Ντουμπάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 28:
 
== Ετυμολογία ==
Κατά τη δεκαετία του 1820 γίνεται η πρώτη αναφορά στη σημερινή περιοχή του Ντουμπάι με την ονομασία Αλ Ουάλς από Βρετανούς ιστορικούς. Οι τοπικές αναφορές είναι ανύπαρκτες καθώς οι παραδόσεις στην περιοχή βασίζονταν κυρίως στην προφορική μεταφορά από γενιά σε γενιά, οπότε αναμιγνύονται με τους μύθους και τα έθιμα. Η γλωσσολογική προέλευση της λέξης "Ντουμπάι" είναι επίσης ένα διφορούμενο θέμα, καθώς κατά ορισμένους προέρχεται από τα Περσικά, ενώ άλλοι την αποδίδουν στην [[Αραβική γλώσσα]]. Σύμφωνα με τον ερευνητή της ιστορίας και πολιτισμού των ΗΑΕ, Φεντέλ Χαντάλ, η ονομασία προέρχεται από τη λέξη "«Ντάμπα"», παράγωγη της λέξης "«Γιαντούμπ"», που σημαίνει "έρπω". Η αναφορά ίσως να γίνεται στη ροή του χειμάρρου στο Ντουμπάι. Αντίστοιχα, ο ποιητής και λόγιος Αχμέτ Μοχάμετ Ομπάιντ αναφέρει ως προέλευση την ίδια λέξη, αλλά με τη σημασία της "ακρίδας", ίσως είδος σε πληθώρα στην περιοχή.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 42:
Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο κλάδος Αλ Αμπού Φαλάσα της φυλής Μπάνι Γιας ίδρυσε το Ντουμπάι, το οποίο και παρέμεινε εξαρτημένο από το γειτονικό [[Άμπου Ντάμπι]] μέχρι το [[1833]]. Στις 8 Ιανουαρίου του [[1820]], ο σείχης του Ντουμπάι και άλλοι εμίρηδες της περιοχής υπέγραψαν τη "Γενική Θαλάσσια Ειρηνευτική Συμφωνία" με τη Βρετανική κυβέρνηση, ενώ το [[1833]] η δυναστεία των Αλ Μακτούμ, απόγονοι του οίκου Φαλάσα, αποχώρησαν από το [[Άμπου Ντάμπι]] και κατέλαβαν το Ντουμπάι χωρίς αντίσταση.
 
Το Ντουμπάι βρέθηκε κάτω από Βρετανική προστασία με την "«Αποκλειστική Συμφωνία"» του [[1892]], με την οποία η Βρετανία εγγυήθηκε την προστασία του Ντουμπάι από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Τον αιώνα αυτό, δύο σημαντικές καταστροφές καταγράφονται στην πόλη, με πρώτη την επιδημία ιλαράς του 1841 που προκάλεσε τη μετανάστευση του πληθυσμού ανατολικά στην περιοχή Ντέιρα, και τη δεύτερη το 1894, με την σχεδόν ολική καταστροφή της Ντέιρα από φωτιά. Ωστόσο, η γεωγραφική θέση της πόλης συνέχισε να αποτελεί πόλο έλξης για εμπόρους από όλη την περιοχή, ενώ ο εμίρης του Ντουμπάι συνέβαλε σε αυτό με τη χαμηλή εμπορική φορολογία, προσελκύοντας εμπόρους από τη Σάργια και το Μπαντάρ Λενγκέχ, μεγάλα εμπορικά κέντρα εκείνης της περιόδου.
 
=== 20ος αιώνας ===