{{Ιερο|Νουτ (nwt)|<hiero>W24*t:N1</hiero><ref>Τα ιερογλυφικά προφέρονται ''νεβέτ'' ή ''νουτ'' σύμφωνα με τους Collier and Manley, 155, οι [[αρχαία Αίγυπτος|αρχαίοι Αιγύπτιοι]] δεν έγραφαν ποτέ Νουΐτ, όπως προτείνεται ενίοτε</ref>|align=right|era=egypt}}
Η '''Νουτ''', επίσης ''Νατ''
Η '''Νουτ''', επίσης ''Νατ'' ''Νεβέτ'' και ''Νέουτ'', την οποία οι [[Αρχαία Ελλάδα|Έλληνες]] ταύτιζαν μερικές φορές με τη [[Ρέα (μυθολογία)|Ρέα]], ήταν [[θεά]] του ουρανού στην [[αιγυπτιακή μυθολογία]]. Όπως και ο [[Γκεμπ]] έγινε αντικείμενο πραγματικής λατρείας κατά την κλασική εποχή. Δίδυμη αδελφή του Γκεμπ, ενώθηκε, σύμφωνα με τη [[μυθολογία|μυθολογική]] αφήγηση με τον αδελφό της παρά τη θέληση του [[Ρα]] και εν αγνοία του. Όταν το έμαθε ο Ρα εξοργίσθηκε τόσο, που έδωσε εντολή στον [[Σου]] να χωρίσει δια της βίας τους δύο συζύγους. Αποφάσισε, επίσης η θεά να μη μπορέσει να γεννήσει «σε κανένα μήνα κανενός χρόνου». Σύμφωνα με την αφήγηση του [[Πλούταρχος|Πλούταρχου]]<ref>Στο [http://www.astrologicon.org/bibliotheca/plutarchos/plutarch_isis_osirisA.htm ''περί Ίσιδος και Οσίριδος''] ο Πλούταρχος προβαίνει σε εκτενή αφήγηση του μύθου, αρκετά ακριβή όπως φαίνεται από την αντιπαραβολή του με [[Κείμενα των Πυραμίδων]] και άλλα πρώιμα κείμενα. Βλ. Ions Veronica 1968, 50</ref> ο [[Θωθ]] την λυπήθηκε, έπαιξε [[πεσσοί|πεσσούς]] με τη [[Σελήνη (μυθολογία)|Σελήνη]], κέρδισε σε πολλές παρτίδες το ένα εβδομηκοστό δεύτερο από το φως της, και από αυτό δημιούργησε πέντε ολόκληρες ημέρες. Δεδομένου ότι αυτές οι εμβόλιμες ημέρες δεν ανήκαν στο επίσημο [[αιγυπτιακό ημερολόγιο]], η Νουτ κατόρθωσε να γεννήσει τα πέντε παιδιά της: τον [[Όσιρις|Όσιρι]], τον [[Χαροέρις|Χαροέρι]], τον [[Σετ]], την [[Ίσις|Ίσιδα]] και τη [[Νέφθυς|Νέφθυ]]<ref>''New Larousse Encyclopedia of Mythology'', 15.</ref>.
