Ανταρκτική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Esslet (συζήτηση | συνεισφορές)
+ {{Ήπειροι της Γης}}
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 36:
</div></div>
 
Η '''Ανταρκτική''' είναι η νοτιότερη [[Ήπειροι|ήπειρος]] της [[Γη]]ς στην οποία βρίσκεται ο γεωγραφικός [[Νότιος Πόλος]]. Βρίσκεται στην [[Ανταρκτική (περιοχή)|Ανταρκτική]] περιοχή του [[Νότιο Ημισφαίριο|Νοτίου Ημισφαιρίου]], σχεδόν εξ ολοκλήρου νοτίως του [[Ανταρκτικός Κύκλος|Ανταρκτικού Κύκλου]], και περιβάλλεται από τον [[Νότιος Ωκεανός|Νότιο ωκεανό]]. Με έκταση 14,0 εκατομμύρια [[τετραγωνικό χιλιόμετρο|τ. χλμ.]], είναι η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος του πλανήτη μετά την [[Ασία]], την [[Αφρική]], τη [[Βόρεια Αμερική]] και τη [[Νότια Αμερική]]. Για σύγκριση, η Ανταρκτική έχει το διπλάσιο μέγεθος της [[Αυστραλία]]ς. Περίπου το 98% της επιφάνειας της Ανταρκτικής είναι καλυμμένη από [[πάγος|πάγο]] με μέσο πάχος τουλάχιστον 1,9 χιλιόμετρα.
 
Η Ανταρκτική είναι, κατά μέσο όρο, η πιο κρύα, η ξηρότερη, και η πιο ανεμώδης ήπειρος, ενώ έχει και το υψηλότερο μέσο [[υψόμετρο]] από όλες τις άλλες ηπείρους.<ref>{{cite web|author=National Satellite, Data, and Information Service|title=National Geophysical Data Center|publisher=Government of the United States|url=http://www.ngdc.noaa.gov/mgg/image/2minrelief.html|accessdate=9 Ιουνίου 2006|archiveurl=http://web.archive.org/web/20060613001502/http://www.ngdc.noaa.gov/mgg/image/2minrelief.html|archivedate=13 Ιουνίου 2006 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref> Η Ανταρκτική θεωρείται [[έρημος]], με ετήσιες [[υετός|κατακρημνίσεις]] μόλις 200&nbsp;mm κατά μήκος των ακτών, και πολύ λιγότερο στην ενδοχώρα.<ref>{{cite web|author=Joyce, C. Alan|url=http://www.worldalmanac.com/blog/2007/01/the_world_at_a_glance_surprisi.html|title=The World at a Glance: Surprising Facts|work=The World Almanac|date=18 Ιανουαρίου 2007|accessdate=7 Φεβρουαρίου 2009|archiveurl=http://web.archive.org/web/20090304001123/http://www.worldalmanac.com/blog/2007/01/the_world_at_a_glance_surprisi.html|archivedate=4 Μαρτίου 2009 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref> Η θερμοκρασία στην Ανταρκτική έχει φτάσει και -93&nbsp;°C. Δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι, κατοικούν όμως από 1.000 έως 5.000 άνθρωποι σε όλη τη διάρκεια του χρόνου σε ερευνητικούς σταθμούς που υπάρχουν διάσπαρτοι στην ήπειρο. Μόνο προσαρμοσμένοι στο κρύο οργανισμοί μπορούν να ζήσουν στην Ανταρκτική, μεταξύ των οποίων πολλά είδη [[φύκη|φυκών]], [[ζώο|ζώων]] (για παράδειγμα [[ακάρεα]], [[νηματώδη]], [[Πιγκουίνος|πιγκουίνοι]], [[φώκιες]] και [[βραδύπορα]]), [[βακτήρια]], [[μύκητες]], [[φυτά]] και [[πρώτιστα]]. Η βλάστηση, όπου εμφανίζεται, είναι τύπου [[τούνδρα]]ς.
Γραμμή 60:
Κατά την [[Αποστολή Νιμρόντ]], της οποίας ηγούνταν ο [[Έρνεστ Σάκλετον]], το 1907, ομάδες υπό την καθοδήγηση του [[Έντζουορθ Ντέιβιντ]] έγιναν οι πρώτοι που ανέβηκαν στο όρος Έρεβος και έφτασαν στον [[Νότιος Μαγνητικός Πόλος|Νότιο Μαγνητικό Πόλο]]. Ο [[Ντάγκλας Μόσον]], ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία της ομάδας του Μαγνητικού Πόλου στην επικίνδυνη επιστροφή της, ηγήθηκε και σε διάφορες άλλες αποστολές μέχρι να αποσυρθεί το 1931.<ref>{{cite web|url=http://www.antarctica.gov.au/about-antarctica/history/people-of-antarctic-history/tannatt-edgeworth-david|title=Tannatt William Edgeworth David|publisher=Australian Antarctic Division|accessdate=27 Σεπτεμβρίου 2010|archiveurl=http://web.archive.org/web/20100929041848/http://www.antarctica.gov.au/about-antarctica/history/people-of-antarctic-history/tannatt-edgeworth-david|archivedate=29 Σεπτεμβρίου 2010 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref>
 
