Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:491E:CC00:119A:E114:D6C5:7B30 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Aurilios Ετικέτα: Επαναφορά |
Εκτενέστερη περιγραφή των συνεπειών της αποικιοκρατίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες_Χώρας
| εθνικό_όνομα = ''République Démocratique du Congo'' <small>([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]])</small><br />''Jamhuri ya Kidemokrasia ya Kongo'' <small>([[Σουαχίλι γλώσσα|σουαχίλι]])</small>
Γραμμή 99:
Οι Βέλγοι άρχισαν να εξερευνούν το Κονγκό τη δεκαετία του 1870, αρχικά με τον Σερ [[Χένρι Μόρτον Στάνλεϊ]], ο οποίος ανέλαβε την εξερεύνηση με επιχορήγηση του βασιλιά [[Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου|Λεοπόλδου Β΄ του Βελγίου]]. Στις ανατολικές του προαποικιακού Κονγκό γίνονταν συχνά επιδρομές για την αρπαγή ανθρώπων για να πουληθούν ως δούλοι, κυρίως από Άραβες-Σουαχίλι δουλεμπόρους, όπως ο Τίπου Τιπ. Ο Λεοπόλδος σχεδίαζε να γίνει το Κονγκό αποικία. Ο Λεοπόλδος απέκτησε επισήμως τα δικαιώματα του Κονγκό στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1885 και το μετέτρεψε σε ιδιόκτητη έκταση και το ονόμασε Ελεύθερο Κράτος του Κονγκό. Το καθεστώς του Λεοπόλδου ξεκίνησε διάφορα έργα υποδομής, όπως την κατασκευή σιδηροδρόμου ο οποίος θα ένωνε τις ακτές με την πρωτεύουσα Λεοπολντβίλ (σήμερα Κινσάσα). Χρειάστηκαν οχτώ χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Οι άποικοι χρησιμοποίησαν τον ντόπιο πληθυσμό για να παράγουν λάστιχο, το οποίο λόγω της διάδοσης των αυτοκινήτων και των λαστιχένιων τροχών είχε δημιούργησε αυξανόμενη διεθνή αγορά. Οι πωλήσεις
Την περίοδο 1885-1908, εκατομμύρια Κονγκολέζων πέθαναν εξαιτίας των επιπτώσεων της εκμετάλλευσης και των ασθενειών. Αναγκασμένοι από του Βέλγους να εισέρχονται όλο και βαθύτερα στην ζούγκλα για να βρίσκουν τα δέντρα που παρήγαγαν ελαστικό, αντιμετώπιζαν ασθένειες και έλλειψη τροφής. Όσοι δεν κατάφερναν να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη ποσότητα μαστιγώνονταν ή ακρωτηριάζονταν σε μαζική κλίμακα. Σε κάποιες περιοχές ο πληθυσμός μειώθηκε
=== Βελγικό Κονγκό ===
Το 1908, το Βελγικό Κοινοβούλιο, αν και δίστασε αρχικά, λύγισε από την διεθνή πίεση (ιδιαίτερα αυτή του Ηνωμένου Βασιλείου) και κατέλαβε το ελεύθερο κράτος από τον κτηνώδη βασιλιά Λεοπόλδο. Τις 18 Οκτωβρίου, το Βελγικό Κοινοβούλιο υπερψήφισε την προσάρτηση του Κονγκό ως βελγική αποικία. Οι αποικιοκράτες διοικούσαν την περιοχή και υπήρχε διπλό νομικό σύστημα (ένα ευρωπαϊκών δικαστηρίων και ένα ιθαγενές, ανάμεσα στις φυλές). Τα ιθαγενή δικαστήρια είχαν περιορισμένες εξουσίες και παρέμεναν υπό αυστηρό έλεγχο από τις αποικιακές αρχές. Δεν επιτρεπόταν καμία πολιτική δραστηριότητα στο Κονγκό.
Το Βελγικό Κονγκό αναμίχθηκε στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Κατά τη διάρκεια του [[Α΄ΠΠ|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], τα γυμνάσια ανάμεσα στην Force Publique και τον γερμανικό αποικιακό στρατό στην [[Γερμανική Ανατολική Αφρική]] (Ταγκανίκα), οδήγησαν σε πόλεμο, με εισβολή των Αγγλοβελγικών δυνάμεων στην γερμανική αποικία το 1916 και το 1917, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της Ανατολικής Αφρικής. Η Force Publique κατάφερε σημαντική νίκη στη Ταμπόρα τον Σεπτέμβριο του 1916. Μετά τον πόλεμο, στο Βέλγιο δόθηκε λόγω της συμμετοχής της Force Publique στην εκστρατεία της Ανατολικής Αφρικής από την [[Κοινωνία των Εθνών]] η εντολή της πρώην γερμανικής αποικίας Ρουάντα-Ουρουντί.
| |||