Δωδεκάνησα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ουπς, οικισμός στη νησίδα |
μ Αποσαφήνιση Χάλκη σε Χάλκη Δωδεκανήσου |
||
Γραμμή 8:
==Ονομασία==
[[Αρχείο:Χάρτα του Ρήγα - 1797 - Φύλλο 3.pdf|thumb|Χάρτης των Δωδεκανήσων, [[Χάρτα του Ρήγα]], 1797]]
Η ονομασία Δωδεκάνησος ή Δωδεκάνησα αναφέρεται σήμερα σε ένα νησιωτικό σύμπλεγμα που περιλαμβάνει δεκαπέντε κύρια νησιά—[[Αγαθονήσι]], [[Αστυπάλαια]], [[Κάλυμνος]], [[Κάρπαθος]], [[Κάσος]], [[Καστελλόριζο]], [[Κως]], [[Λειψοί]], [[Λέρος]], [[Νίσυρος]], [[Πάτμος]], [[Ρόδος]], [[Σύμη]], [[Τήλος]], και [[Χάλκη Δωδεκανήσου|Χάλκη]]—καθώς και 93 μικρότερες νησίδες.{{sfn|Γιαννόπουλος|2006|pp=275–276}} Από την Αρχαιότητα, τα νησιά αυτά ανήκαν στο ευρύτερο σύμπλεγμα των [[Νότιες Σποράδες|Νοτίων Σποράδων]].{{sfn|Γιαννόπουλος|2006|p=275}}
Το όνομα «Δωδεκάνησος» πρωτοεμφανίζεται σε βυζαντινές πηγές του 8ου αιώνα, και δεν αφορούσε τα σημερινά Δωδεκάνησα, αλλά τα δώδεκα νησιά των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] πέριξ της [[Δήλος|Δήλου]]. Η ονομασία είναι πιθανό να είναι πολύ παλαιότερη, και σύγχρονοι ερευνητές εικάζουν ότι ανάγεται τουλάχιστον σε έναν κατάλογο των δώδεκα νησιών του [[Στράβων|Στράβωνα]]. Ο όρος «Δωδεκάνησος» συνέχισε να χρησιμοποιείται για τις Κυκλάδες κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και μέχρι τον 18ο αιώνα, τόσο στη δημώδη γλώσσα όσο και σε λόγια έργα.{{sfn|Γιαννόπουλος|2006|pp=276–278}} Η μεταφορά της ονομασίας στη σημερινή Δωδεκάνησο έχει τις ρίζες της στην οθωμανική κυριαρχία. Μετά την κατάκτηση της Ρόδου το 1522, τα δυο μεγαλύτερα νησιά της Ρόδου και της Κω περιήλθαν υπό άμεση οθωμανική διοίκηση, ενώ τα υπόλοιπα, συνήθως αναφερόμενα ως τα δώδεκα [[προνομιούχα νησιά του Αρχιπελάγους]], απολάμβαναν ευρείας αυτοδιοίκησης και φορολογικών προνομίων. Μετά το 1869, καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία προσπαθούσε να εκσυγχρονιστεί και να υιοθετήσει ένα πιο ομοιόμορφο και συγκεντρωτικό διοικητικό μηχανισμό, αυτά τα προνόμια άρχισαν να περιορίζονται, και καταργήθηκαν πλήρως μετά την επικράτηση των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]] το 1909.{{sfn|Γιαννόπουλος|2006|pp=278–280}}
| |||