Κασταμονίτσα Ηρακλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
+ εικόνα
Γραμμή 2:
{{Κωμόπολη χωριό
| όνομα = Κασταμονίτσα
| εικόνα = Κασταμονίτσα 0746.jpg
| λεζάντα εικόνας = Άποψη από τη θέση Τοίχος
| δήμος = [[Δήμος Καστελλίου|Καστελλίου]]
| νομός = [[Νομός Ηρακλείου|Ηρακλείου]]
Γραμμή 27 ⟶ 29 :
 
== Ιστορικά στοιχεία ==
[[Αρχείο:Υδραγωγείο Λύκτου 0752.jpg|thumb|250px|Τμήμα του ρωμαϊκού υδραγωγείου της Λύττου, βόρεια της Κασταμονίτσας.]]
 
Το χωριό κατοικήθηκε για πρώτη φορά από Χριστιανούς αποίκους από τη Μ. Ασία, αμέσως μετά από τη νίκη του [[Νικηφόρος Φωκάς|Νικηφόρου Φωκά]], το 961 μ.Χ., κατά των Αράβων και την απελευθέρωση της Κρήτης. Οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι καλλιέργησαν, για πρώτη φορά, σε αγροτική έκταση του χωριού καστανιές, οι οποίες διατηρούνταν πριν εξήντα περίπου χρόνια. Εξαιτίας της θέσης της, η Κασταμονίτσα υπήρξε πεδίο μαχών.
 
Όταν οι Ενετοί κατέκτησαν την Κρήτη, οι κάτοικοι του νησιού, κατά τη διάρκεια των 450 χρόνων της υποδούλωσής τους, έκαναν αλλεπάλληλες επαναστάσεις για να αποτινάξουν τον ενετικό ζυγό, αλλά αποτύγχαναν. Μετά από κάθε αποτυχημένη επανάσταση, τα ζωτικότερα στοιχεία των Κρητικών σχημάτιζαν επαναστατικές ομάδες, οι οποίες υποστηρίζονταν από τους κατοίκους της ορεινής Κρήτης.
Γραμμή 36 ⟶ 38 :
Με την επάνοδο των κατοίκων στο χωριό είναι αμφίβολο αν εγκαταστάθηκαν οι απόγονοι των πρώτων κατοίκων ή ένα μέρος απ' αυτούς. Κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης, εγκαταστάθηκε στο χωριό ένας Ενετός, από την τότε επαρχία Αμορίου του Ρεθύμνου και κατέλαβε όλη τη γύρω αγροτική περιοχή, με αποτέλεσμα μικρή, μόνο, αγροτική έκταση να περιέλθει στην κατοχή των εγκατασταθέντων εκεί Ελλήνων.
 
Το 1363 μ.Χ. [[Δημοκρατία του Αγίου Τίτου|κήρυξαν αποστασία]] οι Ενετοί κάτοικοι της Κρήτης μαζί με ντόπιους. Τότε έγινε πεισματώδης, πολύνεκρη μάχη μεταξύ των επαναστατών και του ενετικού στρατού, στην τοποθεσία μεταξύ Κασταμονίτσας και Αμαριανού, στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Άγιος Γεώργιος ο Κεφαλιώτης. Οι επαναστάτες κατατροπώθηκαν και έφυγαν προς το οροπέδιο Λασιθίου. Στο μέρος αυτό υπάρχουν πολλοί τάφοι νεκρών της μάχης.
 
Στις 25 Φεβρουαρίου 1823, κατά τη διάρκεια της επανάστασης των Κρητών εναντίον της τουρκικής κυριαρχίας, ο Χασάν Πασάς, οδηγώντας αιγυπτιακό στρατό, προσπάθησε να μπει στο οροπέδιο Λασιθίου μέσα από την ορεινή τοποθεσία Τσούλη Μνήμα, αλλά μετά από δυναμική επίθεση των επαναστατών έπαθε μεγάλη πανωλεθρία και αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει. Κατά την οπισθοχώρησή του νικήθηκε σε νέα μάχη, από τους επαναστάτες, στην Κασταμονίτσα. Οι Έλληνες επαναστάτες πήραν όλη την εφοδιοπομπή του πασά και μια σημαία. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 200 Τούρκοι και 15 Χριστιανοί, οι οποίοι είναι θαμμένοι στην Κασταμονίτσα. Οι Τούρκοι θάφτηκαν σ' έναν τάφο, ενώ οι Χριστιανοί πατριώτες σε χωριστούς τάφους.