Αντάκια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
προσθήκη με παραπομπή |
επέκταση με παραπομπές |
||
Γραμμή 13:
}}
Η '''Αντάκια''' ([[τουρκικά]]: ''Antakya'') είναι έδρα της [[Επαρχία Χατάι|επαρχίας Χατάι]] στη νότια [[Τουρκία]]. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του ποταμού Ορόντη (τουρκ.: Asi Nehri, ''Αζι-Νεχρί)'', στη θέση της [[Αντιόχεια η Μεγάλη|αρχαίας Αντιόχειας]] η οποία ιδρύθηκε στα τέλη του [[4ος αιώνας π.Χ.|4ου αιώνα π.Χ.]] από τον [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκο Α' τον Νικάτορα]], στρατηγό του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]].
[[Αρχείο:Antakya225.jpg|μικρογραφία|Ο ποταμός Ορόντης (Ασί Νεχρί) όπως διαρρέι την Αντάκια]]
Η πόλη βρίσκεται περίπου 22 χλμ από τη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο Θάλασσα]], σε εύφορη, καλά αρδευόμενη πεδιάδα. Σήμερα έχει πληθυσμό 217.000 κατοίκους (2012), από τους οποίους οι περισσότεροι έχουν μητρική γλώσσα την [[Τουρκικά|Τουρκική]]. Ωστόσο υπάρχει και [[Αραβική γλώσσα|αραβόφωνη]] μειονότητα<ref name=":0">Timmerman, Leman 2009, σελ. 80.</ref>.
Γραμμή 21:
==Αξιοθέατα==
[[Αρχείο:St. Pierre Kilisesi.jpg|μικρογραφία|Ο ναός του Αγ. Πέτρου]]
Πολλά από τα παλιά κτήρια έχουν εξαφανιστεί, αποτέλεσμα της ταχύτατης ανάπτυξης που γνώρισε η πόλη τις τελευταίες δεκαετίες. Τα κύρια αξιοθέατά της είναι:
* Το [[Αρχαιολογικό Μουσείο της Αντιόχειας|Αρχαιολογικό Μουσείο της Χατάι]], το οποίο διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή ρωμαϊκών [[Ψηφιδωτό|ψηφιδωτών]] στον κόσμο{{παραπομπή}}.
* Η εκκλησία του Αγίου Πέτρο.
*Το παραδοσιακό παζάρι
* Ο ερειπωμένος κινηματογράφος ''Gündüz'' στο κέντρο της πόλης, άλλοτε έδρα του κοινοβουλίου της [[Δημοκρατία της Χατάι|Δημοκρατίας της Χατάι]].
* Οι καταρράκτες στο προάστειο Χαρμπιγιέ (αρχαία [[Δάφνη Συρίας|Δάφνη]]).
* Το οθωμανικής εποχής τέμενος ''Habib-i Neccar'', το αρχαιότερο τζαμί στην Αντάκια. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και, κατά τη μουσουλμανική παράδοση, περιέχει στο δεύτερο υπόγειό του τον τάφο του σημαντικότερου αγίου του Ισλάμ, του Χαμπίμπ-ι Νεκάρ (Χαμπίμπ ο μαραγκός). Η πρωιμότερη περιγραφή του τάφου προέρχεται από τον 10ο αι.<ref>{{Cite book|title=Aesthetics of Religion: A Connective Concept|first=Alexandra K.|last=Grieser|first2=Jay|last2=Johnston|publisher=Walter de Gruyter GmbH & Co KG|isbn=9783110461015|year=|date=2017-12-18|location=|page=280-284|url=https://books.google.gr/books?id=ALxGDwAAQBAJ&lpg=PA54&ots=Jpq6yKJ3lq&dq=Habib-i%20Neccar&hl=el&pg=PA280#v=onepage&q&f=false}}</ref>
* Ο λαβύρινθος των στενών δρόμων με τα σπίτια της παλιάς πόλης.
Ο ναός αυτός βρίσκεται στην περιοχή της αρχαίας πόλης της Αντιόχειας, στη δυτική όχθη του ποταμού Ορόντη, στους δυτικούς πρόποδες του όρους Χατζ (Hac) ή Σταυρίν (αρχ. Σίλπιον). Μεταξύ του 2ου και 4ου αι. μ.Χ., η Αντιόχεια είχε μεγαλώσει τόσο που η εκκλησία αυτή κατέληξε να βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Χτίστηκε στη σπηλιά όπου δίδαξε ο Απόστολος Πέτρος και είναι μονόχωρη με πλάτος 9,5 μ., μήκος 13μ και ύψος 7μ. Δεν είναι γνωστό πότε ανεγέρθηκε αλλά διάφορες ενδείξεις συγκλίνουν προς την άποψη ότι συνέβη κατά την εποχή της εμφάνισης των πρώτων Χριστιανών στην πόλη. Στην αρχική της μορφή ήταν ένας θολωτός χώρος σκαλισμένος σε πελώριο βράχο, με πρωιμότερη πιθανή χρονολόγηση το 38-39 μ.Χ.<ref name=":1">{{Cite web|url=http://whc.unesco.org/en/tentativelists/5613/|title=Hatay, St. Pierre Church - UNESCO World Heritage Centre|last=Centre|first=UNESCO World Heritage|website=whc.unesco.org|language=en|accessdate=2018-06-29}}</ref>
Αργότερα προστέθηκαν πέτρινοι τοίχοι και δύο κίονες, μεγαλώνοντας το οικοδόμημα και χωρίζοντάς το σε τρία κλίτη. Η δυτική πρόσοψη χτίστηκε από Καπουτσίνους μοναχούς, τον 19ο αι. αλλά υπάρχουν ίχνη τα οποία δείχνου πως προϋπήρχε εκεί προστώο. Η πρόσοψη αυτή είναι κατασκευασμένη σε τοπικό αρχιτεκτονικό στυλ, με τριπλή διάταξη, από πελεκημένη πέτρα, με 3 εισόδους από τις οποίες η κεντρική είναι μεγαλύτερη. Το προαύλιο, από πελεκητή πέτρα, η Αγία Τράπεζα και το ανάγλυφο με τον Άγιο Πέτρο είναι πρόσφατης εποχής. Το 1963, ο Πάπας την ανακήρυξε τόπο προσκυνήματος. Το 2005, το τουρκικό κράτος ανακήρυξε την εκκλησία προστατευόμενη πολιτισμική κληρονομιά. Στις 15/04/2011 μπήκε στη λίστα των υποψήφιων [[Κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς|μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς]] της [[Εκπαιδευτική Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών|ΟΥΝΕΣΚΟ]].<ref name=":1" />
==Δείτε επίσης==
| |||