Ο Σάκλετον και τρία ακόμη μέλη της αποστολής του, στο διάστημα Δεκμβρίου 1908 - Φεβρουαρίου 1909 έγιναν οι πρώτοι που διέσχισαν την Παγοκρηπίδα Ρος, οι πρώτοι που διέσχισαν την Υπερανταρκτική Οροσειρά (μέσω του [[Παγετώνας Μπίαρντμορ|Παγετώνα Μπίαρντμορ]], και οι πρώτοι που πάτησαν στο Υψίπεδο του Νοτίου Πόλου. Μία [[αποστολή του Αμούνδσεν στον Νότιο Πόλο|αποστολή]] υπό την ηγεσία του Νορβηγού πολικού εξερευνητή [[Ρόαλντ Αμούνδσεν]] από το πλοίο ''[[Φραμ]]'' έγινε η πρώτη που προσέγγισε τον γεωγραφικό Νότιο Πόλο στις 14 Δεκεμβρίου 1911, χρησιμοποιώντας μία διαδρομή από τον [[Κόλπος των Φαλαινών|Κόλπο των Φαλαινών]] και διασχίζοντας τον [[Παγετώνας Άξελ Χάιμπεργκ|Παγετώνα Άξελ Χάιμπεργκ]].<ref>{{cite web|url=http://www.south-pole.com/p0000101.htm|title=Roald Amundsen|publisher=South-Pole.com|accessdate=9 Φεβρουαρίου 2006|archiveurl=http://web.archive.org/web/20060205054029/http://www.south-pole.com/p0000101.htm|archivedate=5 Φεβρουαρίου 2006 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref> Ένα μήνα αργότερα, η καταδικασμένη [[Αποστολή Terra Nova|αποστολή του Σκοτ]] έφτασε στον πόλο.
 
Ο [[Ρίτσαρντ Ε. Μπερντ]] ηγήθηκε διαφόρων αποστολών στην Ανταρκτική με αεροπλάνο, τις δεκαετίας του 1930 και 1940. Έγινε πρωτοπόρος στις μηχανοκίνητες μεταφορές στην ήπειρο ενώ έκανε και εκτεταμένες βιολογικές και γεωλογικές έρευνες.<ref>{{cite web|url=http://www.70south.com/information/antarctic-history/explorers/richardbyrd|title=Richard Byrd|work=70South.com|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2006|archiveurl=http://web.archive.org/web/20071011225212/http://www.70south.com/information/antarctic-history/explorers/richardbyrd|archivedate=11 Οκτωβρίου 2007}}</ref> Ωστόσο μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1956 δεν ξαναπάτησε κανείς στον Νότιο Πόλο, οπότε μία ομάδα του Αμερικανικού Ναυτικού υπό την ηγεσία του υποναύαρχου [[Τζορτζ Τζ. Ντούφεκ]] προσγειώθηκε εκεί επιτυχώς με αεροσκάφος.<ref>{{cite web|url=http://www.history.navy.mil/wars/datesoct.htm|title=Dates in American Naval History: October|work=Naval History and Heritage Command|publisher=United States Navy|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2006|archiveurl=http://web.archive.org/web/20060130074910/http://www.history.navy.mil/wars/datesoct.htm|archivedate=30 Ιανουαρίου 2006 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref>
 
