [[Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας|Ιάκωβου Α']] (1208-1276) συγκεντρωνόταν μετά από έκκληση του βασιλιά και όπου αντιπροσωπεύονταν οι τρεις κοινωνικές ομάδες του κάθε ομόσπονδου μέρους του [[Στέμμα της Αραγωνίας|Στέμματος της Αραγώνας]], οι ευγενείς, οι κληρικοί και οι εκπρόσωποι των συντεχνιών των βασιλικών πόλεων.
Το πρώτο μεγάλο βήμα προς την ίδρυση της Ζενεραλιτάτ πραγματοποιήθηκε στο Κοινοβούλιο του [[Μονθόν]] το 1289, με τον ορισμό μιας ''Diputació del General'', προσωρινής επιτροπής που είχε ως στόχο την είσπραξη του χρηματικού ποσού που αποδίδονταν στον βασιλιά από τις τρεις κοινωνικές ομάδες.<nowiki><ref></nowiki>{{cite book|last=Sánchez de Movellán Torent|first=Isabel|title=La Diputació del General de Catalunya: 1413-1479|year=2004|publisher=Institut d'Estudis Catalans|pages=466|url=http://books.google.es/books?id=ZOn5mac3WOcC&pg=PA466&dq=diputaci%C3%B3+del+general+1289&hl=ca&sa=X&ei=kobiUd2DJ-He7AaS_ICoBQ&ved=0CDsQ6AEwAg#v=onepage&q=diputaci%C3%B3%20del%20general%201289&f=false}}</ref> Ωστόσο, στον πόλεμο εναντίον της Καστίλης, που διήρκησε μεταξύ 1356-1375 κι έμεινε γνωστός και ως «Πόλεμος των Δύο Πέτρων», οι αυξημένες ανάγκες του βασιλιά [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Δ’]] τον ανάγκασαν να αποδεχθεί ένα μεγάλο δάνειο από τις τρεις τάξεις του Πριγκιπάτου, οι οποίες σταδιακά καθιέρωσαν την προσωρινή επιτροπή, με αρχικό σκοπό τον έλεγχο του βασιλικού χρέους. Ηγέτης της διαρκούς πλέον επιτροπής (που επικράτησε να λέγεται ''Generalitat'' αντί για ''Diputació del General'') και πρόεδρός της θεωρείτο ο αντιπρόσωπος των κληρικών.<ref>{{cite book|last=Ryder|first=Alan|title=The wreck of Catalonia civil war in the fifteenth century|year=2007|publisher=Oxford University Press|location=Oxford|isbn=978-0199207367|pages=14|edition=1. publ.}}</ref>
 
Το πρώτο μεγάλο βήμα προς την ίδρυση της Ζενεραλιτάτ πραγματοποιήθηκε στο Κοινοβούλιο του [[Μονθόν]] το 1289, με τον ορισμό μιας ''Diputació del General'', προσωρινής επιτροπής που είχε ως στόχο την είσπραξη του χρηματικού ποσού που αποδίδονταν στον βασιλιά από τις τρεις κοινωνικές ομάδες.<ref>{{cite book|last=Sánchez de Movellán Torent|first=Isabel|title=La Diputació del General de Catalunya: 1413-1479|year=2004|publisher=Institut d'Estudis Catalans|pages=466|url=http://books.google.es/books?id=ZOn5mac3WOcC&pg=PA466&dq=diputaci%C3%B3+del+general+1289&hl=ca&sa=X&ei=kobiUd2DJ-He7AaS_ICoBQ&ved=0CDsQ6AEwAg#v=onepage&q=diputaci%C3%B3%20del%20general%201289&f=false}}</ref> Ωστόσο, στον πόλεμο εναντίον της Καστίλης, που διήρκησε μεταξύ 1356-1375 κι έμεινε γνωστός και ως «Πόλεμος των Δύο Πέτρων», οι αυξημένες ανάγκες του βασιλιά [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Δ’]] τον ανάγκασαν να αποδεχθεί ένα μεγάλο δάνειο από τις τρεις τάξεις του Πριγκιπάτου, οι οποίες σταδιακά καθιέρωσαν την προσωρινή επιτροπή, με αρχικό σκοπό τον έλεγχο του βασιλικού χρέους. Ηγέτης της διαρκούς πλέον επιτροπής (που επικράτησε να λέγεται ''Generalitat'' αντί για ''Diputació del General'') και πρόεδρός της θεωρείτο ο αντιπρόσωπος των κληρικών.<ref>{{cite book|last=Ryder|first=Alan|title=The wreck of Catalonia civil war in the fifteenth century|year=2007|publisher=Oxford University Press|location=Oxford|isbn=978-0199207367|pages=14|edition=1. publ.}}</ref>
 
