Παλαιολιθική Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
Αν και είναι γνωστό ότι οι πολιτιστικές κατακτήσεις και η πρόοδος στις τεχνικές κατασκευής των εργαλείων κατά την παλαιολιθική περίοδο, έγιναν με πολύ αργούς ρυθμούς, με την πάροδο ουσιαστικά ολόκληρων χιλιετιών, είναι καθιερωμένο, να χωρίζεται γενικά η παλαιολιθική περίοδος σε τρεις φάσεις, την αρχαιότερη παλαιολιθική, την μέση παλαιολιθική και την νεώτερη παλαιολιθική. Αυτό έχει ακολουθηθεί και στην χρονολόγηση της ελληνικής παλαιολιθικής.
 
Η χρονολόγηση των ευρημάτων της παλαιολιθικής περιόδου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και καθορίζεται με ραδιοχρονολογήσεις, όπου αυτό είναι δυνατό, ή έμμεσα με την [[γεωλογική χρονολογική κλίμακα|χρονολόγηση των γεωλογικών στρωμάτων]] μέσα στα οποία βρέθηκαν τα ευρήματα.
 
Οι λιγοστές ανασκαφές αυτής της περιόδου, μια και η έρευνά της βρίσκεται στα πρώτα βήματα, έχουν σαν αποτέλεσμα να μην είναι σχεδόν τίποτα γνωστό για τον παλαιολιθικούς κατοίκους της χώρας, πέρα από το ότι είναι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες. Η τροφή τους, όπως φαίνεται από τα υπολείμματα, περιλαμβάνει άγρια δημητριακά (κριθάρι, βρώμη), όσπρια (αρακάς, φακές), καρπούς (φυστίκια, αμύγδαλα), διάφορα ζώα της πλούσιας πανίδας (ελαφοειδή, λαγοί, αίγαγροι κ.α.), πουλιά, ψάρια και όστρακα. Ίσως δεν είναι νομάδες, αλλά ,τουλάχιστον στην τελική περίοδο, δείχνουν να έχουν εποχιακή μετακίνηση και εκτός από τη χρήση σπηλαίων για προσωρινή κατοικία, δημιουργούν και υπαίθριους καταυλισμούς προσωρινού χαρακτήρα. Μοναδική είναι η κτερισμένη ταφή γυναίκας από το σπήλαιο Απήδημα της Μάνης, αλλά δεν είναι αρκετή για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.