Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή 1935: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
}}</ref>. Μετά την εκλογή του Θ. Σοφούλη στη θέση του προέδρου της Βουλής, ο βασιλιάς του έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, αλλά με εισήγησή του, ο Δεμερτζής στις 14 Μαρτίου 1936 σχημάτισε νέα κυβέρνηση. Ένα μήνα αργότερα, στις 13 Απριλίου 1936 πέθανε ο πρωθυπουργός Δεμερτζής και σχημάτισε νέα κυβέρνηση ο [[Ιωάννης Μεταξάς]].
==Ο χαρακτήρας της κυβέρνησης==
Δύσκολα μπορεί να τεκμηριωθεί ο χαρακτηρισμός της κυβέρνησης Δεμερτζή ως ''αχρόου'' κυβερνήσεως, διότι ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής είχε επιδείξει μια πλούσια πολιτική δράση και ο ίδιος είχε εμφανισθεί σε επίσημες κοινοβουλευτικές εκδηλώσεις «ως αμετακίνητος βασιλόφρων». Επομένως ο διορισμός του «ορθά θεωρήθηκε ως εκδήλωση βασιλικής αβροφροσύνης»<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.169</ref>
==Κυβερνητικό έργο==
Η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή επιχείρησε να συμβάλει στην αποκατάσταση της πολιτικής ομαλότητας εξασφαλίζοντας τη συναίνεση των κομμάτων για την ακολουθητέα πολιτική. Όταν συναντήθηκε ο Δεμερτζής με τους πολιτικούς αρχηγούς μεταξύ 6 και 14 Δεκεμβρίου είχε ρόλο διαιτητή, κάτι όχι άσχετο με την υπηρεσιακή του ιδιότητα. Αλλά και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες του αποσκοπούσαν στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης κατά τη διεξαγωγή των εκλογών. Επίσης έλαβε μέτρα επιείκιας για τους κινηματίες του 1935 (αμνηστία και χάρις, αλλά και επιστροφή των περιουσίων τους που είχαν κατασχεθεί)<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.169-170</ref>,
Όμως τελικά δεν δόθηκε χάρις στους στρατιωτικούς και πολιτικούς υπαλλήλους για να μην επανέλθουν στην Υπηρεσία. Την επιθυμία του για διεξαγωγή ομαλών εκλογών δείχνει η ανάθεση καθηκόντων Νομάρχη στους προέδρους πρωτοδικών και διοικητικών καθηκόντων στους Εισαγγελείς. <ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.170</ref>
Η ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση των μελών της κυβέρνησης Δεμερτζή όμως, κάθε άλλο παρά την καθιστά αμερόληπτη εκλογική κυβέρνηση.<ref>Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988,σελ.171</ref>
 
Γραμμή 88:
==Πηγές==
*{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1009| title=«Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Δεμερτζή, Από 30.11.1935 έως 13.4.1936» | accessdate=10 Ιουλίου 2011 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}
*Νίννα Σακκά-Νικολοπούλου, Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Από την πολιτική πρακτική στην Συνταγματική θεσμοποίηση-Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, 1988, σελ. 168-172
 
==Παραπομπές==