Το συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη''' του Θανάση Βαλτινού πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "[[Ταχυδρόμος (περιοδικό)|Ταχυδρόμος]]" το 1964. Εκδόθηκε αυτελώς σε βιβλίο το 1972 από τις εκδόσεις "[[Εκδόσεις Κέδρος|Κέδρος]]". Αφηγητής ο Αντρέας Κορδοπάτης, από τη [[Δάρας Αρκαδίας|Δάρα]] Μαντινείας, πραγµατικό πρόσωπο και δειγµα λαϊκής προφορικής αφήγησης, και "μεταγραφεύς" ο Θανάσης Βαλτινός. Ο Κορδοπάτης διηγείται τις προσπάθειες που έκανε για να μεταναστεύσει στις [[ΗΠΑ]], και μετά τις περιπέτειες του εκεί. Η κριτική επαίνεσε την απουσία συγκινησιακά φορτισμένων περιγραφών, την αποστασιοποίηση του συγγραφέα, τις δυνατότητές του ανάγνωσης των μαρτυριών. Ο Απόστολος Σαχίνης είχε γράψει για τον [[Θανάσης Βαλτινός|Θανάση Βαλτινό]]: "Η λιτότητα και η πυκνότητα στην έκφραση, η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος του συγγραφέα στο ουσιώδες, η επιγραμματικότητα και η τηλεγραφική, θα έλεγε κανείς, διατύπωση, θυμίζουν κάπως [[Μακρυγιάννης|Μακρυγιάννη]] καθώς και το [[Το Νούμερο 31328|Νούμερο 31328]] του [[Ηλίας Βενέζης|Ηλία Βενέζη]].