Ο '''Διαλεκτικός Υλισμός''' είναι ένα [[υλισμός|υλιστικό]] [[φιλοσοφία|φιλοσοφικό]] [[δόγμα]], το οποίο πρεσβεύει οτι η [[ύλη]] εξελίσσεται συνεχώς, σε μορφές που είναι ανεξάρτητες των προηγούμενων. Σημαντικό στοιχείο της θεώρησης του δοαλεκτικούδιαλεκτικού υλισμού αποτελεί η μελέτη των [[αντίθεση (φιλοσοφία)|αντιθέσεων]], οι διάφορες (κύριες και δευτερεύουσες) πλευρές των οποίων, μέσω της σύγκρουσης μεταξύ τους και της λύσης της αντίθεσης, καθορίζουν τις νέες μορφές της ύλης που θα προκύψουν. Ο διαλεκτικός υλισμός χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους διανοητές της [[μαρξισμός|μαρξιστικής]] σχολής, ενώ αποτέλεσε κύριο θεωρητικό και φιλοσοφικό εργαλείο και για τα περισσότερα κόμματα που αναφέρονται στο [[σοσιαλισμός|σπσιαλισμόσοσιαλισμό]] και τον [[κομμουνισμός|κομμουνισμό]], κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) εφαρμοζόμενος στη θεώρηση της ιστορίας ως μιας διαδικασίας που εξελίσσεται μέσω της [[πάλη των τάξεων|πάλης των τάξεων]]. Θεμελιωτές του θεωρεούνταιθεωρούνται οι [[Καρλ Μαρξ]] και [[Φρίντριχ Ένγκελς]], ενώ σημαντικές συνεισφορές είχαν και οι [[Λένιν|Β. Ι. Λένιν]], [[Γκέοργκ Λούκατς]] και άλλοι.
