Μοχέντζο-ντάρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:3A03:1000:D166:C224:8758:B0 (συνεισφ.), επι...
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
}}
 
Το '''Μοχέντζο-ντάρο''' ( [[Ουρντού, γλώσσα|Ουρντού]]: موئن جودڑو, [[Σίντι, γλώσσα|Σίντι]]: موئن جو دڙو, [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]]: Λόφος των νεκρών) ήταν πόλη του [[Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού|πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού]] κτισμένη περί του 2600 [[π.Χ.]]-[[Π.Κ.Ε.]]-[[Π.Κ.Χ.]] και βρίσκεται στην Επαρχία Σιντχ του [[Πακιστάν]]. Είναι η μεγαλύτερη αρχαία πόλη της κοιλάδας του Ινδού και αναγνωρίζεται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες και πρωιμότερες πόλεις της [[Ασία|Ν. Ασίας]] και του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Ενίοτε αναφέρεται ως «αρχαία μητρόπολη της κοιλάδας του Ινδού».
 
Το Μοχέντζο-ντάρο, η [[Χαράππα]] και ο [[πολιτισμός (αρχαιολογία)|πολιτισμός]] τους εξαφανίστηκαν δίχως ίχνη έως την ανακάλυψή τους το 1920. Η συγκεκριμένη [[αρχαιολογική θέση]] ανασκάφθηκε εκτεταμένα επί σειρά ετών, ενώ σε ορισμένα σημεία οι ανασκαφές συνεχίζονται με νέες τεχνικές επιφανειακής επιθεώρησης, συντήρησης και προστασίας από [[Φυσικές Καταστροφές|φυσικές]] και ανθρωπογενείς καταστροφές.
Γραμμή 25:
[[Αρχείο:CiviltàValleIndoMappa.png|thumb|200 px|Θέση της [[Κοιλάδας του Ινδού]].]]
 
Το Μοχέντζο-ντάρο κτίστηκε περί το 2600 ΠΚΕπ.Χ. και εγκαταλείφθηκε κατά το 1700 ΠΚΕπ.Χ.. Την ύπαρξή του ανακάλυψε το [[1920]] ο [[Τζον Μάρσαλ (αρχαιολόγος)|Τζον Μάρσαλ]] και οι αρχαιολόγοι του. Το αυτοκίνητό του βρίσκεται ακόμη στο Μουσείο Μοχέντζο-ντάρο, ως ένδειξη της παρουσίας και της αφοσίωσής του σε αυτόν τον αρχαιολογικό τόπο. Περαιτέρω [[ανασκαφή (αρχαιολογία)|ανασκαφές]] έγιναν το [[1945]] από τον [[Αχμάντ Χασάν Ντανί]] και τον [[Μόρτιμερ Γουήλερ]]. Πιθανώς το Μοχέντζο-ντάρο υπήρξε διοικητικό κέντρο του αρχαίου πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Όπως υποδεικνύει ο σχεδιασμός και οι κατασκευές της, ήταν η πλέον ανεπτυγμένη και εξελιγμένη [[πόλη]] στη Ν. Ασία στην περίοδο της ακμής της.
 
Ο [[Πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού]] (περ. 3300–1700 ΠΚΕπ.Χ., ακμή περί το 2600–1900 ΠΚΕπ.Χ.), ήταν αρχαίος ποτάμιος [[πολιτισμός]] που ήκμασε στην κοιλάδα του [[Ινδός ποταμός|Ινδού ποταμού]] στο [[Πακιστάν]] και τη βορειοδυτική [[Ινδία]]. Εναλλακτική ονομασία για τον ίδιο πολιτισμό είναι η «Χαράππειος πολιτισμός». Σύμφωνα με ενδείξεις (τυπολογία εγκαταστάσεων) ήταν εξαπλωμένος νότια έως τις ακτές της Ινδίας προς την [[Αραβική Θάλασσα]] και δυτικά έως τα [[Ιράν|ιρανικά]] σύνορα. Βόρεια επεκτεινόταν έως την οροσειρά των [[Ιμαλάια|Ιμαλαΐων]]. Εκτός από τη Χαράππα και το Μοχέντζο-ντάρο στις μείζονες αστικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνεται και η πόλη [[Λοθάλ]].
 
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων στο Μοχέντζο-ντάρο και τις άλλες πόλεις αυτού του διακριτού πολιτισμού στην περίοδο της ακμής του ζούσαν τουλάχιστον 5 εκατομμύρια κάτοικοι. Έως σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 1.000 πόλεις και άλλου είδους εγκαταστάσεις κυρίως στην κοιλάδα του Ινδού στο Πακιστάν και τη βορειοδυτική Ινδία.