Γιούρι Μπογκολιούμπσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιούρι (Γιώργι) Αντρέγιεβιτς''' ο ''Μπογκολιούμπσκι'', ρωσ. Юрий Андреевич Боголюбский (άκμασε 1172-938) από τον [[Ρουρικίδες|Οίκο των Ρουρικιδών]] ήταν πρίγκιπας του Νόβγκοροντ (1172-75).

Κυβέρνησε το Νόβγκοροντ το διάστημα 1172-75. Όταν το 1175 δολοφοβήθηκεδολοφονήθηκε ο πατέρας του, ο γιούριΓιούρι εκθρονίστηκε και εκτοπίστηκε. Αφού νικήθηκε από μία σειρά εσωτερικών πολέμων, βρήκε τελικά καταφύγιο στα βόρεια τού Καυκάσου στα τέλη της δεκαετίας τού 1170. Το 1184-85 επισκέφθηκε τους Κιπτσάκους, ελπίζοντας με τη βοήθειά τους να αποκαταστήσει τα δικαιώματά του στον πριγκιπάτο τού πατέρα του.

Το 1185 οι ευγενείς της Γεωργίας κανόνισαν τον γάμο του με την [[Ταμάρ της Γεωργίας|Ταμάρ των Βαγρατιδών]] βασίλισσα της Γεωργίας. Ως σύζυγός της διοίκησε το 1186-87 έναν στρατό της Γεωργίας και λεηλάτησε με επιτυχία την περιοχή των Σελτζούκων τού Ικονίου στα δυτικά και των Ελντιγκουζιδών Κιπτσάκων του Αρράν στα ανατολικά. Ωστόσο η Ταμάρ δυσαρεστήθηκε από αυτόν και τον διαζεύχθηκε το 1187. Λέγεται ότι έπινε πολύ, ήταν φιλόδοξος, εμπλεκόταν σε ερωτκέςερωτικές καταχρήσεις και σοδομισμό· αποπέμφθηκε από τη Γεωργία το 1188.

ΣυμμάτησεΣυμμάχησε με μία ομάδα ισχυρών ευγενών της Γεωργίας και επέστρεψε ως ηγέτης εξέγερσης εναντίον της Ταμάρ το 1191. Οι στασιαστές τον ανακήρυξαν βασιλιά της Γεωργίας στο ανάκτορο τού Γκεγκούτι και κατέλαβαν πολλές επαρχίες της νοτιο-δυτικής ΓεωργίαΓεωργίας, αλλά τελικά συνεθλίβησαν από τον αφοσιωμένο στρατηγό της βασίλισσας, τον Γκαμρέκελ Τορέλι στις μάχες τού Τμόγκβι και Ερουσέτι. Οι επαναστάτες αποκεφαλίστηκαν και ο Γιούρι συγχωρέθηκε από την Ταμάρ. Όμως εξεγέρθηκε πάλι το 1193 και εισέβαλε στην επαρχία Κακέτι. Νικήθηκε στην περιοχή τού Καμμπετσάνι και τελικά εκτοπίστηκε από τη Γεωργία. Από τότε ο Γιούρι εξαφανίζεται από την Ιστορία.

Ο γάμος της Ταμάρ με τον Γιούρι πρίγκιπα των Ρως έγινε θέμα δύο πεζογραφημάτων στη σύγχρονη Γεωργία. ΟΠρώτα ο Σάλβα Νταντιάνι έγραψε το ''Ο άτυχος Ρώσος'' (1916-26), αλλά τού επιτέθηκε η Σοβιετική κριτική, με τη δικαιολογία ότι "νοθεύει την αιώνια φιλία των δύο λαών". Ο Νταντιάνι, υπό την πίεση τού Κομμουνιστικού Κόμματος, αναθεώρησε τον τίτλο και την πλοκή τού έργου, ώστε να ευθυγραμμίζεταιευθυγραμμίζονται με την επίσημη ιδεολογία.

Το 2002 η σατυρική ιστορία ''Ο πρώτος Ρώσος'' που έγραψε η νέα Γεωργιανή συγγραφέας Λάσα Μπουγκαντζε, αναφερόμενη στην πρώτη νύχτα τού γάμου της Ταμάρ και την απογοήτευσηαπογοήτευσή της Ταμάρ απόμε τον Γιούρι, εξόργισε τους συντηριτικούςσυντηρητικούς και πυροδότησε μία εθνική διαμάχη. έντονεςΈντονες συζητήσεις έγιναν στα Μέσα Ενημέρωσης, στη Βουλή της Γεωργίας και στο Πατριαρχείο της Γεωργιανής Ορθοδόξου Εκκλησίας.