|
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]]. Κατάγεται από οικογένεια με παράδοση στη δικηγορία και στην πολιτική. Είναι γιος του [[Παυσανίας Λυκουρέζος|Παυσανία Λυκουρέζου]], που διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών της Κυβέρνησης [[Αλέξανδρος Παπάγος|Παπάγου]], και εγγονός του δικηγόρου και υπουργού [[Κωνσταντίνος Λυκουρέζος|Κωνσταντίνου Λυκουρέζου]].<ref name=":Μαλούχος">Γεώργιος Μαλούχος (2010), ''Δικηγορικό γραφείο Κωνσταντίνου - Παυσανία - Αλέξανδρου Λυκουρέζου, 1910-2010: Το χρονικό μιας οικογένειας νομικών''. Αθήνα: Εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 26-27. ISBN 978-960-14-2218-3.</ref> Φοίτησε στο Εκπαιδευτήριο «Ι. Μ. ΠαναγιώτοπουλοςΠαναγιωτόπουλος» και σπούδασε νομικά στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο Αθηνών]], απ' όπου αποφοίτησε το [[1957]].<ref name="epae">{{cite web |title=Βιογραφικά Προέδρων Ε.Π.Α.Ε. |url=http://www.epae.org/pages.fds?langid=1&pagecode=02.02.02#dedes |publisher=Ε.Π.Α.Ε. |accessdate=17.08.2016 |archiveurl=http://archive.is/BD4II|archivedate=22 Σεπτ. 2014}}</ref>
Τη δεκαετία του 1950 ασχολήθηκε με την [[ξιφασκία]], στην οποία μάλιστα αναδείχθηκε [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ξιφασκίας ανδρών-γυναικών|πανελληνιονίκης το 1955]] στο ξίφος μονομαχίας, καθώς και με την κολύμβηση στον Παναθηναϊκό.<ref name="tovima">Λένα Παπαδημητρίου [http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=695421 «Αλέξανδρος Λυκουρέζος: ''Είμαστε όλοι εν δυνάμει εγκληματίες'']» (συνέντευξη), εφ. ''[[Το Βήμα]]'' (20 Απριλίου 2015, ένθετο BHMAgazino). Ανακτήθηκε στις 20.08.2017.</ref> Ιδιώτευσε ως δικηγόρος αναλαμβάνοντας το δικηγορικό γραφείο που είχε ιδρύσει ο παππούς του το 1910. Με την εγκαθίδρυση της [[ΧούνταΣτρατιωτική τωνδικτατορία Συνταγματαρχώνστην Ελλάδα (1967-1974)|Χούντας των Συνταγματαρχών]] διέφυγε στο εξωτερικό με την τότε συζυγό του, από όπου επέστρεψε -έχοντας χωρίσει στο μεταξύ- το 1974.<ref name="Marina"/> Τον Σεπτέμβριο του ίδιουιδίου έτους κατέθεσεήταν τηνο πρώτηπρώτος που κατέθεσε μήνυση κατά των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 επί εσχάτη προδοσία.<ref name="tovima"/>
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ήταν συνήγορος των Βαρδινογιάννη, Αθανασιάδη και Δημήτρη Αγγελόπουλουσυμμετείχε στη δίκη των μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης «[[Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη|17 Νοέμβρη]]», ως συνήγορος του [[Βαρδής Βαρδινογιάννης|Βαρδή Βαρδινογιάννη]] και των οικογενειών των επιχειρηματιών [[Αλέξανδρος Αθανασιάδης|Αλεξάνδρου Αθανασιάδη]] και [[Δημήτριος Αγγελόπουλος|Δημήτρη Αγγελόπουλου]] για το μέρος του κατηγορητηρίου που αφορούσε την απόπειρα δολοφονίας κατά του πρώτου και τις δολοφονίες των άλλων δύο. Ήταν επίσης συνήγορος του αστυνομικού Αθανασίου Μελίστα στη δίκη για την δολοφονία του 15χρονου [[Μιχάλης Καλτεζάς|Μιχάλη Καλτεζά]], του [[Γιώργος Κοσκωτάς|Γιώργου Κοσκωτά]] ενώστο σήμερα[[Σκάνδαλο Κοσκωτά|ομώνυμο σκάνδαλο]], ενώ είναι δικηγόροςσυνήγορος της εταιρείας [[Siemens]], ηστην οποίαυπόθεση έχει εμπλακεί στοτου [[Σκάνδαλο Siemens στην Ελλάδα|ομώνυμοομωνύμου σκάνδαλοσκανδάλου]].<ref name="epae"/> Το 1999 προσέφυγε μαζί με εκατοντάδες άλλους Έλληνες, μεταξύ των οποίων και ο [[Μίκης Θεοδωράκης]] στο [[Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο]] της [[Χάγη]]ς κατά του [[ΝΑΤΟ]] μαζίγια μετους εκατοντάδες[[Νατοϊκοί άλλουςβομβαρδισμοί Έλληνες,κατά μεταξύτης τωνΓιουγκοσλαβίας|εκτεταμένους οποίωνβομβαρδισμούς καιμε οβόμβες [[Μίκηςδιασποράς Θεοδωράκηςστην Γιουγκοσλαβία]].<ref name="tovima"/>
