Πατραϊκός κόλπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο μόνος σημαντικός λιμένας στον Πατραϊκό κόλπο είναι το λιμάνι της Πάτρας, που αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο της [[Ελλάδα]]ς και το κύριο με επικοινωνία με την [[Ευρώπη]]. Εξυπηρετεί τα πορθμεία προς την [[Αγκώνα]], την [[Βενετία]], το [[Πρίντεζι]] και την [[Τεργέστη]] της [[Ιταλία]]ς καθώς προς την [[Κεφαλλονιά]] και άλλα [[Επτάνησα|νησιά του Ιονίου]]. Από τα νερά του Πατραϊκού βρέχεται και το [[Μεσολόγγι]] με τη περίφημη [[λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου|λιμνοθάλασσαλιμνοθάλασσά]] του, η οποία αποτελεί τηντη μεγαλύτερη της χώρας,. καιΕντός εκείτης υπάρχειλιμνοθάλασσας επίσηςΜεσολογγίου βρίσκεται ο λιμένας της πόλης.

Στην αρχαιότητα ο κόλπος δεν ήταν γνωστός ως Πατραϊκός αλλά θεωρούνταν συνέχεια του Κρισσαίου (και ύστερα του [[Κορινθιακός κόλπος|Κορινθιακού]]) και μάλιστα πρόκολπος του δεύτερου. Κατά τον [[Στράβων|Στράβωνα]] ο Κορινθιακός ξεκινούσε από τις εκβολές του ποταμού Εύηνου και από τον Άραξο στα ανατολικά και έφτανε μέχρι τα σημερινά δυτικά όριαόριά του. Με το όνομα Πατραϊκός κόλπος (golfoGolfo di Patrasso) αναφέρεται από τους [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Ενετούς]] ναυτικούς και από τον περιηγητή ''Pero Tafour'' το 1435. ΎστεραΑργότερα όμωςάρχισε τοννα αποκαλούναποκαλείται κόλποκόλπος της [[Ναύπακτος|Ναυπάκτου]] μαζί με ένα τμήμα του Κορινθιακού μπροστά από τηντη Ναύπακτο. Εκείνη την περίοδο έγινε και η ιστορική 3η [[Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571)|ναυμαχία της Ναυπάκτου]], που αποκαλείται και ''ναυμαχία του Λεπαντό'', και δόθηκε σε αυτόν τον κόλπο το 1571 ενώ πριν στο ίδιο πλαίσιο είχαν ακολουθήσει ναυμαχίες το [[1499]] και το [[1500]].

Ήδη όμως σε πηγές πολύ πριν το [[1821]] και την [[Ελληνική επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]] τα όρια του Πατραϊκού με τον Κορινθιακό προσδιορίζονται μεταξύ των ακρωτηρίων Ρίου και Αντιρρίου<ref>βλ. Κώστας Ν. Τριανταφύλλου ''Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών'', Πάτραι 1980, Δεύτερη Έκδοση, λήμμα "κόλποι", σελ. 192.</ref>.

Στο Πατραϊκό κόλπο διεξήχθη μία σημαντική [[Ναυμαχία της Πάτρας (1822)|ναυμαχία]] μεταξύ του Ελληνικού στόλου υπό την ηγεσία του [[Ανδρέας Μιαούλης|Ανδρέα Μιαούλη]] και του Τουρκικού υπό τον ΚαράΜεχμέτΚαρά Μεχμέτ-πασά (Φλεβάρης 1822). Οι Έλληνες σημείωσαν λαμπρή νίκη, αν και δεν πέτυχαν καμία ολοκληρωτική καταστροφή εχθρικού πλοίου.<ref>Μπίκος Πέτρος:, ''Ανδρέας Μιαούλης, ο ναύαρχος του Αγώνα'', εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 2003.</ref>

Στον Πατραϊκό έχουν υπάρξει και βυθισμένα σκάφη (ναυάγια), όπως το σκάφος ''Vivi'' που προσέκρουσε σε νάρκη και βυθίστηκε 30 μέτρα κάτω από τη στάθμη θάλασσας στις [[11 Σεπτεμβρίου]] του [[1940]].

Η οικολογική αξία του Πατραϊκού κόλπου είναι τεράστια εξαιτίας της ύπαρξης σε αυτόν των λιμνοθαλασσών του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]], του [[Αιτωλικό|Αιτωλικού]] και του [[Άραξος|Αράξου]], που αποτελούν υγροβιότοπους διεθνούς σημασίας σύμφωνα με τη σύμβαση ''Ραμσάρ''. Παρόλα αυτά ο κόλπος αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα ρύπανσης εξαιτίας των αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που δέχεται από τους παράκτιους οικισμούς λόγω της υπολειτουργίας ή μη λειτουργίας συστημάτων επεξεργασίας λυμάτων, των φωσφορικών και άλλων λιπασμάτων που καταλήγουν σε αυτόν από τις καλλιέργειες καθώς και λόγω της ναυσιπλοΐας. Ακόμα, τα φράγματα του Αχελώου, και του Εύηνου και άλλα υπό κατασκευή όπως το [[Φράγμα Πείρου - Παραπείρου]], περιορίζουν δραστικά την ανανέωση των υδάτων του κόλπου με γλυκό νερό, με αποτέλεσμα καισυνεπακόλουθο την υποβάθμιση της οικολογικής του αξίας.

*[http://web.archive.org/20070927154945/www.deyap.gr/en/c4/c4s2/patras_golf.doc Ο Πατραϊκός κόλπος από τεχνική σκοπιά.]

*[http://www.navis.gr/whoiam/patspace.htm Ο Πατραϊκός κόλπος από το διάστημα.]

*[http://www.sailingissues.com/greekislands/landsat/ionian2.html Δορυφορική εικόνα ανατολικού Ιονίου και Πατραϊκού.]