Αρχαίος ελληνικός ναός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σειρές κιόνων, που ονομάζονται ''περίστασις'' ή ''πτερόν'', περιβάλλουν τον ναό απ' όλες τις πλευρές. Σ' αυτή την περίπτωση ο ναός ονομάζεται ''περίπτερος''. Αν ο ναός περιβάλλεται από διπλό πτερόν, τότε ονομάζεται ''δίπτερος''.
''Πτερόν'' λέγεται η απόσταση ανάμεσα στον σηκό και στην περιβάλλουσα κιονοστοιχία. Κάποιοι ναοί περιβάλλονται από απλή κιονοστοιχία, που όμως έχει τοποθετηθεί σε τέτοια απόσταση από το σηκό, σαν να ήταν η εξωτερική κιονοστοιχία δίπτερου ναού. Αυτοί οι ναοί ονομάζονται ''ψευδοδίπτεροι''. Ο διάδρομος που σχηματίζεται ανάμεσα στην κιονοστοιχία του πτερού και στους τοίχους του σηκού ονομάζεται ''πτέρωμα''.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά αφορούν στην κάτοψη του αρχαίου ελληνικού ναού. Τα μέρη που διακρίνονται στην όψη του είναι, εκτός από τον ''κίονα'' με το ''[[κιονόκρανο]]'', η ''κρηπίδα'', ο ''στυλοβάτης'' και ο ''θριγκός''. Κρηπίδα ή κρηπίδωμα είναι το λίθινο βαθμιδωτό βάθρο, πάνω στο οποίο θεμελιώνεται ο ναός. Στυλοβάτης είναι η τελευταία βαθμίδα αυτού του βάθρου, που σχηματίζει το δάπεδο του ναού και το θεμέλιο για τους τοίχους του σηκού και τους κίονες. Θριγκός είναι ολόκληρη η ανωδομή πάνω από τα κιονόκρανα και αναλύεται λεπτομερέστερα σε διάφορα μέρη. Ωστόσο τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της όψης ενός αρχαίου ελληνικού ναού παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις, ανάλογα με το ''ρυθμό'' στον οποίο είναι χτισμένος. Περισσότερες πληροφορίες παρέχονται στα άρθρα για τον [[Ιωνικός ρυθμός|ιωνικό]] και το [[Δωρικός ρυθμός|δωρικό ρυθμό]].