Δημήτριος Καμπούρογλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 10:
==Συγγραφικό έργο==
Πριν ακόμα ολοκληρώσει τη φοίτησή του στο Βαρβάκειο, είχε γράψει σατιρικούς στίχους και τρεις μονόπρακτες κωμωδίες: ''Η φθισιώσα'', ''Αι αγχόναι'', ''Η αγγελιοφοβία''. Χάθηκαν όμως και οι τρεις.<ref>Ιωσήφ Σιακκής, Δ.Γ. Καμπούρογλου. Η ζωή και το έργο του. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2012, σελ.34</ref>
Η ιστορική του έρευνα σαν ιστορικός επικεντρώθηκε κυρίως στην περίοδο της [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] και αφορούσε μόνο στην περιοχή της Αθήνας, γι' αυτό και του δόθηκε το προσωνύμιο «Αθηναιογράφος». Το [[1896]] ολοκληρώθηκε η έκδοση του τρίτομου έργου του η ''Ιστορία των Αθηναίων στο οποίο και εργάστηκε περισσότερο σαν
Άλλα έργα του είναι: ''η Δούκισσα της Πλακεντίας'', ''Αι παλαιαί Αθήναι'' ([[1922]]), ''Ιστορίες από την παλιά Αθήνα'', ''Μνημεία της ιστορίας των Αθηναίων'' (3 τόμοι, [[1893]]), ''Απομνημονεύματα μιας μακράς ζωής'' (2 τόμοι), ''Ο αναδρομάρης'' ([[1914]]), ''Ο αναδρομάρης της Αττικής'' ([[1920]]), ''Ο τρελός της Αθήνας'', ''Τοπωνυμικά παράδοξα'' ([[1920]]), ''Αθηναϊκό αρχοντολόγιο-Μπενιζέλοι'' ([[1921]]), ''Μελέται και έρευναι'' ([[1923]]-[[1926]]), ''Οι Χαλκοκονδύλαι'', ''Ο Ελαιών των Αθηνών'', "Μελέτη περί του βίου και της δράσεως του Παλαιών Πατρών Γερμανού" (1916) κ.α.
| |||