Συνθήκη της Λωζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18:
Επιπλέον, βάσει του άρθρου 23, με όλα τα δεινά που η Συνθήκη αυτή συσσώρευσε στον Μικρασιατικό Ελληνισμό, η Τουρκία απεμπόλησε πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της Κύπρου.<ref>{{Cite book|title=Διεθνές Δίκαιο: Με έμφαση στο Δίκαιο του Πολέμου|last=Καρεκλάς|first=Ιάκωβος|publisher=Νομική Βιβλιοθήκη|year=2014|isbn=978-960-562-266-4|location=Αθήνα|page=152}}</ref>
==
Στις 24 Ιουλίου 1923
=== Σύμβαση Ανταλλαγής ===
Γραμμή 29:
* θα διευκολύνονταν στην μετακίνησή τους από τη ''Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής''.
Η συμφωνία αυτή για ανταλλαγή πληθυσμών διέφερε από τις προηγούμενες. Καθιέρωνε για πρώτη φορά τη μαζική μετακίνηση πληθυσμών κι είχε υποχρεωτικό χαρακτήρα, ενώ οι μέχρι τότε συμφωνίες προέβλεπαν εθελοντική μετανάστευση κατοίκων κάποιων επίμαχων περιοχών.{{πηγή}}
Όταν έγινε γνωστή η υπογραφή της Σύμβασης και οι όροι της, οι πρόσφυγες που βρίσκονταν στην [[Ελλάδα]] αντέδρασαν έντονα. Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας συγκρότησαν συλλαλητήρια, διατρανώνοντας την απόφασή τους να εμποδίσουν την εφαρμογή της. Η πραγματικότητα όμως, όπως είχε διαμορφωθεί μετά την έξοδο χιλιάδων Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες και την άρνηση από πλευράς Τουρκίας να δεχθεί την επιστροφή τους, ανάγκασε την ελληνική αντιπροσωπεία να συμφωνήσει. Εξάλλου, η υπογραφή της Σύμβασης υποβοηθούσε τις βλέψεις των ηγετών των δυο χωρών([[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλος]], [[Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ]]) για την διασφάλιση και αναγνώριση των συνόρων τους, την επίτευξη ομοιογένειας και την απρόσκοπτη ενασχόληση με την εσωτερική μεταρρύθμιση και ανάπτυξη. Σύμφωνη με αυτή την Σύμβαση ήταν και η [[Κοινωνία των Εθνών]].{{πηγή}}
Με βάση το άρθρο 11 της Σύμβασης της
== Παραπομπές ==
Γραμμή 39:
==Πηγές==
*[[Γρηγόριος Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος πρώτος, εκδ. Κάκτος, Αθήνα, 1997
== Βιβλιογραφία ==
|