Ο πρώτος άνθρωπος που έπλευσε μόνος του μέχρι την Ανταρκτική ήταν ο νεοζηλανδός [[Ντέιβιντ Χένρι Λιούις]], με το δεκάμετρο ατσαλένιο ιστιοφόρο του ''Ice Bird''.{{-}}
{{-}}
 
==Γεωγραφία==
[[File:Antarctica.svg|thumb|300px|Χάρτης της Ανταρκτικής.]]
 
Ευρισκόμενη ασύμετρα γύρω από τον [[Νότιος Πόλος|Νότιο Πόλο]] και κατά κύριο λόγο νοτίως του Ανταρκτικού κύκλου, η Ανταρκτική είναι η νοτιότερη ήπειρος του πλανήτη και περιβρέχεται από τον [[Νότιος Ωκεανός|Νότιο Ωκεανό]]. Εναλλακτικά μπορεί να θεωρηθεί ότι περιβρέχεται από τον νότιο [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]], νότιο [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό]] και νότιο [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικό]] ωκεανό, ή από το νότιο τμήμα του [[Παγκόσμιος Ωκεανός|Παγκόσμιου Ωκεανού]]. Έχει έκταση πάνω από 14.000.000 τ. χλμ.,<ref name="CIAfactbook-People"/> όντας έτσι η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος, περίπου 1,3 φορές μεγαλύτερη από την Ευρώπη. Η ακτογραμμή της έχει μήκος 17.968 χλμ.<ref name="CIAfactbook-People"/> και χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από σχηματισμούς πάγου, όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα:
 
{|class="wikitable"
Γραμμή 140 ⟶ 139 :
 
==Κλίμα==
Η Ανταρκτική είναι η ψυχρότερη ήπειρος της [[Γη]]ς. Η χαμηλότερη φυσική θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ήταν -93–93,2&nbsp;°C σε μια ράχη ανάμεσα στα όρη Φούτζι και Άργος στο Ανατολικό Οροπέδιο της Ανταρκτικής τις 10 Αυγούστου 2010, όπως βρέθηκε με ανάλυση δορυφορικών δεδομένων.<ref>{{cite press release| title = The Coldest Place in the World |publisher = [[NASA]]| url = http://science.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2013/09dec_coldspot/ | date = 10 Δεκεμβρίου 2013| author = Dr. Tony Phillips|accessdate= 11 Δεκεμβρίου 2013}}</ref> Η προηγούμενη χαμηλότερο φυσική καταγεγραμμένη θερμοκρασία ήταν −89,2&nbsp;°C στον ρωσικό [[Σταθμός Βοστόκ|Σταθμό Βοστόκ]] στην Ανταρκτική στις 21 Ιουλίου 1983.<ref>{{cite web|url=https://www.expertsure.com/2008/12/14/the-coldest-inhabited-places-on-earth/|title=The Coldest Inhabited Places on Earth|work=Eco Localizer|date=14 Δεκεμβρίου 2008|author=Hudson, Gavin|accessdate=8 Φεβρουαρίου 2009}}</ref> Για σύγκριση, αυτή η θερμοκρασία είναι κατά 11&nbsp;°C ψυχρότερη από την θερμοκρασία [[εξάχνωση]]ς του [[ξηρός πάγος|ξηρού πάγου]]. Η Ανταρκτική είναι παγωμένη έρημος με λίγες [[βροχόπτωση|βροχοπτώσεις]], στον δε Νότιο Πόλο το ύψος βροχοπτώσεων είναι χαμηλότερο από 10&nbsp;cm τον χρόνο, κατά μέσο όρο. Οι θερμοκρασίες φτάνουν ένα ελάχιστο μεταξύ -80&nbsp;°C και -90&nbsp;°C στο εσωτερικό τον χειμώνα και μέγιστο μεταξύ 5&nbsp;°C και 15&nbsp;°C κοντά στις ακτές το καλοκαίρι. Ο κίνδυνος ηλιακών εγκαυμάτων είναι σημαντικός κίνδυνος, καθώς η επιφάνεια του χιονιού αντανακλά σχεδόν όλη την υπεριώδη ακτινοβολία που πέφτει πάνω της.<ref name="BAS-weather">{{cite web|url=http://www.antarctica.ac.uk/met/jds/weather/weather.htm|title=Weather in the Antarctic|author=British Antarctic Survey|publisher=Natural Environment Research Council|accessdate=9 Φεβρουαρίου 2006}}</ref>
 
