Μαρία φαν Οοστερβάικ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 11:
Εκτός από ταλαντούχα ζωγράφος ήταν και πρακτική επιχειρηματίας: Μίσθωσε τις υπηρεσίες ενός ατζέντη στο Άμστερνταμ για να πωλήσει πίνακές της σε Γερμανούς.<ref name="cam"/> Ανάμεσα στους πάτρονές της συγκαταλέγονται ο [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας]], ο [[Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], ο [[Αύγουστος Β΄ ο Ισχυρός]]<ref name="bai"/> και ο [[Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας]]<ref name="dam"/> Πώλησε τρεις πίνακές της στον βασιλέα της [[Πολωνία]]ς.<ref name="hou"/> Παρά το γεγονός ότι ήταν επιδεξιότατη ζωγράφος και τα έργα της ήταν περιζήτητα εντός και εκτός Ολλανδίας, δεν έγινε δεκτή στη [[Συντεχνία του Αγίου Λουκά|Συντεχνία των ζωγράφων]], καθώς απαγορευόταν η συμμετοχή των γυναικών.<ref name="cam"/>
[[File:Still Life with Flowers in a Decorative Vase, Oosterwijck.jpg|thumb|''Νεκρή φύση με άνθη σε διακοσμητικό βάζο'', cπερ. 1670–1675, [[Mauritshuis]]]]
Ελάχιστες ήταν οι γυναίκες επαγγελματίες καλλιτέχνιδες τον 17ο αιώνα.<ref name="dam"/> Σε βιβλίο του σχετικά με τη [[Ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής]] του ιστορικού τέχνης Κρίστοφερ Λόιντ, η φαν Οοστερβάικ είναι η μόνη γυναίκα της οποίας περιλαμβάνεται το έργο.<ref name="bai"/> Οι πρώιμοι συγγραφείς έτειναν να παρουσιάζουν τις γυναίκες καλλιτέχνιδες συσχετίζοντάς τις με αρετές που παραδοσιακά χαρακτήριζαν γυναίκες, σταχυολογώντας τις από ερμηνείες των πινάκων τους. Η φαν Οοστερβάικ, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στη ζωγραφική, αντί να γίνει σύζυγος και μητέρα, αποτέλεσε πρόκληση για τους συγγραφείς αυτούς και οι αναφορές τους πιθανόν να μην την παρουσιάζουν ως πλήρως ανεπτυγμένη προσωπικότητα. Οι πιο προσωπικές εκφάνσεις της ζωγραφικής της παρέμεναν, επίσης, σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες, σε αντίθεση με την [[Ράχελ
Ως φόρο τιμής στη δεξιοτεχνία της φαν Οοστερβάικ ως ζωγράφου ανθέων - θεωρούμενης ως αποδεκτής κλίσης για γυναίκα της εποχής - ο Βαλεράν Βεγιάν (Wallerant Vaillant) της ζωγράφισε το πορτρέτο της, με την ίδια να κρατά μια παλέτα.<ref name="sch"/> Αυτό το πορτρέτο του 1671 (σήμερα βρίσκεται στο [[Ρέικσμουζεουμ]] του Άμστερνταμ), την παρουσιάζει να κρατά στο άλλο της χέρι τη Βίβλο.<ref name="ber528"/> Ένα άλλο πορτρέτο της, αποδιδόμενο στον Χεράρντ ντε Λαιρές (Gerard de Lairesse), την παρουσιάζει να ποζάρει μαζί με τον ποιητή Ντιρκ Σχέλτε (Dirk Schelte). Το 1673 ο Σχέλτε είχε γράψει ένα ποίημα σχετικά με το κάλλος των πινάκων της Οοστερβάικ, καθώς και για το κάλλος του χαρακτήρα της. Το πορτρέτο μοιάζει να αναφέρεται στο ποίημα, απεικονίζοντας την φαν Οοστερβάικ με παλέτα και πινέλα, ως ζωγράφο - μούσα, που ενέπνευσε στον Σχέλτε το ποίημα.<ref name="ber527"/>
| |||