Δημήτριος Τόφαλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Έλληνες παλαιστές; προστέθηκε η Κατηγορία:Έλληνες αθλητές της επαγγελματικής πάλης (με το [[Βικιπαίδεια:HotCat|Hot...
Fourbeta (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού
Γραμμή 15:
O '''Δημήτριος Τόφαλος''' ([[Πάτρα]], [[14 Απριλίου]] [[1884]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=47421&id=-1&s=0&STEMTYPE=1&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=AScASkASeASJASTASXASa&CropPDF=0 ''Μακεδονία'', 16 Νοεμβρίου 1966. Αναφέρεται ότι "απέθανε σε ηλικία 82 ετών".</ref>- [[Πάτρα]], [[15 Νοεμβρίου]] [[1966]]<ref>Φύλλο εφημερίδα "''Έθνος''" της [[16 Νοεμβρίου]] του [[1966]], σελ. 1: "''Πέθανε ο θρυλικός Ολυμπιονίκης Τόφαλος''"</ref>) ήταν [[Αθλητισμός|αθλητής]] της [[άρση βαρών|άρσης βαρών]].
 
Όταν ήταν ακόμη σε ηλικία 12 ετών είχε ένα ατύχημα που είχε σαν συνέπεια το ένα του χέρι να είναι πιο μικρό από το άλλο, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε μετέπειτα να γίνει σπουδαίος αθλητής και να καταφέρει να πετύχει όλα αυτά τα κατορθώματα που τον καταξίωσαν. Το [[1899]], σε ηλικία 15 ετών, γράφεται στην [[Παναχαϊκή Γ.Ε.#1891-1923 Παναχαϊκός Γ.Σ. & Γ.Ε. Πατρών|Γ.Ε. Πατρών]], τη σημερινή [[Παναχαϊκή Γ.Ε.]] Πέτυχε αμέτρητες νίκες στην άρση βαρών και έγινε διάσημος στην [[Ελλάδα]] και στο εξωτερικό. Πάμπολλες φορές πρωταθλητής Ελλάδος και πρώτος με παγκόσμιο ρεκόρ στην μεσολυμπιάδα του [[1906]] στην [[Αθήνα]]. Το ρεκόρ που κατέρριψε ήταν δικό του από το [[1904]]. Δεν ευτύχησε να λάβει μέρος στην Ολυμπιάδα του [[1904]] στο [[Σαιντ Λούις]] καθώς αρρώστησε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο στην [[Αμβέρσα]] του [[Βέλγιο|Βελγίου]]. Μέγιστη ατυχία, αν αναλογιστεί κανείς πως για να πραγματοποιήσει το ταξίδι έγινε έρανος ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό που χρειαζόταν, το οποίο ήταν υπέρογκο για την εποχή. Το [[1908]] το πρόγραμμα των αγώνων δυστυχώς δεν συμπεριλάμβανε πια την [[άρση βαρών]].
 
Το [[1906]] μετά το τέλος της μεσολυμπιάδας, κατά την επιστροφή του στην Πάτρα, οι Πατρινοί του επιφύλαξαν πρωτοφανή υποδοχή με αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι στον σταθμό τον περίμεναν 6.000 περίπου φίλαθλοι. Το παγκόσμιο ρεκόρ του διατηρήθηκε μέχρι το [[1914]]. Αργότερα έφυγε για την [[Αμερική]] όπου έκανε μεγάλη καριέρα σαν αθλητής της ελευθέρας πάλης (κατς), ενώ έκανε και καριέρα τενόρου. Το [[1952]], διάσημος πλέον, επέστρεψε στην πόλη της Πάτρας όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.