Ο '''Εδουάρδος του Ουεστμίνστερ''' ή '''Εδουάρδος του Λάνκαστερ''' (''Edward of Westminster'', [[13 Οκτωβρίου]] [[1453]] – [[4 Μαΐου]] [[1471]]) από τον Οίκο των Λάνκαστερ ήταν γιος του [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου ΣΤ'ΣΤ΄]] της Αγγλίας]] και της Μαργαρίτας τουτων Βαλουά-Ανζού. Γεννήθηκε στο Ουεστμίνστερ. Ο θάνατός του στη ''μάχη του ΤιουκέσμπουριΤιούκσμπουρι'', κατέστησε τον Εδουάρδο τον μοναδικό διάδοχο του Αγγλικού θρόνου, που σκοτώθηκε σε μάχη. Την εποχή που γεννήθηκε, είχε ξεσπάσει εμφύλια διαμάχη γνωστή σαν [[Πόλεμος των Ρόδων]] ανάμεσα στους οπαδούς του Ερρίκου ΣΤ΄ και του [[Ριχάρδος της Υόρκης|Ριχάρδου Πλανταγενέτη]] 3ου δούκα της Υόρκης]], εκπρόσωπο του [[Οίκος της Υόρκης|Οίκου της Υόρκης]], που διεκδικούσε τον θρόνο. Ο Ερρίκος ΣΤ΄ έπασχε από κάποια ψυχική νόσο και υπήρχε διάχυτη η φήμη, ότι δεν ήταν δικό του το παιδί, αλλά ενός από τους συνεργάτες του, με τον Εδμόνδο Μπωφόρ, 2ο δούκα του Σόμερσετ και τον Τζέιμς Μπάτλερ, 5ο κόμη του Όρμοντ να διεκδικούν την πατρότητα.<ref>Paul Murray Kendall, Richard The Third; page 32</ref> Δεν υπήρχαν ωστόσο καθόλου αποδείξεις παρά μονάχα φήμες και ο Ερρίκος ΣΤ΄ δεν αμφισβήτησε ποτέ την πατρότητα του Εδουάρδου, που χρίστηκε πρίγκηπας''πρίγκιπας της Ουαλίας'' (διάδοχος) στο ''κάστρο του Ουίνδσορ''(το 1454).
==Ο Πόλεμος των δύο Ρόδων==
Ο Ερρίκος ΣΤ΄ συνελήφθη από οπαδούς του δούκα της Υόρκης στην ''μάχη του Νορθάμπτον'' (1460) και μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στο Λονδίνο. Ο δούκας της Υόρκης δεν απαίτησε αμέσως τον θρόνο, αλλά συγκάλεσε το Κοινοβούλιο, που έβγαλε διάταγμα, ότι θα παραμείνει βασιλιάς ο Ερρίκος ΣΤ΄, αλλά διάδοχοςδιάδοχός του θα είναι ο Ριχάρδος δούκας της Υόρκης αντί για τον Εδουάρδο του Ουεστμίνστερ. Η Μαργαρίτα και ο γιος της Εδουάρδος δραπέτευσαν μέσω του Τσεσάιρ,· η Μαργαρίτα ξεκίνησε τους φόνους και τις λεηλασίες προκειμένου να πιέσει τους ευγενείς να ανακηρύξουν τον 7χρονο γιο της Εδουάρδο ως διάδοχο. Έφτασε στην [[Ουαλία]], από κειεκεί προχώρησε για τηντη [[Σκωτία]] και συγκέντρωσε στα βόρεια της Αγγλίας όλους τους αντιπάλους του δούκα της Υόρκης.
Μετά τον θάνατο του Ριχάρδου της Υόρκης στην ''μάχη του Γουέικφιλντ'' ο στρατός της Μαργαρίτας βάδισε νότια και νίκησε τον στρατό του Ριχάρδου Νέβιλ, 16ου κόμη του Γουόρικ του σημαντικότερου οπαδού του Οίκου της Υόρκης στην δεύτερη μάχη του Σαιν - Αλμπάν. Ο Γουόρικ έφερε τον αιχμάλωτο Ερρίκο στο πεδίο της μάχης και έβαλε δυο ιππότες τον Γουίλιαμ Μπόνβιλ, 1ο βαρόνο του Μπόνβιλ και τον Σερ Τόμας Κίριελ να φροντίσουν για την ασφάλεια του αλλά συνελήφθησαν από τον στρατό του Λάνκαστερ. Η Μαργαρίτα ρώτησε τον Εδουάρδο με ποιο τρόπο προτείνει να θανατωθούν και εκείνος της απάντησε να αποκεφαλιστούν.<ref>Churchill, Winston (1956). A History of the English-Speaking Peoples: Vol1 The Birth of Britain. Cassell. p. 328.</ref>
