Λουδοβίκος Φαδρίκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
πρσθ |
μ πρσθ |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Λουδοβίκος Φαντρίκ''' (''Luis ή Lluís Frederic d'Aragó'', ... - [[1382]])<ref>Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 455</ref><ref name=":0">Setton, Kenneth M. (1975) Volume III ... βλ. πηγές σελ. 211</ref> αναφέρεται και ''Λουδοβίκος Φαντρίκ ή Φρειδερίκος των Σαλώνων'' και ''Λουδοβίκος Φαντρίκ ή Φρειδερίκος της Αραγώνας'' αλλά και ''δον Φρειδερίκος Φαδρίγος''<ref name="Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446">Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446</ref>. Ήταν γιος του [[Ιάκωβος Φαντρίκ|Ιάκωβου Φαντρίκ]], [[Αυθεντία των Σαλώνων|Κόμης των Σαλώνων]] (1365–1380) και επίτροπος του [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκάτου των Αθηνών]] και των [[Δουκάτο Νέων Πατρών|Νέων Πατρών]] (1375-1381), κύριος του Ζυτουνίου και της Αίγινας από το 1380, κόμης της Μάλτας (1365-1381) και του Γκόζο.<ref name=":0" />
Το 1375 διορίσθηκε γενικός επίτροπος (Βικάριος) του δουκάτου των Αθηνών και των Νέων Πατρών<ref>Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 434</ref><ref>Setton, Kenneth M. (1975) Volume III ... βλ. πηγές σελ. 212</ref> από τον βασιλέα της [[Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας|Σικελίας Φρειδερίκου Γ΄]] κι έπειτα παρέμεινε στην θέση του από τον νέο δούκα [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρο της Αραγωνίας]]. Γύρω στο 1368<ref>Setton, Kenneth M. (1975) Volume III ... βλ. πηγές σελ. 213</ref>, παντρεύτηκε την βυζαντινή πριγκίπισσα [[Ελένη Καντακουζηνή]] και κόρη τους ήταν η [[Μαρία Φαντρίκ]] τελευταία κόμισα των Σαλώνων. Όταν ανέλαβε δούκας ο Πέτρος της Αραγώνας ο Φρειδερίκος ζήτησε να του παραχωρήσει το προνόμιο του κόμη της Μελίτης, να του επιστραφεί το κάστρο του Σιδηρόκαστρου και την Αίγινα που ήταν παλιό του φέουδο, ο Πέτρος δέχτηκε τα αιτήματα του Φρειδερίκου<ref name="Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446"/>.
== Παραπομπές ==
| |||