Ασχολήθηκε με την πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές του 1974 στο [[Νομός Μεσσηνίας|Νομό Μεσσηνίας]], με την [[Ένωση Κέντρου]], αποτυγχάνοντας να εκλεγεί.<ref name="tovima"/> Πολιτεύθηκε πάλι χωρίς επιτυχία στις βουλευτικές εκλογές του 1977 και το 1978 προσχώρησε στη [[Νέα Δημοκρατία]], τηςστην οποίας εξελέγη μέλος στηντης ΚεντρικήΚεντρικής ΕπιτροπήΕπιτροπής.<ref name="epae"/> Κατά την περίοδο της κυβερνήσεως Ράλλη, ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2000|εθνικές εκλογές του 2000]] εξελέγη βουλευτής στην [[Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών|Α' ΑθήναςΑθηνών]] με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας.<ref name="hellenicparliament">[http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=eec8706c-01fd-49d1-b13f-f0c3e3996c6f «Κοινοβουλευτική θητεία: Λυκουρέζος Παυσανία Αλέξανδρος»]. Ιστοσελίδα της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]]. Ανακτήθηκε στις 21.08.2017</ref> Το 2003 έχασεκαι μετά την βουλευτικήεφαρμογή στο πλαίσιο της [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Συνταγματικής]] Αναθεώρησης του έδρα2001<ref>[https://www.e-nomothesia.gr/syntagma/psephisma-2001.html λόγωΣυνταγματική ασυμβίβαστουΑναθεώρηση 2001]</ref> του τροποποιημένου άρθρου 57, που αφορά το [[Επαγγελματικό ασυμβίβαστο βουλευτών]], παραιτήθηκε της βουλευτικής του έδρας, επιλέγοντας να συνεχίσει να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|εκλογές του 2004]] συμπεριελήφθησυμπεριλήφθηκε στην δέκατη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Στις 14 Ιανουαρίου του 2005 εξελέγη πρόεδρος της [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών|Ε.Π.Α.Ε.]], θέση από την οποία παραιτήθηκε έναέναν χρόνο αργότερα.<ref name="epae"/>
Καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών με αναστολή τον Μάρτιο του 2012, ως συγκατηγορούμενος στη δίκη για υπόθεσητο "Σκάνδαλο της Αιξωνής", μιας υπόθεσης καταπάτησης εκατοντάδων στρεμμάτων αναδασωτέας δασικής και δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή [[Γλυφάδα]]ς στην πλαγιά του Υμηττού. Αθωώθηκε για τις βασικές κατηγορίες της απάτης και απόπειρας απάτης επί δικαστηρίω, ενώ κρίθηκε ένοχος μόνο για ηθική αυτουργία σε χρήση πλαστού εγγράφου κατά του Δημοσίου. Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν συνολικά 21 από τους 26 κατηγορούμενους σε ποινές μεγαλύτερεςέως οικαι περισσότεροιπεντάκις από αυτή του Λυκουρέζουισόβια, ανάμεσά τους και γνωστοί δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και επιχειρηματίες.<ref>{{cite web |url=http://www.ethnosnewsbomb.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63633601ellada/dikaiosynh/story/737903/arxizei-i-diki-se-deytero-vathmo-gia-to-skandalo-tis-aixonis |title=ΒαριέςΑρχίζει ''καμπάνες''η δίκη σε δεύτερο βαθμό για τηντο κομπίνασκάνδαλο στηντης ΑιξωνήΑιξωνής |accessdate=2820.0305.20122018 |date=2119 ΜαρτίουΝοεμβρίου 20122016 |website=[[Έθνος (εφημερίδα)|Έθνος]] On Linewww.newsbomb.gr}}</ref>
== Προσωπική ζωή ==
Σε πρώτο γάμο είχε νυμφευθεί (πριντην τη[[ΗΠΑ|Αμερικανο]][[Βραζιλία|βραζιλιάνα]] Δικτατορίαφωτογράφο, κοινωνιολόγο και πρώην φωτομοντέλο Αλίσια Κοριολάνο<ref>{{cite web |url=http://www.iefimerida.gr/news/218104/i-agnosti-vraziliana-kori-toy-alexandroy-lykoyrezoy-zei-stin-aigina-dimioyrgei-fytika |title=Η άγνωστη Βραζιλιάνα κόρη του 1967)Αλέξανδρου τηΛυκουρέζου |accessdate=20.05.2018 |date=20 Ιουλίου 2015 |website=www.iefimerida.gr}}</ref>. Όταν επιβλήθηκε το [[Βραζιλία|ΒραζιλιάναΠραξικόπημα της 21ης Απριλίου]] Αλίσια1967, Κοριολάνοκατέφυγε μαζί της στην [[Αγγλία]], μεόπου τηντο οποίαζευγάρι απέκτησαναπέκτησε δυόδύο παιδιά, τον ΙάσωναΙάσονα και τη Μαρίνα, τα οποία γεννήθηκαν στηνμε [[Αγγλία]]τρία την περίοδο τηςχρόνια Χούνταςδιαφορά.<ref name="Marina"/> ΑπόΕπέστρεψε τομόνος 1976,του και-καθώς μέχριείχε τοστο θάνατόμεταξύ χωρίσει- στην Ελλάδα μετά την [[Μεταπολίτευση|αποκατάσταση της, Δημοκρατίας]] το 1974. Από το 1976 ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό [[Ζωή Λάσκαρη]] μέχρι τον θάνατό της το 2017. Απέκτησαν μαζί μία κόρη, τητην Μαρία-Ελένη. ΖειΣήμερα ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος ζει και εργάζεται στο [[Κολωνάκι]].
|
