Λέρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αφού οι Γερμανοί εκκένωσαν το νησί, πέρασε υπό βρετανική διοίκηση μέχρι τις [[7 Μαρτίου]] του [[1948]], όπου μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα ενώθηκε με την Ελλάδα. 600 χρόνια μετά τη λήξη της Βυζαντινής κυριαρχίας, για πρώτη φορά τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Κατά τη διάρκεια των Μεταπολεμικών χρόνων, οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν πολλά από τα κτήρια του νησιού για διάφορους λόγους. Κατά τη [[Χούντα των Συνταγματαρχών]], το νησί χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εγχώριας [[εξορία]]ς πολιτικών κρατουμένων, χρησιμοποιώντας τις παλιές Ιταλικές στρατιωτικές αποθήκες στην περιοχή "Παρθένι" και τους παλιούς ιταλικούς στρατώνες στην περιοχή "Άγιος Γεώργιος - Λέππιδα" ως [[στρατόπεδο συγκέντρωσης|στρατόπεδα συγκέντρωσης]]<ref>{{Cite news|url=https://www.huffingtonpost.gr/2015/04/21/topoi-eksorias-sti-xounta_n_7106532.html|title=Τα νησιά του Αιγαίου που έγιναν κολαστήρια από τη χούντα|work=HuffPost Greece|date=2015-04-21|language=el-GR|accessdate=2018-05-06}}</ref>. Χίλια περίπου μέτρα από το στρατόπεδο βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Κιουράς. Στα χρόνια της δικτατορίας ο ναός ήταν ερειπωμένος, ώσπου μια ομάδα πολικών κρατουμένων αποτελούμενη από τον Μανώλη Γλέζο και τους εικαστικούς Κυρ. Τσακίρη, Αντ. Καραγιάννη και Τ. Τζανετέα, αποφάσισαν να τον επισκευάσουν. Οι τρεις εξόριστοι ζωγράφοι ιστόρησαν στο εσωτερικό του νεωτερικά αγιογραφικά μοτίβα χρησιμοποιώντας ως μοντέλα συγκρατουμένους τους, γυναίκες της Λέρου και χωροφύλακες. Από την έναρξη των εργασιών το 1969 μέχρι την ολοκλήρωσή τους μετά από οκτώ μήνες, οι κάτοικοι του νησιού στήριξαν το εγχείρημα. Ωστόσο στα χρόνια της μεταπολίτευσης άτομα προερχόμενα από συντηρητικούς παραθρησκευτικούς κύκλους ασβέστωσαν τμήμα των τοιχογραφιών. Σήμερα η εκκλησία της Αγίας Κιουράς αποτελεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο και προστατεύεται από την Πολιτεία.