Λέσβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 96:
Οι πρωτογεωμετρικοί και γεωμετρικοί χρόνοι ήταν μια σκοτεινή περίοδος για τη Λέσβο. Κύρια ασχολία των κατοίκων εικάζεται ότι ήταν η καλλιέργεια της γης και η ναυτιλία. Λεσβιακοί αμφορείς που βρέθηκαν στη Σμύρνη και στην Αθήνα αποδεικνύουν ότι η εξαγωγή του κρασιού στη Λέσβο άρχισε από τον 7o αι. π.Χ. Οι πόλεις ήταν μικρές και φαίνεται ότι σχημάτισαν από νωρίς ένα είδος [[αμφικτυονία]]ς με πρωτεύουσα τη Μυτιλήνη. Ο [[Ηρόδοτος]] αναφέρει πάντα τους κατοίκους του νησιού με την κοινή ονομασία Λέσβιοι ή μόνο ως Μυτιληναίους. Πολύ νωρίς, πριν από το 700 π.Χ., οι Μυτιληναίοι έλεγχαν τις αιολικές πόλεις και συνοικισμούς της απέναντι μικρασιατικής ακτής φτάνοντας έως τα [[Δαρδανέλια]].
 
Από τις αρχαίες πόλεις του νησιού πέντε ήταν οι σημαντικότερες η Μυτιλήνη, η Μήθυμνα, η Άντισσα, η Πύρρα και η Ερεσός, οι οποίες ιδρύθηκαν από τους [[Αιολείς]]. Μια έκτη πόλη, η [[Αρίσβη]], καταστράφηκε τον 5ο π.Χ. αι. από τους Μηθυμναίους. Το πρώτο πολίτευμα των λεσβιακών πόλεων φαίνεται ότι ήταν η βασιλεία και στη συνέχεια πέρασαν από την [[ολιγαρχία]] στην [[τυραννία]]. Η Μυτιλήνη, αφού ξεπέρασε στα τέλη του 7ου π.Χ. αι. τις εσωτερικές διενέξεις και ταραχές, στις οποίες έλαβε μέρος και ο ποιητής [[Αλκαίος ο Μυτιληναίος|Αλκαίος]], χάρη στον σοφό [[Πιττακός|Πιττακό]] απέκτησαν [[δημοκρατία|δημοκρατικό πολίτευμα]] και πολιτική σταθερότητα, η οποία της επέτρεψε να αναπτυχθεί σε ισχυρή ναυτική δύναμη και να κυριαρχήσει στις άλλες πόλεις του νησιού. Χαρακτηριστικό επεισόδειο της διένεξης μεταξύ Μυτιλήνης και Μήθυμνας είναι η απόβαση Μηθυμναίων στρατιωτών στον μυτηληναϊκό όρμο της μετέπειτα [[Κυδώνα Λέσβου|Κυδώνας]]. Στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. οι Μυτηληναίοι επεκτάθηκαν σε όλη την Τρωάδα και γίνονται ισχυρή ναυτική δύναμη. Στα 570 π.Χ. οι Μυτιληναίοι είναι οι μόνοι Αιολείς που πήραν μέρος στον αποικισμό της [[Ναύκρατις|Ναυκράτιδος]] στην Αίγυπτο. Οι πόλεις της Λέσβου ήταν υποτελείς στο [[Κροίσος|Κροίσο]] της Λυδίας, και όταν ο τελευταίος νικήθηκε από τους Πέρσες το 546 πΧ, το νησί πέρασε υπό περσική κυριαρχία. Το 499 π.Χ. συμμετείχε στην [[ιωνική επανάσταση]], όμως μετά την ήττα στην [[ναυμαχία της Λάδης (494 π.Χ.)|ναυμαχία της Λάδης]] υποτάχθηκε πλήρως στους Πέρσες και αναγκάστηκε να εκστρατεύσει μαζί τους εναντίον των Ελλήνων.
 
Η Λέσβος συμμετέχει στο [[Πελοποννησιακός πόλεμος|Πελοποννησιακό πόλεμο]], όπου οι πόλεις της, πότε με το ένα στρατόπεδο και πότε με το άλλο, υφίστανται καταστροφές, καθώς αρχικά συμμάχησαν με τους Αθηναίους και στη συνέχεια με τους Σπαρτιάτες. Στη αρχή οι λεσβιακές πόλεις είχαν συμμαχήσει με τους Αθηναίους, με την είσοδό τους στην [[Δηλιακή Συμμαχία]] το 478 π.Χ. Η νήσος κατέβαλε στη συμμαχία μόνο ναυτική βοήθεια. Όμως, στο τέταρτο έτος του Πελοποννησιακού Πόλεμου (427 π.Χ.) αποστατεί όλο το νησί με εξαίρεση τη Μήθυμνα και μόλις που θα γλυτώσει την πλήρη καταστροφή της από τους Αθηναίους. Όλο το νησί με εξαίρεση τη περιοχή της Μήθυμνας μοιράστηκε σε 3.000 κλήρους από τους οποίους οι 300 αφιερώθηκαν στους θεούς και οι υπόλοιποι 2.700 δόθηκαν σε Αθηναίους δικαιούχους, οι οποίοι όμως τους μίσθωσαν στους Λέσβιους και γύρισαν στην Αθήνα. Οι Λέσβιοι προσπάθησαν να φύγουν από τη συμμαχία το 415 π.Χ. και το 406 π.Χ., αλλά απέτυχαν.
Γραμμή 110:
[[Αρχείο:I Lesbos nunc Metellino - Buondelmonti Cristoforo - 1420.jpg|thumb|Χάρτης της Λέσβου, [[Κριστόφορο Μπουοντελμόντι]], 1420]]
[[Αρχείο:Mytilene medieval castle SouthWest.JPG|thumb|Νότια-νοτιοδυτική όψη του μεσαιωνικού κάστρου της Μυτιλήνης]]
Στο νησί υπάρχει αξιόλογη κίνηση κατά τη διάρκεια των πρώτων και μέσων βυζαντινών χρόνων (325 - 1071 μΧ). Παρόλα αυτά διάφορες επιδρομές ταλαιπώρησαν τους κατοίκους του νησιού, ιδιαίτερα στους μέσους βυζαντινούς χρόνους. Χαρακτηριστική περίπτωση της αντιμετώπισης των πειρατικών επιδρομών από τους κατοίκους στην ύπαιθρο είναι η μετακίνηση του πληθυσμού των παραλιακών Μυστεγνών στην κοντινή τους βόρεια θέση της [[Κυδώνα Λέσβου|Κυδώνας]]. Στη βυζαντινή περίοδο κτίστηκαν πολλές εκκλησίες και μοναστήρια. Σύμφωνα με μια θεωρία, ο μεγάλος αριθμός εκκλησιών (περίπου 60) που κατασκευάστηκαν στους πρώτους βυζαντινούς χρόνους υποδεικνύει ότι στο νησί έδρασαν διαφορετικές αιρέσεις από μη ορθόδοξους επισκόπους και οι κάτοικοι του νησιού διατηρούσαν τις παγανιστικές παραδόσεις, μερικές από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι και σήμερα.<ref>{{cite book
|title = Archaeology and History in Roman, Medieval and Post-Medieval Greece
|author = Timothy E. Gregory, William Caraher, Linda Jones Hall, R. Scott Moore
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λέσβος"