[[File:AntarcticaDomeCSnow.jpg|thumb|left|Η επιφάνεια του χιονιού κοντά στον [[Σταθμός Κονκόρντια|Σταθμό Κονκόρντια]] είναι η τυπική που συναντάται στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της ηπείρου.]]
Γραμμή 184 ⟶ 183 :
Το Πρωτόκολλο Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Συνθήκη της Ανταρκτικής (γνωστό και ως Περιβαλλοντικό Πρωτόκολλο ή Πρωτόκολλο της Μαδρίτης) τέθηκε σε ισχύ το 1998, και είναι το κύριο όργανο που ασχολείται με την διατήρηση και την διαχείριση της βιοποικιλότητας της Ανταρκτικής. Η Συνδιάσκεψη της Ανταρκτικής Συνθήκης γνωμοδοτείται πάνω σε ζητήματα διατήρησης και περιβάλλοντος από την Επιτροπή Περιβαλλοντικής Προστασίας. Μείζον ζήτημα για αυτή την επιτροπή είναι το ρίσκο για την Ανταρκτική από την ακούσια εισαγωγή μη ιθαγενών ειδών στο οικοσύστημα της Ανταρκτικής.<ref name="BridgeHughes73">{{cite journal|last1=Bridge|first1=Paul D.|first2=Kevin. A.|last2=Hughes|year=2010|title=Conservation issues for Antarctic fungi|journal=Mycologia Balcanica|volume=7|issue=1|pages=73–76|url=http://www.cybertruffle.org.uk/cyberliber/59687/0007/001/0073.htm }}</ref>
 
Η ψήφιση του [[Νόμος Προστασίας της Ανταρκτικής|Νόμου Προστασίας της Ανταρκτικής]] (''Antarctic Conservation Act'', 1978) στις ΗΠΑ, επέβαλε πολλούς περιορισμούς στη δράση των ΗΠΑ στην Ανταρκτική. Η εισαγωγή ξένων φυτών ή ζώων στην ήπειρο μπορεί να διωχθεί ποινικά, όπως και η εξαγωγή. Η [[υπεραλίευση]] των κριλ, το οποίο παίζει μεγάλο ρόλο στο ανταρκτικό οικοσύστημα, οδήγησε στην εφαρμογή κανονισμών για την αλιεία. Η Συνθήκη για την Διατήρηση των Ανταρκτικών Θαλάσσιων Έμβιων Πόρων (''Convention for the Conservation of Antarctic Marine Living Resources'', CCAMLR) η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1980, απαιτεί όλοι οι κανονισμοί που διαχειρίζονται τα αλιεύματα του Νοτίου Ωκεανού να λαμβάνουν υπόψη πιθανά αποτελέσματα σε ολόκληρο το ανταρκτικό οικοσύστημα.<ref name="CIAfactbook-People" /> Ωστόσο, η μη κανονισμένη και η παράνομη αλιεία, ειδικά του [[οδοντόψαρο της Παταγονίας|οδοντόψαρου της Παταγονίας]], παραμένουν σοβαρό πρόβλημα. Η παράνομη αλίευση του οδοντόψαρου αυξάνεται, με εκτιμήσεις για το '''200 (?)''' να φτάνουν στους 32.000 τόνους.<ref name="KirbyBBC-2001">{{cite news|last=Kirby|first=Alex|date=15 Αυγούστου 2001|title=Toothfish at risk from illegal catches|publisher=BBC News|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/1492380.stm|accessdate=22 Οκτωβρίου 2011 }}</ref><ref name="AUgovAntartica-toothfish">{{cite web|title=Toothfish|publisher=Australian Antarctic Division|url=http://www.antarctica.gov.au/about-antarctica/fact-files/animals/fish/toothfish|accessdate=22 Οκτωβρίου 2011 }}</ref>
 
