Το '''Σέιχ Σου,''' αποκαλούμενο και ''ΚέδρινοςΚεδρηνός λόφος,Λόφος'', είναι περιαστικό δάσος της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] που εκτείνεται στις νότιες και νοτιοδυτικές πλαγιές του [[Χορτιάτης (όρος)|Χορτιάτη]] μέχρι και το δρόμο [[Επταπύργιο (Θεσσαλονίκη)|Επταπυργίου]] – [[Ασβεστοχώρι|Ασβεστοχωρίου]]. Αποτελεί πνεύμονα της πόλης και χώρο αναψυχής των κατοίκων της. Η ονομασία Σέιχ Σου μεταφράζεται σε ''νερό του Σεΐχη'' και προήλθε από τη βρύση που υπήρχε σε μουσουλμανικό νεκρικό μνημείο ([[Τουρμπές|τουρμπέ]]), το ερείπιο του οποίου υπάρχει ακόμα στην τοποθεσία ''Χίλια Δέντρα'' (όπως ήταν και η πρώτη ονομασία του αρχικού πυρήνα του δάσους, από την εποχή της Τουρκοκρατίας). Η ονομασία ''ΔέντραΚεδρηνός Λόφος'' υιοθετήθηκε ως προτιμητέα ελληνική, μετά από πρόταση του ποιητή [[Γεώργιος Βαφόπουλος|Γεωργίου Βαφόπουλου]] στο Διοικητικό Συμβούλιο της πόλης<ref>[https://ikee.lib.auth.gr/record/282743/files/GRI-2016-16420.pdf Μεταπτυχιακή διατριβή για το δάσος], στο τμήμα Δασοπονίας του ΑΠΘ)</ref>,<ref>[https://dasarxeio.com/2014/04/18/13226/ Άρθρο για το δάσος], στο dasarxeio.com</ref>..
== Ιστορία ==
Από το 1800 έως το 1900 περίπου η περιοχή ήταν δάσος από δρυς. H περιοχή ήταν χέρσα και η πρώτη προσπάθειας αναδάσωσης έγινε το 1929 από τους καθηγητές Π. Kοντό και X. Γεωργόπουλο. Σε διάστημα 60 χρόνων φυτεύτηκαν περίπου 5 εκατομμύρια δέντρα.
Την Κυριακή 6 Ιουλίου 1997 στις 15:35 αναφέρθηκε στην [[Πυροσβεστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης]] το πρώτο τηλεφώνημα για την μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε τελικά 16.640 στρέμματα, το 55% της έκτασης του.
[[Αρχείο:Thessaloniki_view.jpg|thumb|center|700px|Πανοραμική άποψη της Θεσσαλονίκης, όπως φαίνεται από την θέση Κράνος του Σέιχ Σου]]
