Μαυρίκιος (κράτος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| οδηγούν_από = αριστερά

| κωδικός_κλήσης = 230

}}

 

Το τοπικό κλίμα είναι τροπικό, ενώ επηρεάζεται παράλληλα από τους νοτιοανατολικούς αληγείς ανέμους, προσδιορίζοντας δύο εποχές. Ο χειμώνας είναι θερμός και ξηρός και διαρκεί από το Μάιο ως και το Νοέμβριο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες το καλοκαίρι είναι ζεστό και υγρό. Από το Μάιο ως το Σεπτέμβριο το νησί επηρεάζεται από αντικυκλωνικά συστήματα, ενώ η περίοδος των κυκλώνων εντοπίζεται από το Νοέμβριο ως τον Απρίλιο. Οι τελευταίοι τροπικοί κυκλώνες που είχαν έντονες επιδράσεις στο νησί ήταν ο Ολάντα το [[1994]] και ο Ντίνα το [[2002]].

 

 

=== Πολιτική Γεωγραφία ===

* (5) Παμπλεμούς (Τριολέ)

* (6) Πλεν Βιλέμ (Ρόουζχιλ)

* (8) Ριβιέρ ντου Ρεμπάρτ (Πουντρ ντ' Ορ)

* (9) Σαβάν (Σουιλάκ)

 

== Ιστορία ==

Το νησί του Μαυρίκιου ήταν γνωστό στους [[Άραβες]] και Ινδονήσιους ναυτικούς από τον 10ο αιώνα. Πρώτοι όμως εγκαταστάθηκαν οι [[Πορτογαλία|Πορτογάλοι]] το [[1507]], οι οποίοι και ίδρυσαν σε αυτό μία βάση ανεφοδιασμού, χωρίς όμως κάποιο μόνιμο οικισμό. Το [[1598]], τρία πλοία από έναν [[Ολλανδία|Ολλανδικό]] στόλο με προορισμό τα νησιά των μπαχαρικών κατέληξαν στον Μαυρίκιο σε συνέχεια ενός τυφώνα. Οι ναυτικοί αυτοί έδωσαν στο νησί το σημερινό όνομά του για να τιμήσουν τον πρίγκηπα [[Μαυρίκιος του Νασσάου|Μαυρίκιο του Νασσάου]], κυβερνήτη και κληρονόμο των Κάτω Χωρών. Το [[1638]], οι Ολλανδοί ίδρυσαν και την πρώτη μόνιμη αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν κάποιες δεκαετίες αργότερα λόγω των δυσμενών κλιματικών συνθηκών. Το [[1715]], οι [[Γαλλία|Γάλλοι]], οι οποίοι κατείχαν το γειτονικό νησί Μπουρμπόν (το σημερινό [[Ρεϋνιόν]]), κατέλαβαν τον Μαυρίκιο και τον μετονόμασαν σε Ιλ ντε Φρανς (δηλ. το νησί της Γαλλίας). Με τη Γαλλική κυριαρχία, στο νησί αναπτύχθηκε μία εύρωστη οικονομία βασισμένη στην παραγωγή ζάχαρης. Κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους ([[1803]]-[[1815]]), το νησί έγινε στόχος των Βρετανών, οι οποίοι προσπάθησαν να το καταλάβουν. Παρά τη νίκη των Γάλλων στη ναυμαχία του Γκραντ Πορτ, τη μοναδική γαλλική ναυτική νίκη απέναντι στον βρετανικό στόλο, οι Γάλλοι παρέδωσαν τον Μαυρίκιο τρία χρόνια αργότερα μετά από μία απόβαση των Βρετανών στην τοποθεσία Καπ Μαλερό. Η επίσημη παράδοση του νησιού στο βρετανικό στέμμα έγινε το [[1810]] με τον όρο της διατήρησης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας γης και περιουσίας για τους Γάλλους αποίκους, αλλά και τη διατήρηση της Γαλλικής γλώσσας και νομοθεσίας σε αστικά και ποινικά θέματα. Με τη βρετανική κυριαρχία, το όνομα του νησιού επανήλθε ως Μαυρίκιος.