Νικηταράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Giotaath (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 30:
Το 1816, κατά τον ανηλεή διωγμό των κλεφταρματολών της Πελοποννήσου, ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους και ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του Κολοκοτρώνη στα Επτάνησα, όπου εντάχθηκε στα Ρωσικά τάγματα και μετέβη στην Ιταλία για να πολεμήσει κατά του στρατού του Ναπολέοντα. Στη συνέχεια επέστρεψε στα Επτάνησα και υπηρέτησε τους Γάλλους, οι οποίοι στο μεταξύ τα είχαν καταλάβει με τη συνθήκη του Τίλσιτ. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]]. Συντηρούσε δικό του Σώμα Ενόπλων με άνδρες που προέρχονταν από διάφορα μέρη της [[Ελλάδα]]ς. <br />
 
Με την έκρηξη της Επανάστασης, πήρε μέρος στην πρώτη [[Μάχη του Βαλτετσίου|Μάχη]] που δόθηκε στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας στις [[24 Απριλίου]] του [[1821]] (είχε προηγηθεί μια συμπλοκή στο Λεβίδι). Ο Νικηταράς, που κρατούσε με 300λίγους άντρες τα [[Άνω Δολιανά Αρκαδίας|Άνω Δολιανά]], κατάφερε να αποκρούσει 6.000χιλιάδες [[Τουρκία|Τούρκους]] που επιτίθεντο με πυροβολικό. Επειδή έπεσαν πολλοί Τούρκοι από το χέρι του σ' εκείνη τη [[Μάχη των Δολιανών|Μάχη]], οι άντρες του τον ονόμασαν Τουρκοφάγο. Διακρίθηκε και στις μάχες που ακολούθησαν, όπου συνεργάστηκε με το θείο του, κυρίως δε στην πολιορκία και την [[άλωση της Τριπολιτσάς]].<ref> Μπίκος Πέτρος: Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 1996</ref>
 
“''Του Λεωνίδα το σπαθί,<br />Νικηταράς θα το φορεί<br />Τούρκος να το δει λαβώνει,<br />θα αποθάνει δε γλιτώνει! ''”