== Πολιτική ==
Γραμμή 288 ⟶ 287 :
Στους ερευνητές περιλαμβάνονται [[βιολογία|βιολόγοι]], [[γεωλογία|γεωλόγοι]], [[ωκεανογραφία|ωκεανογράφοι]], [[φυσική|φυσικοί]], [[αστρονομία|αστρονόμοι]], [[παγετωνολογία|παγετωνολόγοι]] και [[μετεωρολογία|μετεωρολόγοι]]. Οι γεωλόγοι εστιάζουν την έρευνά τους στις [[τεκτονικές πλάκες]], σε μετεωρίτες από το διάστημα, και δεδομένα από την διάσπαση της υπερηπείρου [[Γκοντβάνα]]. Οι παγετωνολόγοι στην Ανταρκτική ασχολούνται με την μελέτη της ιστορίας και της [[δυναμική παγοκαλύμματος|δυναμικής]] του επιπλέοντος πάγου, του [[χιόνι|εποχιακού χιονιού]], των [[παγετώνας|παγετώνων]] και του [[παγοκαλύμματος]]. Οι βιολόγοι, εκτός από την παρατήρησης της άγριας ζωής, ενδιαφέρονται στο πως οι δριμύες θερμοκρασίες και η παρουσία ανθρώπων επηρεάζει τις στρατηγικές προσαρμογής και επιβίωσης μεγάλης γκάμας οργανισμών. Οι ιατρικοί ερευνητές έχουν ανακαλύψεις σχετικά με την διάδοση των ιών και την αντίδραση του σώματος στις ακραίες εποχιακές θερμοκρασίες. Αστροφυσικοί στον [[Σταθμός Νοτίου Πόλου Αμούνδσεν-Σκοτ|Σταθμό Νοτίου Πόλου Αμούνδεν-Σκοτ]] μελετούν τον ουράνιο θόλο και την [[Ακτινοβολία υποβάθρου|κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου]]. Πολλές αστρονομικές παρατηρήσεις γίνονται καλύτερα από το εσωτερικό της Ανταρκτικής από ότι στις περισσότερες επιφανειακές θέσεις, εξαιτίας της λεπτής ατμόσφαιρας στο μεγάλο υψόμετρο, των χαμηλών θερμοκρασιών οι οποίες ελαχιστοποιούν την ποσότητα υδρατμών στην ατμόσφαιρα και την απουσία [[φωτορύπανση]]ς, επιτρέποντας έτσι την καθαρότερη παρατήρηση του διαστήματος από οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη. Ο πάγος της Ανταρκτικής λειτουργεί και ως ασπίδα αλλά και ως το μέσο ανίχνευσης για το μεγαλύτερο [[IceCube|τηλεσκόπιο νετρίνων]] στον κόσμο, που βρίσκεται 2 χλμ. κάτω από τον σταθμό Αμούνδσεν-Σκοτ.<ref>{{cite web|url=http://www.antarcticconnection.com/antarctic/science/index.shtml|title=Science in Antarctica|publisher=Antarctic Connection|accessdate=4 Φεβρουαρίου 2006|archiveurl=http://web.archive.org/web/20060207003148/http://www.antarcticconnection.com/antarctic/science/index.shtml|archivedate=7 Φεβρουαρίου 2006 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref>
 
