Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά από την τρίμηνη σχεδόν σθεναρή αντίσταση των πολιορκημένων ο Ομέρ Βρυώνης σοφίζεται να γίνει ''γιουρούσι'' στα τείχη του Μεσολογγίου τη Μεγάλη γιορτή για τους Χριστιανούς ξημερώματα της 25ης Δεκεμβρίου που οι ντάπιες θα είχαν λιγοστούς άνδρες. Κατά καλή τύχη ένας Ηπειρώτης που βρίσκονταν στο στρατόπεδο των Τούρκων «εξ ανάγκης υπηρετών » κατά [[Νικόλαος Σπηλιάδης|Σπηλιάδη]], «διότι δεν ηδύνατο εκ των ιδίων περιστάσεων να τους πολεμήσει, ο [[Ιωάννης Γούναρης]], ειδοποίησε τον γραμματικό του [[Δημήτριος Μακρής (στρατιωτικός)|Μακρή]] για το σχέδιο των Τούρκων. Κατάπληκτοι οι αναρριχώμενοι στα τείχη Τούρκοι «λυγάνε και αποτραβιούνται οι Αρβανίτες αφήνοντας πίσω ως πεντακόσια [[κουφάρι]]α» κατά τον [[Δημήτριος Φωτιάδης|Δημήτριο Φωτιάδη]]. Τέλη Δεκεμβρίου και ο χειμώνας εκείνης της χρονιάς όλο και χειροτερεύει και οι πασάδες καθώς πληροφορούνται πως ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|"Λυσσέος"]], αφού έδιωξε από την Ανατολική Ελλάδα τον Κιοσέ Μεχμέτ, έρχεται στο Μεσολόγγι αποφασίζουν στην 31 Δεκεμβρίου να λύσουν την πολιορκία.