Σταυριανός Μπίρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Γραμμή 37:
Την επόμενη ημέρα, συμμετείχε στη μάχη του Ατσιπόπουλου που διεξήχθη ανάμεσα στις επαναστατικές δυνάμεις των βενιζελικών και τη μικτή δύναμη [[Κρητική Χωροφυλακή|χωροφυλακής]] και [[Ρωσία|Ρώσων]]. Κατά τη διάρκεια της μάχης έπεσε νεκρός χτυπημένος από σφαίρα στο νεφρό ενώ προσπαθούσε να παροτρύνει τους επαναστάτες να πραγματοποιήσουν έφοδο<ref>''Αθήναι'', 4 Αυγούστου 1905.</ref>. Εκτός του ιδίου σκοτώθηκαν στην ίδια μάχη άλλοι πέντε επαναστάτες<ref>Από την πλευρά τους οι Ρώσοι είχαν ένα νεκρό και 3 τραυματίες ενώ δεν αναφέρθηκαν απώλειες για την χωροφυλακή. Αν και υποστηρίχτηκε ότι οι πραγματικές απώλειες των Ρώσων ήταν 60 νεκροί και δεκάδες τραυματίες που μεταφέρθηκαν με πλοίο σε νοσοκομείο της [[Αθήνα|Αθήνας]], κάτι τέτοιο διαψεύστηκε (βλ. ''Εμπρός'', 7 Αυγούστου 1905).</ref>.
 
Μετά το τέλος της σύγκρουσγςσύγκρουσης, η ηγεσία των ρωσικών δυνάμεων αρχικά δεν επέτρεψε στους συγγενείς του Μπίρη να παραλάβουν το πτώμα του<ref>''Αθήναι'', 5 Αυγούστου 1905.</ref>. Τελικά η σορός του παρελήφθη από τους επαναστάτες και μεταφέρθηκε στο Ζουρίδι όπου και ετάφη. Στην κηδεία του εκφωνήθηκαν επικήδειοι λόγοι από τα στελέχη της επαναστατικής κυβέρνησης, Κωνσταντίνο Μάνο και Εμμανουήλ Παπαδερό<ref>''Σκριπ'', 7 Αυγούστου 1905.</ref>.
 
Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην κυβέρνηση του αρμοστή [[Γεώργιος της Ελλάδας|Γεωργίου]], ο Μπίρης λίγο καιρό πριν σκοτωθεί είχε εκφράσει έντονο προβληματισμό σχετικά με τις εμφύλιες συγκρούσεις στην [[Κρήτη]]<ref>''Σκριπ'', 11 Αυγούστου 1905.</ref>.