Κωνσταντίνος Κανάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Πρώτα χρόνια ==

Γεννήθηκε το 1793 στα [[Ψαρά]] (αρχεία Ναυτικού) όπου και μεγάλωσε. Ήταν το μικρότερο παιδί του Ψαριανού Δημογέροντα Μιχαήλ Κανάριου και της Μαρώς (το γένος Μπουρέκα) Έμεινε πολύ μικρός ορφανός από πατέρα και έτσι άρχισε να δουλεύει σε πλοία συγγενών του, κυρίως σ' αυτό του θείου του Μπουρέκα. Αρχικά το όνομά του ήταν "Κανάριος" και τελικά έγινε Κανάρης. Όταν πέθανε ο θείος του, στου οποίου το μικρό εμπορικό πλοίο εργαζόταν, ανέλαβε καπετάνιος του ο ίδιος σε ηλικία 20 ετών. Πήγε στην [[Οδησσός|Οδησσό]] για πρώτη φορά το [[1820]]. Ήξερε για τη [[Φιλική Εταιρεία]] αλλά δεν είχε γίνει μέλος της. Όταν έμαθε ότι ξέσπασε η επανάσταση στη [[Μολδαβία]] από τον [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (Φιλικός)|Αλέξανδρο Υψηλάντη]], έσπευσε αυθόρμητα να πάρει μέρος στον πρώτο "πολεμικό στόλο" των Ψαριανών υπό τον Ν. Αποστόλη. Από τους πρώτους μήνες ο Κανάρης ξεχώρισε για το θάρρος του και την αποφασιστικότητά του, κάνοντας επιδρομές στα μικρασιατικά παράλια ενώ κατόπιν εντάχθηκε στα [[πυρπολικό|πυρπολικά]].<ref>Woodhouse, σελ. 138</ref> Η ανατίναξη ενός τουρκικού δικρότου στην [[Ερεσός Λέσβου|Ερεσό]] από τον [[Δημήτριος Παπανικολής|Δημήτριο Παπανικολή]] τον παρακίνησε σε ανάλογο εγχείρημα.

 

== Η ανατίναξη της τούρκικης ναυαρχίδας ==

{{Κύριο|Ναυμαχία της Χίου (1822)}}

Τον Ιούνιο του [[1822]], αφού ο ελληνικός στόλος δεν κατάφερε να σώσει τη [[Χίος|Χίο]] από την [[Σφαγή της Χίου|τουρκική σφαγή]], ο Κανάρης ανέλαβε να βάλει μπουρλότο στη ναυαρχίδα του Καρά Αλή, του επικεφαλής του στρατού που έσφαξε τους κατοίκους και έκαψε το νησί. Την επιχείρηση θα εκτελούσαν τα πυρπολικά του Κανάρη και του [[Ανδρέας Πιπίνος|Ανδρέα Πιπίνου]]. Στο εγχείρημα βοήθησαν δύο παράγοντες: αφενός ότι η νύχτα ήταν πολύ σκοτεινή καθώς δεν είχε φεγγάρι και αφετέρου ότι στο κατάφωτο κατάστρωμα της ναυαρχίδας οι περίπου 2.000 Τούρκοι γιόρταζαν το [[Μπαϊράμ]]ι κι έτσι τα μέτρα φρούρησης ήταν ελλιπή. Η φωτιά απ' το μπουρλότο μεταδόθηκε ταχύτατα στο καράβι. Πριν προλάβουν να απομακρυνθούν απ' αυτό οι πρώτες σωστικές λέμβοι, η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαποθήκη, η οποία ανατινάχθηκε. Ως αποτέλεσμα τα θύματα ήταν πάρα πολλά. Μεταξύ αυτών ο ναύαρχος Καρά Αλής, αξιωματικοί του και πολλοί ναύτες. Το πυρπολικό του Πιπίνου προσέγγισε την υποναυαρχίδα αλλά δεν κατάφερε να την καταστρέψει. Της προκάλεσε όμως αρκετές ζημιές.

 

== Το εγχείρημα της Αλεξάνδρειας ==

Τον επόμενο χρόνο, ο Κανάρης πραγματοποίησε επιθέσεις στα μικρασιατικά παράλια, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Δεν μπόρεσε, επίσης, να κάνει τίποτε όταν το [[1824]] ο Χοσρέφ-Μεχμέτ Πασάς κατέστρεψε τα Ψαρά. Όμως, τον Αύγουστο του 1824 πυρπόλησε μια μεγάλη φρεγάτα του Χοσρέφ στη [[Σάμος|Σάμο]] και μια [[κορβέττα]] στη [[Μυτιλήνη]]. Η έλλειψη πόρων, ωστόσο, αποσυντόνισε το ναυτικό των Ελλήνων. Οι ναύτες έπαιρναν τα πλοία, σήκωναν όποια σημαία ήθελαν και επιδίδονταν στην [[πειρατεία]]. O Κανάρης κατάφερνε να επιβάλλει την πειθαρχία στα δικά του πληρώματα. Αλλά κι αυτός μέσα σ' αυτό το καθεστώς αναρχίας παραλίγο να σκοτωθεί το [[1825]] στην [[Αίγινα]], την εποχή που η [[Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα|Μπουμπουλίνα]] έχανε τη ζωή της στις [[Σπέτσες]] κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής διαμάχης.