Μάχη της Αρκαδιούπολης (970): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 7121335 από τον 176.92.107.21 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 1:
{{σγδ}}{{Πληροφορίες στρατιωτικής σύγκρουσης|τίτλος=Μάχη της Αρκαδιούπολης|μέρος=Αρκαδιούπολη|εικόνα=63-manasses-chronicle.jpg|έναρξη=|τερματισμός=|ημερομηνία=άνοιξη 970|τόπος=Αρκαδιούπολη|αποτέλεσμα=νίκη των Βυζαντινών, ταπεινωτική ήττα των Ρώς|πλευρά1=Βυζαντινοί|αρχηγός1=[[Βάρδας Σκληρός]]|απολογισμός1=άγνωστος550 νεκροί, πολλοί τραυματίες|πλευρά2=Ρως|αρχηγός2=Σβιατοσλάβος|απολογισμός2=σχεδόν όλοι οι Ρως που πήραν μέρος στηπολύ μάχημεγάλες σκοτώθηκαναπώλειες|απώλειες=αναρίθμητες|εδαφικές απώλειες=αποχώρηση των Ρως από τη Θράκη}}
 
Η μάχη της [[Λουλέ Μπουργκάς|Αρκαδιούπολης]] (σημ. Λουλέ Μπουργκάς της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]]) ήταν αιματηρή μάχη μεταξύ [[Κράτος των Ρως|Ρώς]] και [[ΒυζαντινοίΒυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινών]], το 970 μ.Χ.<ref>{{Cite, book|title=βυζαντινέςη ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|isbn=|year=1993|location=βιβλίο|page=18}}</ref>Οιοποία γιγαντιαίοικατέληξε πεζοίσε τηςνίκη [[Στέπα|στέπας]],των Βυζαντινών.
 
Είχε προηγηθεί η εισβολής των Ρως στη [[Θράκη]] την άνοιξη του 970, επακόλουθο της κατάληψης από τους ίδιους της Βουλγαρίας. Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, [[Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής|Ιωάννης Τσιμισκής]], βρισκόταν σε εκστρατεία εναντίων των Αράβων, στην περιοχή της [[Αντιόχεια η Μεγάλη|Αντιόχειας]] και δεν μπορούσε να αναλάβει ο ίδιος δράση. Γι αυτόν τον λόγο, έστειλε τον [[Βάρδας Σκληρός|Βάρδα Σκληρό]], μαζί με τον πατρίκιο Πέτρο, ικανό στρατηγό και αυτόν, εναντίον των Ρως. Οι τελευταίοι είχαν διεισδύσει βαθιά στο βυζαντινό έδαφος, αιφνιδιάζοντας τις τοπικές φρουρές, λεηλάτησαν τη [[Φιλιππούπολη]] και βάδιζαν προς την [[Κωνσταντινούπολη]]. Οι εντολές που είχε ο Σκληρός με τον Πέτρο ήταν να προστατεύσουν όσο μπορούσαν το έδαφος της αυτοκρατορίας, να γυμνάσουν τους στρατιώτες τους και να μάθουν περισσότερα για τις προθέσεις του [[Σβιατοσλάβ Α΄ του Κιέβου|Σβιατοσλάβου]], βασιλιά των Ρως. Η δύναμη του Βυζαντινών ανερχόταν σε10.000-12.000 περίπου άντρες.<ref>Haldon 2001, σελ. 97-98.</ref>
με τις ξύλινες ασπίδες τους ντυμένες με σκληρό πετσί, αντιστέκονταν με μανία στο βαρύ βυζαντινό ιππικό.<ref>{{Cite book|title=βυζαντινές ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|isbn=|year=1993|location=βιβλίο|page=18}}</ref>Χρησιμοποιούσαν με αδάμαστη επιτηδειότητα το [[τσεκούρι]] και τη [[λόγχη (όπλο)|λόγχη]].<ref>{{Cite book|title=βυζαντινές ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|isbn=|year=1993|location=βιβλίο|page=18}}</ref>Παρά να παραδοθούν προτιμούσαν το θάνατο, σκίζοντας μόνοι τους τα σωθικά τους.<ref>{{Cite book|title=βυζαντινές ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|publisher=Αστήρ|isbn=|year=1993|location=βιβλίο|page=18}}</ref>
 
