Σέραπις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Ιστορική αναδρομή==

Κατά τη βασιλεία του [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίου του Σωτήρα]] ([[305 π.Χ.|305]]-[[283 π.Χ.]]) έγινε προσπάθεια να ενοποιηθεί η [[αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία|αιγυπτιακή θρησκεία]] με τη θρησκεία των Ελλήνων κυβερνητών ([[θρησκευτικός συγκρητισμός]]). Η πολιτική του Πτολεμαίου αποσκοπούσε στο να βρεθεί μία [[Θεός|θεότητα]] που θα ενέπνεε το σεβασμό και στις δύο εθνότητες, παρά τους αφορισμούς των Αιγυπτίων ιερέων εναντίον των θεών προηγούμενων κατακτητών, όπως του [[Σεθ]], ο οποίος λατρευόταν από τους [[Υκσώς]]. Παρόμοια προσπάθεια είχε γίνει και παλιότερα από το [[Μέγας Αλέξανδρος|Μέγα Αλέξανδρο]], χρησιμοποιώντας τον [[Άμμων|Άμμωνα]], ο οποίος όμως δεν έγινε ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλής στην Κάτω Αίγυπτο, όπου το ελληνικό στοιχείο είχε μεγαλύτερη επιρροή. Οι Έλληνες έδειχναν ελάχιστο σεβασμό σε θεότητες που αναπαριστώνταν με κεφαλή ζώου και έτσι επελέγη ένα ανθρωπομορφικό είδωλο, το οποίο ανακηρύχτηκε αντίστοιχη θεότητα με τον [[Άπις|Άπι]]. Ονομάστηκε Άσερ-χαπι, δηλαδή [[Όσιρις]]-Άπις ή Σάραπις (Σέραπις) που θεωρήθηκε πως ήταν η πλήρης μορφή του Όσιρι και όχι απλώς η ζωική του δύναμη (το [[Κα]]).

Η πρώτη αναφορά στο όνομα "Σέραπις" εμφανίζεται στην ''[[Αλεξάνδρου Ανάβαση]]'' (7,26) του [[Αρριανός|Αρριανού]], στη σκηνή του θανάτου του Αλεξάνδρου, όπου οι βασιλικές εφημερίδες αναφέρουν ότι ζητήθηκε η γνώμη του θεού κατά την επίσκεψη ομάδας Μακεδόνων στο ιερό του. Μάλιστα ο Σέραπις ήταν ο μόνος θεός που συμβουλεύτηκαν για την τύχη του ένδοξου βασιλιά.

 

Σύμφωνα με τον [[Πλούταρχος|Πλούταρχο]], ο Πτολεμαίος έκλεψε το άγαλμα του θεού από τη [[Σινώπη]] επειδή έτσι τον συμβούλεψε στο όνειρό του ο άγνωστος θεός. Ζητήθηκε μάλιστα η γνώμη τόσο μέλους της οικογένειας των Ευμολπιδών (ιεροφάντες στα [[Ελευσίνεια μυστήρια]]) όσο και του [[Μανέθων|Μανέθωνα]] (Αιγυπτίου ιερέα), οι οποίοι και επιβεβαίωσαν ότι το είδωλο ήταν όντως του Σάραπη.