Κοινοτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''α.''' Ο '''κλασικός ελληνικός δημοκρατικός κοινοτισμός''' της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας που αναφέρεται στην πολιτειακή και πολιτική οργάνωση ενός κράτους ή μιας κοινότητας κρατών με βάση την άμεση δημοκρατία, προωθώντας μια πολιτεία με λήψη των αποφάσεων από τους πολίτες μέσα από τα δημοψηφίσματα και τις συνελεύσεις. Ο κλασικός κοινοτισμός θέτει ως πρώτιστη αρχή του την διακυβέρνηση ενός δήμου, μιας περιφέρειας ή ενός κράτους από ελεύθερους πολίτες που διαθέτουν ατομική ιδιοκτησία με την παράλληλη οργάνωση της παραγωγικής και εμπορικής οικονομίας μέσα από μορφές κοινοτικών-συνεταιριστικών επιχειρηματικών οργανισμών. Σε αντίθεση με την νεωτερική άμεση δημοκρατία στην οποία οποιοδήποτε ζήτημα μπορεί να τεθεί σε δημοψήφισμα, στον σύγχρονο δημοκρατικό κοινοτισμό ζητήματα που σχετίζονται με τον ανθρωποκεντρισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές, κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες (ανεξιθρησκία, ελευθερία έκφρασης, κοινωνική εργασία, διαφορετικότητα, κλπ) δεν μπορούν να τεθούν σε δημοψηφίσματα.Παράλληλα στην εν λόγω πολιτική κοινότητα ενυπάρχουν και μεσαίες ή μικρές ατομικές-οικογενειακές ιδιωτικού τύπου επιχειρήσεις στα πλαίσια μιας εξισωτικής ανάπτυξης μέσα σε οργανωμένες πολιτικές αμεσοδημοκρατικές κοινότητες. Ο '''σύγχρονος''' '''δημοκρατικός κοινοτισμός''' ήδη έχει καταστεί επίκαιρος ως πολιτειακό πρόταγμα και στη σύγχρονη εποχή κομίζοντας όλα τα βασικά στοιχεία του κλασικού λαμβάνοντας υπόψη τις νέες κοινωνικές, γεωοικονομικές και πολιτικές συνθήκες των νέων καιρών αλλά και τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου. Το ιδιάζον χαρακτηριστικό του κλασικού κοινοτισμού είναι η υπερβατική πολιτική του πρόταξη πέρα και πάνω από ιδεολογίες. Δεν δύναται να ενταχθεί στον νεωτερικό πολιτικό άξονα αναφοράς (δεξιά, κέντρο, αριστερά).