Από την δεκαετία του 1970, η έρευνα εστιάστηκε σημαντικά στο [[στρώμα του όζοντος]] της ατμόσφαιρας πάνω από την Ανταρκτική. Το 1985, τρεις βρετανοί επιστήμονες δουλεύοντας σε δεδομένα που είχαν συλλέξει στον [[Σταθμός Χάλεϊ|Σταθμό Χάλει]] στην [[Παγοκρηπίδα Μπράντ]] ανακάλυψαν μία τρύπα στο στρώμα αυτό. Στην πορεία εξακριβώθηκε ότι η καταστροφή του όζοντος προκαλούνταν από τους [[χλωροφθοράνθρακες]] (CFC) που εκλύονταν τον ανθρώπινο παράγοντα. Με την απαγόρευση των CFC στο [[Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ]] το 1989, πιστεύεται ότι η τρύπα θα κλείσει γύρω στο 2065.<ref name="ozone record" /> Τον Σεπτέμβριο του 2006 δεδομένα από δορυφόρους της [[NASA]] έδειξαν ότι η ανταρκτική [[τρύπα του όζοντος]] ήταν η μεγαλύτερη που καταγράφηκε ποτέ, καλύπτοντας 27,5 εκατομμύρια τ. χλμ.<ref name="ozone record">{{cite web|url=http://www.nasa.gov/vision/earth/lookingatearth/ozone_record.html|title=NASA and NOAA Announce Ozone Hole is a Double Record Breaker|publisher=Goddard Space Flight Center, NASA|date=19 Οκτωβρίου 2006|accessdate=6 Σεπτεμβρίου 2010|archiveurl=http://web.archive.org/web/20101013021957/http://www.nasa.gov/vision/earth/lookingatearth/ozone_record.html|archivedate=13 Οκτωβρίου 2010 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref>
 
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2007, το Διεθνές Πολικό Ίδρυμα με έδρα το [[Βέλγιο]] εγκαινίασε τον [[Σταθμός Πριγκίπισσας Ελισάβετ|Σταθμό Πριγκίπισσας Ελισάβετ]], τον πρώτο σταθμό στην Ανταρκτική με μηδενικές εκπομπές, για την μελέτη της [[κλιματική αλλαγή|κλιματικής αλλαγής]]. Με κόστος 16,3 εκατομμύρια δολάρια, ο [[προκατασκευασμένος]] σταθμός, ο οποίος έγινε στα πλαίσια του [[Διεθνές Πολικό Έτος|Διεθνούς Πολικού Έτους]], στάλθηκε στον Νότιο Πόλο από το Βέλγιο στα τέλη του 2008 ώστε να παρακολουθήσει την υγεία των πολικών περιοχών. Ο βέλγος πολικός εξερευνητής [[Αλέν Ουμπέρτ]] δήλωσε ότι «Αυτή η βάση θα είναι η πρώτη του είδους της που έχει μηδενικές εκπομπές, όντας έτσι μοναδικό μοντέλο του πως θα έπρεπε να χρησιμοποιείται η ενέργεια στην Ανταρκτική». Ο Γιόχαν Μπέρτε είναι ο αρχηγός της ομάδας που σχεδίασε τον σταθμό και διαχειριστής του πρότζεκτ το οποίο διεξάγει έρευνα στην [[κλιματολογία]], την [[παγετωνολογία]] και τη [[μικροβιολογία]].<ref>[http://www.belspo.be/belspo/bepoles/science/station/index_en.stm belspo.be] – Princess Elisabeth Station</ref>
Γραμμή 332 ⟶ 331 :
</ref><ref name="ThomaJenkins2008">{{cite journal| doi = 10.1029/2008GL034939| last1 = Thoma | first1 = M.| last2 = Jenkins | first2 = A.| last3 = Holland | first3 = D.| last4 = Jacobs | first4 = S.| year = 2008| title = Modelling Circumpolar Deep Water intrusions on the Amundsen Sea continental shelf, Antarctica| journal = Geophysical Research Letters| volume = 35| issue = 18| page = L18602| pmid = | pmc = | bibcode = 2008GeoRL..3518602T}}</ref> Η καθαρή συμβολή στην αύξηση του θαλάσσιου επιπέδου από την Ανταρκτική Χερσόνησο είναι πιο πιθανό να είναι άμεσο αποτέλεσμα της πολύ μεγαλύτερης ατμοσφαιρικής θέρμανσης εκεί.<ref>{{Cite journal|author=Pritchard, H., and D. G. Vaughan|title=Widespread acceleration of tidewater glaciers on the Antarctic Peninsula|journal=Journal of Geophysical Research|volume=112|year=2007|doi=10.1029/2006JF000597|bibcode = 2007JGRF..11203S29P }}</ref>
 
