Λεωνίδας Κύρκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Υποσημειώσεις: νεκρός σύνδεσμος άγνωστης χρησιμότητας |
Επέκταση, βελτίωση, πηγές, αφαίρεση ή αντικατάσταση νεκρών συνδέσμων |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου
|εικόνα=File:Leonidas Kyrkos1.jpg}}
Ο '''Λεωνίδας Κύρκος''' ([[12 Οκτωβρίου]] [[1924]] - [[28 Αυγούστου]] [[2011]]), ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] πολιτικός της [[Αριστερά (πολιτική)|Αριστεράς]]
==Βιογραφικό==
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο [[Ηράκλειο]] της [[Κρήτη|Κρήτης]].
Από το 1932 η οικογένεια του Λεωνίδα Κύρκου εγκαταστάθηκε στην [[Αθήνα]] και ο ίδιος επισκέφτηκε το Πειραματικό Σχολείο Αθηνών. Το 1942 εισήχθη και φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]], αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, εξαιτίας των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Έλαβε μέρος στα [[Δεκεμβριανά]] στις μάχες στην περιοχή Εξαρχείων-Νεάπολης.
Κατά την περίοδο του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946–1949|Εμφυλίου Πολέμου]] φυλακίστηκε κατ' επανάληψη, το 1946 για 8 μήνες και μετέπειτα το 1948, ενώ το 1949 καταδικάστηκε μαζί με άλλα στελέχη της Αριστεράς σε θάνατο. Μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο [[Μανώλης Γλέζος]]. Η απόφαση του Εκτάκτου [[Στρατοδικείο]]υ Αθηνών δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης και η θανατική ποινή μετατράπηκε σε ποινή δεκαετούς καθείρξεως<ref>[http://fractalart.gr/leonidas-kyrkos/ Συνέντευξη στον Γιώργο Δουατζή] και σύντομο βιογραφικό</ref>. Τελικά ο Κύρκος αποφυλακίστηκε το 1953 με απονομή χάριτος.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην [[πολιτική]] [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερή]] εφημερίδα ''[[Η Αυγή|Αυγή]]'', πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής ([[1958]]-[[1961]]).▼
▲Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην
Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην [[πολιτική]] και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το [[1961]], [[1963]] και [[1964]] με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του [[ΚΚΕ]], πήρε το μέρος των λεγόμενων ''ανανεωτικών δυνάμεων'' και βοήθησε στην καθιέρωση του [[Ευρωκομμουνισμός|ευρωκομμουνιστικού]] [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού|ΚΚΕ Εσωτερικού]]. Στις [[21 Απριλίου 1967]] συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.▼
▲Ο
Στις [[21 Απριλίου 1967]] συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Κατά την [[μεταπολίτευση]] εξελέγη βουλευτής το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|1974]] με το ψηφοδέλτιο της [[Ενωμένη Αριστερά|Ενωμένης Αριστεράς]] και το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977|1977]] με την [[Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων|Συμμαχία των Πέντε]], δύο πολιτικούς σχηματισμούς στους οποίους συμμετείχε το ΚΚΕ Εσωτερικού.<br />
To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του [[Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας|Συνασπισμού]] για το αξίωμα του [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]], όμως η [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, [[Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος|Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο]].▼
Ο Λεωνίδας Κύρκος εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ Εσωτερικού το [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1981|1981]] και το [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1984|1984]]. Το 1985 παραχώρησε την έδρα του στο [[Ευρωκοινοβούλιο]] στον [[Κώστας Φιλίνης|Κώστα Φιλίνη]], προκειμένου να ηγηθεί του ΚΚΕ Εσωτερικού στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1985|επικείμενες βουλευτικές εκλογές]], όπου και κατέλαβε την μοναδική έδρα που κέρδισε το κόμμα.<br />
Ο Κύρκος ήταν πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτερικού μέχρι το 1987, οπότε επήλθε η διάσπασή του. Μέσω αυτής και μετά την απομάκρυνση των διαφωνούντων, που ίδρυσαν υπό τον [[Γιάννης Μπανιάς|Γιάννη Μπανιά]] το [[Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά|ΚΚΕ Εσ.-Α.Α.]], δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1987 η [[Ελληνική Αριστερά]], της οποίας ο Κύρκος διατέλεσε εκλεγμένος πρόεδρος στα πέντε χρόνια της ύπαρξής της. Προκειμένου να αφιερωθεί στην ίδρυση και οργάνωση της ''Ελληνικής Αριστεράς'', ο Κύρκος στις αρχές του 1987 παραιτήθηκε της βουλευτικής του έδρας υπέρ του [[Αντώνης Μπριλλάκης|Αντώνη Μπριλλάκη]].<br />
Πριν τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 1989|εκλογές του Ιουνίου 1989]] ίδρυσε μαζί με τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ [[Χαρίλαος Φλωράκης|Χαρίλαο Φλωράκη]] τον [[ΣΥΝ|Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου]], του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 διατέλεσε βουλευτής με τον [[ΣΥΝ|Συνασπισμό]] και στις τρεις κοινοβουλευτικές περιόδους που μεσολάβησαν, εκλεγόμενος πέρα από τις εκλογές του Ιουνίου 1989 και σε αυτές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 1989|Νοεμβρίου 1989]] και [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1990|Απριλίου 1990]].<br />
Ο Λεωνίδας Κύρκος έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του [[ΠΑΣΟΚ]] για την συμμετοχή του Συνασπισμού στην [[Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη 1989|κυβέρνηση Τζαννετάκη]].