Με την δυναστική αλλαγή και την άνοδο του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου της Αντεκέρα]] της δυναστείας των [[Οίκος της Τραστάμαρα|Τραστάμαρα]] στην εξουσία, τα δικαιώματα της Ζενεραλιτάτ επισφραγίστηκαν με μία ακόμη μεγαλύτερη αυτονομία. Πλέον ο θεσμός αυτός ανέλαβε ουσιώδεις εξουσίες στην Καταλονία, βασισμένος στο παραδοσιακό καταλανικό δίκαιο, του οποίο η πρώτη συλλογή έγινε μετά από διαταγή του ίδιου του Φερδινάνδου.<ref>{{cite book|last=Ryder|first=Alan|title=The wreck of Catalonia civil war in the fifteenth century|year=2007|publisher=Oxford University Press|location=Oxford|isbn=978-0199207367|pages=15|edition=1. publ.}}</ref> Οι αυξημένες δικαιοδοσίες της Ζενεραλιτάτ την έφεραν στο σημείο να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον του βασιλιά [[Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας|Ιωάννη Β’]] το 1462, προκαλώντας τον [[Καταλανικός Εμφύλιος Πόλεμος|Καταλανικό Εμφύλιο Πόλεμο]].
 
Οι επόμενοι αιώνες είδαν την Καταλονία να περνά στο παρασκήνιο της Ισπανικής Μοναρχίας και την Ζενεραλιτάτ να συνεχίζει την ύπαρξή της ως κύριο όργανο διακυβέρνησης της Καταλονίας, μέχρι την διάλυσή της το 1714 από τον [[Φίλιππος Ε' της Ισπανίας|Φίλιππο Ε’]] και την επιβολή των νόμων της Καστίλης στο σύνολο της των εδαφών της τότε Ισπανίας.
 
== Ιστορία ==
 
=== Μεσαιωνική προέλευση ===
[[Αρχείο:-2q3UW8P_400x400.jpg|μικρογραφία|Παλάτι του Generalitat de Catalunya]]
[[Αρχείο:St_George's_Cross_Crowned_Badge.svg|μικρογραφία|186x186εσ|Παλαιό έμβλημα της Generalitat.]]
Η γενική κυβέρνηση της Καταλονίας προέρχεται από το μεσαιωνικό ίδρυμα που κυβέρνησε, στο όνομα του Βασιλιά του Στέμματος της Αραγωνίας, ορισμένες πτυχές της διοίκησης του Πριγκιπάτου της Καταλονίας. Το πρώτο καταστατικό της Καταλονίας είναι το δικαστήριο της Βαρκελώνης από το 1283.
 
Το La Pau i Treva de Déu ήταν ένα κοινωνικό κίνημα που προωθήθηκε τον 11ο αιώνα ως απάντηση της Εκκλησίας και των αγροτών στις βιαιότητες που διαπράχθηκαν από φεουδάρους ευγενείς. Μπορεί να ληφθεί υπόψη η καταγωγή των δικαστηρίων της Καταλωνίας.
 
Οι πατρίδες, λοιπόν, οριοθετούσαν έναν προστατευμένο χώρο φεουδαρχικής βίας. Ωστόσο, για να εξασφαλιστεί ένα κλίμα συνύπαρξης, ήταν απαραίτητο να προχωρήσουμε περαιτέρω, δημιουργώντας μια αρχή που απαγόρευε την άσκηση κάθε είδους βίαιης πράξης οπουδήποτε στην επικράτεια. Αυτός ήταν ο στόχος των συνελεύσεων της Ειρήνης και της Εκεχειρίας του Θεού, η πρώτη από τις οποίες, στις κατ τολικές επαρχίες, πραγματοποιήθηκε στο Toluges (Roussillon), το 1027, υπό την προεδρία του Abbot Oliba, για λογαριασμό του Επίσκοπου Berenguer d'Elna , απούσα από τη μητρόπολη επειδή ήταν σε προσκύνημα.
 