Το 2002 η παγοκρηπίδα Λάρσεν-Β της Ανταρκτικής Χερσονήσου κατέρρευσε.<ref>{{Cite news|author=Glasser, Neil|title=Antarctic Ice Shelf Collapse Blamed On More Than Climate Change|url=http://www.sciencedaily.com/releases/2008/02/080210100441.htm|date=10 Φεβρουαρίου 2008|newspaper=ScienceDaily}}</ref> Μεταξύ 28 Φεβρουαρίου και 8 Μαρτίου 2008, περίπου 570 τ. χλμ. πάγου από την Παγοκρηπίδα Γουίλκινς στο νοτιοδυτικό τμήμα της χερσονήσου, κατέρρευσαν, θέτοντας σε κίνδυνο τα υπόλοιπα 15.000 τ. χλμ. παγοκρηπίδας. Ο πάγος κρατιόνταν από μία «κλωστή» πάγου πλάτους περίπου 6 χλμ.,<ref>{{Cite news|author=Staff writers|title=Huge Antarctic ice chunk collapses|newspaper=CNN.com|publisher=Cable News Network|date=25 Μαρτίου 2008|url=http://edition.cnn.com/2008/TECH/science/03/25/antartica.collapse.ap/index.html|accessdate=25 Μαρτίου 2008|archiveurl=http://web.archive.org/web/20080329225802/http://edition.cnn.com/2008/TECH/science/03/25/antartica.collapse.ap/index.html|archivedate=29 Μαρτίου 2008}}</ref><ref>{{Cite news|author=Staff writers|title=Massive ice shelf on verge of breakup|newspaper=CNN.com|publisher=Cable News Network|date=25 Μαρτίου 2008|url=http://edition.cnn.com/2008/TECH/03/25/antarctic.ice/index.html|accessdate=26 Μαρτίου 2008|archiveurl=http://web.archive.org/web/20080329225715/http://edition.cnn.com/2008/TECH/03/25/antarctic.ice/index.html|archivedate=29 Μαρτίου 2008 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref> πριν την κατάρρευσή του στις 5 Απριλίου 2009.<ref>{{Cite news|agency=Reuters|title=Ice Bridge Holding Antarctic Shelf in Place Shatters|url=http://www.nytimes.com/2009/04/05/science/earth/05antarctica.html|date=5 Απριλίου 2009|accessdate=5 Απριλίου 2009|newspaper=The New York Times|archiveurl=http://web.archive.org/web/20090408092115/http://www.nytimes.com/2009/04/05/science/earth/05antarctica.html|archivedate=8 Απριλίου 2009 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref><ref>{{Cite news|title=Ice bridge ruptures in Antarctic|newspaper=BBC News|publisher=British Broadcasting Corporation|date=5 Απριλίου 2009|url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/7984054.stm|accessdate=5 Απριλίου 2009|archiveurl=http://web.archive.org/web/20090405235050/http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/7984054.stm|archivedate=5 Απριλίου 2009 <!--DASHBot-->|deadurl=no}}</ref> Σύμφωνα με την [[NASA]], το πιο εκτεταμένο λιώσιμο στην επιφάνεια της Ανταρκτικής τα τελευταία 30 χρόνια συνέβη το 2005, όταν μία επιφάνεια περίπου στο μέγεθος της Καλιφόρνιας έλιωσε για λίγο και ξαναπάγωσε. Αυτό ενδέχεται να ήταν αποτέλεσμα της ανόδου της θερμοκρασίας ως και στους 5&nbsp;°C.<ref>{{Cite news|agency=Reuters|title=Big area of Antarctica melted in 2005|newspaper=CNN.com|publisher=Cable News Network|date=16 Μαΐου 2007|url=http://www.cnn.com/2007/TECH/science/05/16/antarctica.melting.reut/index.html|accessdate=11 Ιουνίου 2007|archiveurl=http://web.archive.org/web/20070518144944/http://www.cnn.com/2007/TECH/science/05/16/antarctica.melting.reut/index.html|archivedate=18 Μαΐου 2007}}</ref>
 
== Τρύπα του όζοντος ==