Μιν (θεότητα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 9:
Η σημασία του αυξήθηκε κατά την περίοδο του Μέσου Βασιλείου, όπου και απόκτησε ακόμα μεγαλύτερη σύνδεση με τον Ώρο, ως Μιν-Ώρος. Μέχρι την περίοδο του Νέου Βασιλείου είχε επίσης συγχωνευθεί με τον [[Άμμων]] στη θεότητα Μιν-Άμμων-καμουτεφ (Μιν-Αμμων- ο ταύρος της μητέρας του). Το ιερό του Μιν έστεφαν δύο κέρατα ταύρου<ref name="Frankfort 1978 187–189"/>.
Ως η κεντρική θεότητα της γονιμότητας και πιθανόν και των οργιαστικών τελετουργιών, ο Μιν ταυτίστηκε από τους Έλληνες με το θεό [[Πάνας|Πάνα]]. Ένα στοιχείο της λατρείας του ήταν τα είδη του άγριου μαρουλιού που είναι αγκαθωτά Lactuca virosa και Lactuca serriola, το καλλιεργημένο είδος των οποίων είναι το ''[[Μαρούλι|Lactuca sativa]]''.
Ως θεός της αντρικής σεξουαλικής ικανότητας, τιμόταν κατά τις τελετουργίες της στέψης κατά την περίοδο του [[Νεό Βασίλειο (αρχαία Αίγυπτος)|Νέου Βασιλείου]], όταν ο [[Φαραώ]] έπρεπε να φυτεύει το σπόρο του — που γενικά θεωρείται ότι πρόκειται για σπόρους φυτών, αν και υπάρχουν ισχυρισμοί που υποστηρίζουν ότι κατά το τελετουργικό ο Φαραώ έπρεπε να επιδείξει ότι ήταν ικανός να εκσπερματίσει— και έτσι να εξασφαλίσει την ετήσια πλημμύρα του [[Νείλος|Νείλου]]. Στην αρχή της περιόδου της συγκομιδής, οι εικόνα του μεταφερόταν από το ναό στα χωράφια, κατά τη ''γιορτή της αναχώρησης του Μιν'', όπου ευλογούσαν την σοδειά, και παίζανε παιχνίδια γυμνοί προς τιμήν του, το κυριότερο από τα οποία ήταν το ανέβασμα σε έναν τεράστιο στύλο.
| |||