Κρούμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο βυζαντινός αυτοκράτορας (βασιλεύς των Ρωμαίων) [[Νικηφόρος Α΄]] ,το 811, εξεστράτευσε για να τον αντιμετωπίσει με σκοπό να τον εξουδετερώσει ολοκληρωτικά. Ο βυζαντινός στρατός νίκησε σε σημαντικές μάχες και καταδίωξε τον Κρούμο. Όμως, από κακό στρατηγικό υπολογισμό του Νικηφόρου, το βυζαντινό εκστρατευτικό στράτευμα αποκλείσθηκε κοντά στην Πλίσκα, σε μία στενωπό χωρίς δυνατότητα διαφυγής και καταστράφηκε ολοσχερώς (Ιούλιος 811). Ο ίδιος ο βασιλεύς Νικηφόρος φονεύθηκε και το κρανίο του επαργυρώθηκε από τον Κρούμο και χρησιμοποιήθηκε ως κούπα -ενδεικτικό της βαρβαρότητας και των ηθών του Κρούμου και της φυλής του της εποχή εκείνη. Ο υιός του αυτοκράτορα [[Σταυράκιος]] διέφυγε τραυματισμένος και παραιτήθηκε από τον θρόνο υπέρ του [[Μιχαήλ Α΄ ο Ραγκαβές|Μιχαήλ Α΄ του Ραγκαβέ]]. Ακολούθησε η λεηλασία της Μακεδονίας και της Θράκης.

Το 813 στη Βερσινικία, κοντά στην Ανδριανούπολη, ο Κρούμος νίκησε ακόμη μία φορά τον βυζαντινό στρατό, κυρίευσε την Αδριανούπολη, και προχώρησε κατά της Κωνσταντινουπόλεως. Οι Βυζαντινοί σύναψαν ανακωχή υπό τον όρο να τού καταβάλουν ετήσιο φόρο σε χρήμα και σε είδος. Λίγους μήνες έπειτα, ο νέος βασιλεύς των ΡωμαίωνΒυζαντινών [[Λέων Ε΄]], ο οποίος διαδέχθηκε τον παραιτηθέντα Μιχαήλ Α’ Ραγκαβέ, επιχείρησε να συναντηθεί με τον Κρούμο, έξω από τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως, με σκοπό να τον δολοφονήσει. Η απόπειρα δολοφονίας απέτυχε και ο πόλεμος άρχισε εκ νέου.

Το 813 οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί) νίκησαν στη [[μάχη της Μεσημβρίας]] και εκδίωξαν τους Βουλγάρους από τη Θράκη. Το επόμενο έτος, 814, ενώ ο Κρούμος στόχευε να εκστρατεύσει κατά της Κωνσταντινουπόλεως πέθανε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Τον Κρούμο διαδέχθηκε ο υιός του [[Ομουρτάγ]]. Μετά τον θάνατο του Κρούμου για περίπου εβδομήντα πέντε έτη δεν έγινε πόλεμος μεταξύ των Βουλγάρων και των Βυζαντινών.