Γουλιέλμος Φραγκιπάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πέθανε στα τέλη του 1337. Αμέσως μετά το θάνατό του, ο [[Μπερτράν ντε Μπω]], ο οποίος είχε διοριστεί βάιλος του πριγκιπάτου από την [[Αικατερίνη Β΄ του Βαλουά|Αικατερίνη Β' του Βαλουά]], βρήκε την ευκαιρία να καταλάβει την πόλη και να πολιορκήσει την ακρόπολη της Πάτρας. Ο [[Πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄]] αντέδρασε, κηρύσσοντας την πόλη ως "έδαφος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας" και διέταξε τους επισκόπους Ωλένης και Κορώνης να επιβάλουν αφορισμό (αποκλεισμό) στην χερσόνησο του πριγκιπάτου. Αυτά τα προβλήματα ανάγκασαν την Αικατερίνη να ταξιδέψει στην Αχαΐα το 1338, συνοδευόμενη από τον σύμβουλό της [[Νικολό Ατσαγιόλι]].<ref>Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 386-387.</ref><ref>Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 270</ref> Στα δύο χρόνια που παρέμεινε στο πριγκιπάτο, διαπίστωσε ότι αυτό διέτρεχε κινδύνους από τους γείτονες Καταλανούς, τους Έλληνες και κυρίως από τους Τούρκος οι οποίοι συνεχώς επεκτείνονταν. ΑποφάσισεΗ πίεση του ''πάπα'' απέδωσε γιατί η Αικατερίνη αποφάσισε να τα έχει καλά μεμαζί τον ''πάπα''του, αποβλέποντας σε μελλοντική βοήθειά του, και του ''επέστρεψε'' την ''βαρωνία της Πάτρας''. Φεύγοντας διόρισε βάιλο, προσωρινά τουλάχιστον, τον ''Νικολό Ατσαγιόλι''.<ref>Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 389-390</ref><ref>Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 272</ref>