Μεταμοντέρνα τέχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
Στη διαδικασία της εξέλιξης των ιδεών η τέχνη «βγήκε από τα παλάτια και τις ιδιωτικές [[Συλλογή (μουσειολογία)|συλλογές]] των ευγενών», χάνοντας τον άλλοτε διακοσμητικό χαρακτήρα της και αποκτώντας ένα διαφορετικό συμβολικό περιεχόμενο. Άλλοτε προσδέθηκε σταθερά στο άρμα των ιδεολογικών, πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων και άλλοτε ακολούθησε τους νόμους της ίδιας της τής φύσης ως έκφραση πολιτισμού. Ο πολιτισμός που αντιπροσωπεύει η μεταμοντέρνα τέχνη δεν είναι εύκολα κατανοητός από το ευρύ κοινό και χρειάζεται πιθανώς επαναπροσδιορισμός της.
 
Μια άλλη πρόταση που αγκαλιάζει συνολικά την τέχνη βρίσκεται πιθανώς στο ''[[μουσείο]] χωρίς τοίχους'' που υπαινίσσονται οι [[Βάλτερ Μπέντζαμιν]]<ref>Πιστεύει ότι η πληθώρα των φτηνών αντιγράφων της τέχνης αποδεσμεύει τα έργα τέχνης από τους χωρικούς περιορισμούς των μουσείων. Η μεγαλοπρέπεια των κτηρίων που χτίζονται για να στεγάσουν θέατρα, μουσεία και μέγαρα μουσικής κλονίζεται σύμφωνα με τον συγγραφέα απο την ανάπτυξη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, της [[ραδιόφωνο|ραδιοφωνίας]], της [[φωτογραφία|φωτογραφίας]] και του [[κινηματογράφος|κινηματογράφου]]. Βλ. πλήρη ανάλυση στο [http://www.marxists.org/reference/subject/philosophy/works/ge/benjamin.htm Walter Benjamin 1936, ''The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction'', UCLA School of Theater, Film and Television, στο Marxist.org]</ref> και [[Αντρέ Μαλρό]]<ref>«Θεωρεί επηρεασμένος σαφώς από τις ιδέες του Μπέντζαμιν ότι το πλήθος των αντιγράφων έργων τέχνης που παράγονται και κυκλοφορούν, συγκροτούν ένα φαντασιακό μουσείο χωρίς τοίχους». Βλ. Βούρτσης et al, 87. Ειδικότερα Malraux A. 1978, 46</ref>, σε μια διαρκή εκπαίδευση του κοινού με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας όχι κατ’ ανάγκην στη μεταμοντέρνα τέχνη και το περιεχόμενό της αλλά σε θεμελιώδεις όψεις του πολιτισμού, απόλυτα αναγκαίες προκειμένου να κατανοηθεί οποιαδήποτε μορφή τέχνης.
 
==Παραπομπές σημειώσεις==