Ένα άλλο μεσαιωνικό προηγούμενο - το Diputació del General de Catalunya (ο Γενικός Γραμματέας της Καταλονίας, όπου ο "στρατηγός" σημαίνει την πολιτική κοινότητα των Καταλανών και όχι η στρατιωτική τάξη) - που οι νομοθέτες του 1931 θεωρούσαν κατάλληλες για να επικαλεστούν ως νομιμοποιητική βάση σύγχρονη αυτοδιοίκηση.
 
Το πολιτικό παρελθόν της Καταλονίας ως εδαφικά διαφοροποιημένη κοινότητα που έχει δικά της αντιπροσωπευτικά και αυτόνομα θεσμικά όργανα, σε σχέση με την κυρίαρχη δύναμη της κυριαρχίας των συνδυασμένων καταλανικών επαρχιών το έτος 988-1283, των αραγονικών μοναρχιών (1283-1516) και των καστιλιάνικων μοναρχιών (1516-1808) του ισπανικού συνταγματικού κράτους (από το 1812), μπορεί να χωριστεί σε τέσσερα στάδια, χωρισμένα από τρεις μεγάλες ρήξεις στη νομική / δημόσια τάξη.
 
=== Πρώτη κατάργηση ===
Τα Καταλανικά ιδρύματα που εξαρτώνται από το Generalitat καταργήθηκαν σε αυτό που σήμερα είναι γνωστό στην Καταλονία ως Βόρεια Καταλονία, ένα χρόνο μετά την υπογραφή της συνθήκης των Πυρηναίων τον 17ο αιώνα, που μετέφερε το έδαφος από την ισπανική στη γαλλική κυριαρχία.
 
Στη συνέχεια, στις αρχές του 18ου αιώνα, καθώς ψηφίστηκαν τα διατάγματα Nueva Planta στην Ισπανία, ο θεσμός καταργήθηκε και στην ισπανική επικράτεια.
 
=== Πρώτη αποκατάσταση ===
[[Αρχείο:Catalonia-bank_note-observe.jpg|μικρογραφία|250x250εσ|Τραπεζικό σημείωμα της Generalitat de Catalunya, 1936]]
Η γενική περιφέρεια της Καταλονίας αποκαταστάθηκε στο νότιο τμήμα της Καταλονίας και έλαβε τη σύγχρονη πολιτική και αντιπροσωπευτική της λειτουργία ως περιφερειακή κυβέρνηση της Καταλονίας το 1932, κατά τη διάρκεια της δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας.
 
Αφού ο δεξιός συνασπισμός κέρδισε τις ισπανικές εκλογές το 1934, οι αριστεριστές ηγέτες της γενικής κυβέρνησης της Καταλονίας επαναστάτησαν κατά των ισπανικών αρχών και προσωρινά αναστάλησαν από το 1934 έως το 1936.
 
=== Δεύτερη κατάργηση ===
1939, καθώς ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος τελείωσε με την ήττα της Ρεπουμπλικανικής πλευράς, το γενικό καθήκον της Καταλονίας ως θεσμός καταργήθηκε και παρέμεινε έτσι κατά τη διάρκεια όλων των φραγκοκρατικών δικτατοριών μέχρι το 1975. Ο τότε πρόεδρος της Generalitat, η Lluís Companys βασανίστηκε και εκτελέστηκε τον Οκτώβριο του 1940 για το έγκλημα της «στρατιωτικής εξέγερσης».
 
=== Δεύτερη αποκατάσταση ===
Η διαδοχή των προέδρων της Generalitat διατηρήθηκε σε εξορία από το 1939 έως το 1977, όταν ο Josep Tarradellas επέστρεψε στην Καταλονία και αναγνωρίστηκε ως ο νόμιμος πρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης. Ο Tarradellas, όταν επέστρεψε στην Καταλονία, έκανε την συχνά παρατιθέμενη παρατήρησή του "Ciutadans de Catalunya: ja sóc aquí", επαναλαμβάνοντας τις αυτόνομες δυνάμεις της Καταλονίας, μια από τις ιστορικές εθνικότητες των σημερινών, ημέρα Ισπανία.
 
Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν οι εξουσίες που δόθηκαν στην αυτόνομη καταλανική κυβέρνηση σύμφωνα με το ισπανικό Σύνταγμα του 1978 και εγκρίθηκε το Καταστατικό της Αυτονομίας της Καταλονίας (Estatut d'Autonomia), αφού εγκρίθηκε τόσο με δημοψήφισμα στην Καταλονία όσο και από το ισπανικό κοινοβούλιο.
 
==Νεότερα χρόνια==