Συναντώντας τους Ρως, ο Σκληρός χρησιμοποίησε το τέχνασμα της προσποιητής υποχώρησης. Διαίρεσε τον στρατό του σε 3 σώματα και παρέταξε τα δύο από αυτά σε καλά κρυμμένες θέσεις. Το τρίτο το οδήγησε ο ίδιος εναντίον των Ρως και στη συνέχεια σήμανε συντεταγμένη υποχώρηση. Οι [[Πετσενέγοι]], σύμμαχοι των Ρως, νομίζοντας πως οι Βυζαντινοί τράπηκαν σε φυγή, τους καταδίωξαν άτακτα, πέφτοντας έτσι απροετοίμαστοι στην ενέδρα. Δεχόμενοι βαριές απώλειες, τράπηκαν σε φυγή, παρασύροντας τους Ρως και τους [[Βούλγαροι|Βουλγάρους]] που ακολουθούσαν.<ref name=":0">Haldon 2001, σελ. 98.</ref>
Κατά το βράδυ η μάχη κρίθηκε.<ref>{{Cite book|title=βυζαντινές ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|isbn=|year=|location=|page=}}</ref>Οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, ουρλιάζοντας από τρόμο και απελπισία.<ref>{{Cite book|title=βυζαντινές ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|isbn=|year=1993|location=βιβλίο|page=18}}</ref>Οι Βυζαντινοί τούς σκότωναν στην αράδα και μόνο η νύχτα έσωσε κάμποσους.<ref>{{Cite book|title=βυζαντινές ιστορίες|first=Π.|last=Πρεβελάκη|isbn=|year=1993|location=βιβλίο|page=18}}</ref>Η ήττα των Ρώσων υπήρξε ταπεινωτική, καθώς είχαν χάσει το κύριο όγκο του στρατού τους.<ref>{{Cite book|title=Η ιστορία των βαρβάρων γειτόνων του Βυζαντίου|first=|last=|isbn=|year=2018|location=βιβλίο|page=}}</ref>Παρά την ήττα τους οι επιδρομές των Ρώσων συνεχίστηκαν.<ref>{{Cite book|title=οι Ρώσοι|first=|last=|isbn=|year=2018|location=τόμος 1|page=}}</ref>Μετά από συνεχείς νίκες οι Βυζαντινοί πολιόρκησαν τον Σβιατοσλάβο στο Δορύστολο.<ref>{{Cite web|url=|title=Σβιατοσλάβ του Κιέβου|last=|first=|date=2018|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
Οι απώλειες των εισβολέων ήταν πολύ βαριές (μερικές χιλιάδες) ενώ από τους Βυζαντινούς σκοτώθηκαν περίπου 550 και τραυματίστηκαν πολλοί, όπως και πολλά άλογα, από τα [[Βέλος (όπλο)|βέλη]] των Πετσενέγων. Χάρη στη νίκη αυτή, ο Τσιμισκής κέρδισε πολύτιμο χρόνο ώστε να επιστρέψει ο ίδιος τον επόμενο χρόνο, επικεφαλής ισχυρότατου στρατού, και να νικήσει αποφασιστικά τον Σβιατοσλάβο στις [[μάχες του Δοροστόλου]].<ref name=":0" />
 
== Παραπομπές ==
<references />
 
== Πηγές ==
Haldon, Johhn (2001). ''The Byzantine Wars'', Tempus Publishing, ISBN 0-725-41795-9.{{επέκταση}}
 
== Παραπομπές ==