Λυκούργος Λογοθέτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Εισαγωγή ενός συνδέσμου |
|||
Γραμμή 46:
Στο διάστημα από το 1821 ως το 1826 αποκρούει τρεις φορές συντονισμένες επιθετικές ενέργειες του οθωμανικού στόλου (υπό τον Καρά Αλή το 1821 και υπό τον Χοσρέφ το 1824 και 1826) και αναλαμβάνει στρατιωτικά την πρωτοβουλία «εξαγωγής» της εθνικής επανάστασης στη Χίο κατόπιν συνεννόησης με τον χιώτη Αντώνη Μπουρνιά, χωρίς την επίσημη εντολή της Κεντρικής Επαναστατικής Διοίκησης. Η επιχείρηση στέφθηκε με αποτυχία (1822) και έγινε αιτία της ολοσχερούς καταστροφής του νησιού από τους Οθωμανούς. Για τον ίδιο στάθηκε αφορμή διώξεων από τη Διοίκηση, σε μία περίοδο μάλιστα που η ηγεσία της Επανάστασης μεθόδευε, στα πλαίσια των αποφάσεων της Α΄και Β΄ Εθνοσυνέλευσης, τον περιορισμό αρχικά και την κατάργηση αργότερα των ισχυρών τοπικών κέντρων με τον διορισμό εντεταλμένων «ξένων» επάρχων στην περιφέρεια. Οι σχέσεις της Διοίκησης με τον «απείθαρχο» Λυκούργο αποκαταστάθηκαν τελικά το 1826, μετά την τρίτη απόκρουση του οθωμανικού κινδύνου από τους Σαμίους και τον τυπικό συμβιβασμό της Διοίκησης με τις πραγματικότητες που παρήγαγε η ίδια η Επανάσταση στην εξέλιξή της.
Με την έλευση του Καποδίστρια το 1828 καταργείται ο Στρατιωτικός-πολιτικός Οργανισμός και η Σάμος εντάσσεται στο καποδιστριακό διοικητικό οργανόγραμμα ως έδρα του τμήματος Ανατολικών Σποράδων με ''Έκτακτο Επίτροπο'' τον [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]]. Ο Λυκούργος διορίζεται (16/28 Μαρτίου 1829) μέλος στο ''Πανελλήνιον'' και απομακρύνεται σκόπιμα από την πατρίδα του. Διορίζεται, εν συνεχεία, ''Έκτακτος Επίτροπος Λακωνίας και Κάτω Μεσσηνίας'' (14 Αυγούστου 1829-28 Μαρτίου 1830)<ref>{{Cite web|url=http://keni.panteion.gr/images/docs/dioikitiki_mani.pdf|title=Διοικητική οργάνωση και σχέδια πειθάρχησης στη Μάνη του 1830.|last=Μπέλσης|first=Κωνσταντίνος|date=2018|website=|publisher=ΚΕΝΙ. Πάντειο Παν/μιο|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> και παραιτείται στη συγκυρία της κοινοποίησης προς την ελληνική κυβέρνηση του Πρωτοκόλλου της Ανεξαρτησίας (27 Μαρτίου/8 Απριλίου 1830) με το οποίο η Σάμος ετίθετο εκτός ελληνικών συνόρων. Επιστρέφει στο Ναύπλιο και κατόπιν συνεννόησης με τον Καποδίστρια υλοποιεί «σχέδιο» μετάβασης της Σάμου σε καθεστώς τοπικού ''Διευθυντηρίου'' που προβλέπει ταυτόχρονη αποχώρηση του Κωλέττη.
==Διευθυντής της Σάμου==
Μετά την επιστροφή του στη Σάμο, η Γενική Συνέλευση του νησιού τον αναγορεύει ''Διευθυντή των Διοικητικών Πραγμάτων της Σάμου''. Έκτοτε ξεκινά η τετραετής (1830-1834) περίοδος της ''Ελληνικής Πολιτείας της Σάμου'', κατά την οποία ένα Διευθυντήριο (αποτελούμενο από τον Διευθυντή, την εκάστοτε Επαρχιακή Δημογεροντία και τη Γενική Συνέλευση ως δημοκρατική έκφραση του τοπικού πολιτεύματος) εγκαθιδρύεται, ως συνέχεια του καταργημένου Στρατιωτικού-πολιτικού Οργανισμού, και διαχειρίζεται το μέλλον της πολιτικής ύπαρξης του νησιού. Στα τέσσερα αυτά χρόνια, ο άλλοτε πανίσχυρος Γενικός Διοικητής και χρισμένος από την Αόρατη Αρχή Αρχιστράτηγος της Σάμου, θα αποδυθεί εκούσια περισσότερο τον ρόλο του ενεργητικού εντολοδόχου και εκφραστή της λαϊκής βούλησης, παρά του αποκλειστικού και αδιαφιλονίκητου αρχηγού που άλλοτε επιβαλλόταν με την αυθεντία του. Μάλιστα από το 1831, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που διαμορφώθηκαν στο νησί από τη διπλωματική πορεία του Σαμιακού Ζητήματος, η Γενική Συνέλευση κατέστη βαθμηδόν ισχυρότερη από τον Διευθυντή.
| |||