Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Προήλθε από πολιτικά δεξιά πτέρυγα του Ελληνικού Στρατού από έμπιστους στους Βρετανούς και στο Βασιλιά στρατιωτικούς, μετά την καταστολή του [[Ελληνικά κινήματα της Μέσης Ανατολής|κινήματος της Μέσης Ανατολής]] της 6ης Απριλίου 1944 στην Αίγυπτο<ref>Βασίλειος Παπαδάκης, Διπλωματική Ιστορία του Ελληνικού πολέμου 1940-45, 1957 σ. 339</ref>. Συστάθηκε στις [[31 Μαΐου]] 1944 στο στρατόπεδο "Ινσαρίγιε" του [[Λίβανος|Λιβάνου]] ενώ στις [[19 Ιουνίου]] μεταφέρθηκε στην Τρίπολη του Λιβάνου και στο 'Κέντρο Εκπαίδευσης Ορεινού Αγώνα" του [[Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής|ΣΣΜΑ]]. Στις [[28 Ιουλίου]] η σύνθεσή της έχει συμπληρωθεί και ολοκληρωθεί, αποτελούμενη από 3.337 άνδρες, εκ των οποίων 205 αξιωματικοί και 89 ανθυπασπιστές. Διοικήθηκε από τον συνταγματάρχη [[Θρασύβουλος Τσακαλώτος|Θρασύβουλο Τσακαλώτο]] και πολέμησε στην [[Μάχη του Ρίμινι]]<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμ. ΙΔ΄σ. 104 ISBN 960-213-393-7</ref> στην Ιταλία (υπό τη Διοίκηση του 1ου Καναδικού Σώματος), όπου κέρδισε τον τιμητικό τίτλο «Ταξιαρχία Ρίμινι» και κατά την πρώτη φάση του Ελληνικού εμφυλίου εναντίων του [[ΕΑΜ]] στα [[Δεκεμβριανά]] στην Αθήνα.

 

 

==Παραπομπές==