Βσεσλάβ του Πολότσκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Το 1044 διαδέχθηκε τον πατέρα του ως πρίγκιπας τού Πολότσκ. Αν και ήταν ο πρεσβύτερος του Οίκου του, δεν εδικαιούτο να γίνει πρίγκιπας του Κιέβου, διότι το ''βαθμιδωτό σύστημα'' διαδοχής όριζε ότι για να γίνει κάποιος, έπρεπε ο πατέρας του να είχε γίνει πρίγκιπας του Κιέβου. Ο πάππος του είχε αποβιώσει 23 ετών χωρίς να προλάβει να γίνει και οι απόγονοί του ήταν izgoi (εξαιρετέοι της διαδοχής).
Δεν μπορούσε να αποκτήσει την πρωτεύουσά του, διότι την κατείχαν τα εξαδέλφια του πατέρα του: τρεις γιοί τού [[Γιαροσλάβ Α΄ ο Σοφός|Γιαροσλάβ Α΄]] πρίγκιπα του Κιέβου. Άρχισε τότε να επιδράμει στις βόρειες περιοχές των Ρώσων του Κιέβου. Το 1065 πολιόρκησε το Πσκοβ χωρίς αποτέλεσμα. Το 1066-67 λεηλάτησε το Νόβγκοροντ και το έκαψε, αφού αφαίρεσε την καμπάνα και άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα από τον καθεδρικό της Αγ. Σοφίας· τα μετέφερε και διακόσμησε τον δικό του, ομώνυμο καθεδρικό στο Πολότσκ.
Αυτό φόβισε τους τρεις Γιαροσλάβιτς, που έβλεπαν την περιοχή τους (στο Μέσο Δνείπερο) να αποκόπτεται από τη Βαλτική και το εμπόριό της, καθώς πωλούσαν γούνες στη Σκανδηναβία και είχαν εισόδημα και στρατιώτες. Έτσι λαφυραγώγησαν το Μινσκ, που ανήκε στην επικράτεια τού Βσεσλάβ και στη μάχη του ποταμού Νεμίγκα το 1067 τον νίκησαν. Ο Βσεσλάβ είχε αρχικά διαφύγει, αλλά στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν, τον συνέλαβαν προδοτικά, παρά τους όρκους τους και τον φυλάκισαν.
| |||