Οίκος του Χοεντσόλερν-Ζίγκμαρινγκεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

O '''Οίκος του Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν''', γερμ. Hohenzollern-ZigmaringenSigmaringen είναι κλάδος του [[Οίκος των Χοεντσόλερν|Οίκου των Χοεντσόλερν]]. Μέλη του Οίκου έγιναν βασιλείς της Ρουμανίας.

Το 1200 δημιουργήθηκε ο κλάδος της Σουαβίας[[Σουηβία]]ς, που παρέμεινε Καθολικός, ενώ ο κύριος κλάδος των Χοεντσόλερν στο Βρανδεμβούργο και στην Πρωσία έγιναν Προτεστάντες. Μέλος του κλάδου της ΣουαβίαςΣουηβίας ήταν ο [[Κάρολος Α΄ του Χοεντσόλερν|Κάρολος Α΄]] κόμης του Χοεντσόλερν, που όταν απεβίωσε το 1579 μοίρασε την κτήση του μεταξύ των τριών γιων του: ο πρώτος έλαβε το Χοεντσόλερν-Χέχινγκεν (Hechingen), o δεύτερος [[Κάρολος Β΄ του Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν|Κάρολος Β΄]] το Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν (Sigmaringen) και ο τρίτος το Χοεντσόλερν-Χάιγκερλοχ (Haigerloch). Ο υποκλάδος Χοεντσόλερν-Χέχινγκεν και ο υποκλάδος ΧοεντσόελρνΧοεντσόλερν-Χάιγκερλοχ εξέλειπανεξέλιπαν το 1869 και το 1634 αντίστοιχα. Έτσι ο υποκλάδος Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν από το 1869 και εξής μετονομάστηκε σε Χοεντσόλερν.

Ο υποκλάδος Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν είχε έδρα το ομώνυμο κάστρο. Το πριγκιπάτο ήταν υποτελές στην Α.Ρ.Α.Γ.Ε. ως το 1806, που ο θεσμός καταργήθηκε. Ως αποτέλεσμα των Ναπολεοντίων Πολέμων το 1815 έγινε ανεξάρτητο. Με τις Επαναστάσειςεπαναστάσεις του 1848 ο ηγεμόνας Κάρολος εκτοπίστηκε. Ο γιος του [[Κάρολος Αντώνιος του Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν|Κάρολος-Αντώνιος]] ζήτησε τητην βοήθεια της Πρωσίας, που έφθασε το επόμενο έτος. Το 1850 υπογράφτηκε συνθήκη προσάρτησης στην Πρωσία. Ο Κάρολος-Αντώνιος έγινε πρωθυπουργός της Πρωσίας (1858-61) και ο γιος του [[Κάρολος Α΄ της Ρουμανίας|Κάρολος Α΄]] έγινε πρίγκιπας (1866-81) και μετά βασιλιάς (1881-1914) της Ρουμανίας. Οι απόγονοί του τον διαδέχθηκαν στον θρόνο της χώρας.

{{familytree | | | | | | | | | ΚαΑ |ΚαΑ=[[Κάρολος Α΄ του Χοεντσόλερν|Κάρολος Α΄]]<br>κόμης του Χοεντσόλερν<br>[[Οίκος των Χοεντσόλερν|ΟΙΚΟΣ ΧΟΕΝΤΣΟΛΕΡΝ]]<br>(ΚΛΑΔΟΣ ΣΟΥΑΒΙΑΣΣΟΥΗΒΙΑΣ)}}