▲To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του [[Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας|Συνασπισμού]] για το αξίωμα του [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]], όμως η [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του
Το 2010
Το τελευταίο διάστημα της ζωής του τα προβλήματα υγείας τον οδήγησαν στην αποστασιοποίηση από την ενεργό πολιτική, αν και συχνά κατέθετε την άποψή του δημόσια. Έτσι, παρά τις δυσκολίες που γεννούσε η οικονομική κρίση, δήλωνε πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και πως θα πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε, να κοιτάξουμε τις δυσκολίες κατάματα και να ξεπεράσουμε την κρίση<ref>[https://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/148133/leonidas-kurkos-i-ellada-pote-den-pethainei Λεωνίδας Κύρκος: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει]</ref>.<br />
Στο τελευταίο του γράμμα ο Λεωνίδας Κύρκος έγραψε πως ο αγώνας για τον [[Σοσιαλισμός|
Απο τον γάμο του το 1952 με την γιατρό Καλλισθένη Σμπαρούνη († 1994) απέκτησε δύο γιους, τον Μιχάλη και τον Μίλτο. Ο [[Μίλτος Κύρκος]] είναι ευρωβουλευτής του κόμματος ''[[Το Ποτάμι]]''. Ο Λεωνίδας Κύρκος πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή ως κάτοικος των [[Εξάρχεια|Εξαρχείων]], ενώ για μια δεκαετία περίπου αποτέλεσε έναν από τους αρκετούς επώνυμους ενοίκους της περίφημης [[μπλε πολυκατοικία]]ς<ref>[http://www.espressonews.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF/21099/%CE%BB%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%86 Σύντομη παρουσίαση της μπλε πολυκατοικίας και μικρή συνέντευξη του Λεωνίδα Κύρκου.]</ref>.<br />
Πέθανε στις [[28 Αυγούστου]] [[2011]] σε ηλικία 86 ετών.<ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=304936 εφ. "Ελευθεροτυπία": ''Έφυγε ο Λεωνίδας Κύρκος", 28-08-2011]</ref><br />
Ο θάνατος του προκάλεσε συγκίνηση σε σχεδόν σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, ο οποίος τον τίμησε με χαρακτηρισμούς, όπως «του πολιτικού, που έβαζε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό» και που «δίδαξε ευπρέπεια», «εμβληματική φυσιογνωμία», «μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της Αριστεράς στην Ελλάδα»,<ref>[http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4652588 Συγκίνηση για τον Λεωνίδα Κύρκο]</ref>, ενώ ο Συνασπισμός τον αποχαιρέτησε τονίζοντας μεταξύ άλλων πως ήταν «ένας πρωτοπόρος, ακαταμάχητος, διορατικός και ασυμβίβαστος ηγέτης της αριστεράς»<ref>[http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=24155 Ανακοίνωση της ΚΠΕ του ΣΥΝ για τον θάνατο του Λεωνίδα Κύρκου]</ref>.
Η συγγραφική δραστηριότητα του Λεωνίδα Κύρκου περιλαμβάνει μεταξύ άλλων συγγραμάτων τα εξής βιβλία:
* «Ποια αριστερά; Μια συζήτηση με τους Πέτρο Καβάσαλη, Κώστα Σπυρόπουλο» (Εκδόσεις Οδυσσέας, 1987)
* «Το αδιέξοδο βήμα του εθνικισμού. Σκέψεις για το Μακεδονικό» (Εκδόσεις Θεμέλιο, 1993)
* «Ανατρεπτικά. Απέναντι στο χθες και το αύριο» (Εκδόσεις Προσκήνιο, 1995)
* «Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή» (Εκδόσεις Εστία, 2007)
* «Στιγμές ΙΙ» (Εκδόσεις Εστία, 2008)
* «Στιγμές ΙΙΙ» (Εκδόσεις Εστία, 2009)
* «Εκ Βαθέων» (Εκδόσεις Επίκεντρο, 2009)
== Παραπομπές ==
Γραμμή 25 ⟶ 44 :
== Πηγές ==
* [http://62.103.28.111/kyrkos/LKYRKOS.HTML Βιογραφικό σημείωμα Λεωνίδα Κύρκου], από το ψηφιοποιημένο αρχείο Λ. Κύρκου.
* Who's Who 1979" σ. 339.
|