μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 60:
Η Ισπανία εισήλθε στην [[de jure]] κατάσταση του ενιαίου κράτους μόνο μετά τον θάνατο του Καρόλου Β' και με την έκλειψη της Ισπανικής δυναστείας των Αψβούργων, την άνοδο του [[Φίλιππος Ε' της Ισπανίας|Φιλίππου Ε']] και την εγκαινίαση της [[Οίκος των Βουρβόνων|Βουρβονικής]] δυναστείας και των μεταρρυθμίσεων της. Όμως, οι Ισπανοί Αψβούργοι δημιούργησαν το πρώτο [[de facto]] ενωμένο κράτος στην [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρική Χερσόνησο]], το οποίο για μια σύντομη περίοδο περιελάμβανε και την [[Πορτογαλία]].
Η πολιτική οντότητα που αναφέρεται ως Ισπανία<ref>Το όνομα Ισπανία έχει τις ρίζες του από το [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκό]] Hispania, που αναφερόταν σε ολόκληρη τη χερσόνησο.</ref> ήταν στην ουσία μια ομοσπονδία που περιελάμβανε πολλά αρχαία αυτόνομα βασίλεια— την [[
Το 1504, η
[[File:Meister der Magdalenenlegende 002.jpg|thumb|right|Η [[Ιωάννα της Καστίλης|Ιωάννα]], [[Βασίλισσα της Καστίλης]]]]
Η Ισπανία ήταν τώρα ενωμένη υπό έναν μοναδικό κυβερνήτη, τον [[Φερδινάνδος
Ο θάνατος του Φερδινάνδου οδήγησε στην άνοδο του νεαρού Καρόλου στο θρόνο ως [[Κάρολος Ε' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος Α' της Καστίλης και της Αραγωνίας]], αποτελεσματικά ιδρύοντας την [[μοναρχία της Ισπανίας]]. Η ισπανική κληρονομιά του περιελάμβανε όλες τις ισπανικές κτήσεις στον [[Νέος Κόσμος|Νέο Κόσμο]] και γύρω από τη Μεσόγειο. Με το θάνατο του Αψβούργου πατέρα του το 1506, ο Κάρολος είχε κληρονομήσει τις Κάτω Χώρες και τα εδάφη της ελεύθερης κομητείας της Βουργουνδίας, μεγαλώνοντας στη [[Φλάνδρα]].
Το 1519, με το θάνατο του παππού του, από τον πατέρα του, [[Μαξιμιλιανός
Εκείνη την στιγμή, ο [[Κάρολος Ε' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Αυτοκράτορας και Βασιλιάς Κάρολος]] ήταν ο ισχυρότερος άνδρας στην [[Χριστιανοσύνη]]. Η συσσώρευση τόσης δύναμης από έναν άνδρα και μια δυναστεία ανησύχησε πολύ τον βασιλιά της Γαλλίας, [[Φραγκίσκος Α' της Γαλλίας|Φραγκίσκο Α']], ο οποίος βρέθηκε περικυκλωμένος από εδάφη των Αψβούργων. Το 1521 ο Φραγκίσκος [[Ιταλικός Πόλεμος (1521-1526)|επιτέθηκε στις Ισπανικές κτήσεις στην Ιταλία]] και την [[Ισπανική κατάκτηση της Ιβηρικής Ναβάρρας#Γαλλική επίθεση του 1521|Ναβάρρα]], γεγονότα που εγκαινίασαν έναν δεύτερο γύρο Γαλλοϊσπανικής σύγκρουσης. Ο πόλεμος ήταν μια καταστροφή για την Γαλλία, που υπέστη ήττες στην [[Μάχη της Μπικόκα|Μπικόκα]] (1522), την [[Μάχη της Παβίας|Παβία]] (1525, οπότε ο Φραγκίσκος αιχμαλωτίσθηκε), και στο [[Μάχη του Λαντριάνο|Λαντριάνο]] (1529) προτού ο Φραγκίσκος υποχωρήσει και εγκαταλείψει το Μιλάνο στην Ισπανία ακόμη μια φορά.
Γραμμή 93 ⟶ 92 :
===Από το St. Quentin μέχρι τη Ναύπακτο (1556–1571)===
Η Ισπανία δεν ήταν ακόμη σε ειρήνη,
[[Image:Thetriumphofdeath.jpg|thumb|250px|left|''[[Ο Θρίαμβος του Θανάτου]]'' (περ. 1562) από τον [[Πίτερ Μπρύγκελ ο Πρεσβύτερος|Πίτερ Μπρύγκελ τον Πρεσβύτερο]] αντικατοπτρίζει την αυξανόμενα σκληρή μεταχείριση που οι [[Δεκαεπτά Επαρχίες]] έλαβαν τον 16ο αιώνα]]
Γραμμή 99 ⟶ 98 :
Ο Κάρολος και οι διάδοχοί του, ενώ ήταν πιο άνετοι και συμπαθούσαν περισσότερο την Ισπανία, την θεωρούσαν ως άλλο ένα κομμάτι της αυτοκρατορίας τους, αντί να την γαλουχήσουν και να την αναπτύξουν, όπως η Γαλλία, η Αγγλία, και οι Κάτω Χώρες ίσως έκαναν στις χώρες τους. Η επίτευξη των πολιτικών στόχων της δυναστείας των Αψβούργων – η οποία σήμαινε κυρίως την υπονόμευση της δύναμης της Γαλλίας, την διατήρηση της Καθολικής ηγεμονίας των Αψβούργων στη Γερμανία, και η αποδυνάμωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – ήταν σημαντικότερη για τους Αψβούργους κυβερνήτες παρά η ευημερία της Ισπανίας. Αυτή η έμφαση θα συνεισέφερε στην παρακμή της Ισπανικής αυτοκρατορικής δύναμης.
Η [[Ισπανική Αυτοκρατορία]] είχε αναπτυχθεί ουσιαστικά από τις ημέρες του [[Καθολικοί Μονάρχες|Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας]]. Οι Αυτοκρατορίες των [[Αζτέκοι|Αζτέκων]] και των [[Ίνκα]] κατακτήθηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Καρόλου, από το 1519 μέχρι το 1521 και από το 1540 μέχρι το 1558, αντίστοιχα. Ισπανικοί οικισμοί ιδρύθηκαν στον Νέο Κόσμο: η [[Πόλη του Μεξικού]], η πιο σημαντική αποικιακή πόλη που ιδρύθηκε το 1524 για ναείναι το βασικό κέντρο διοίκησης του Νέου Κόσμου· η [[Φλόριντα]], που αποικήθηκε την δεκαετία του 1560 το [[Μπουένος Άιρες]], που ιδρύθηκε το 1536· και η [[Αντιβασιλεία της Νέας Γρανάδα|Νέα Γρανάδα]] (σύγχρονη [[Κολομβία]]), που αποικήθηκε την δεκαετία του 1530. Η [[Ισπανική Αυτοκρατορία]] στο εξωτερικό έγινε η πηγή του Ισπανικού πλούτου και δύναμης στην Ευρώπη. But as precious metal shipments rapidly expanded late in the century it contributed to the general [[price revolution|inflation]] that was affecting the whole of Europe. Instead of fueling the Spanish economy, American silver made the country increasingly dependent on foreign sources of raw materials and manufactured goods.
[[Image:Battle of Lepanto 1571.jpg|thumb|right|300px|Η [[Ναυμαχία της Ναυπάκτου]], που σηματοδότησε το τέλος της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] ως κυρίαρχης ναυτικής δύναμης στη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]]]]
|